Στράτος Διονυσίου: Ένας μεγάλος καλλιτέχνης. Ο λαϊκός αυτός τραγουδιστής δεν χρειάζεται συστάσεις οι ερμηνείες του ζουν μέχρι και σήμερα μέσα μας.
Γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1935. Το βιογραφικό του είναι πλήρες και γεμάτο αξέχαστες επιτυχίες. Οι εμφανίσεις του στα λαϊκά κέντρα άφησαν εποχή. Η φωνή του είναι τόσο χαρακτηριστική, που την αναγνωρίζουν ακόμα και οι μικρότεροι που δεν τον πρόλαβαν εν ζωή.
Παρόλο που η ζωή του ήταν περιπετειώδεις ένα ήταν το γεγονός που επηρέασε την καριέρα του. Η φυλάκιση του.
Στο αποκορύφωμα της καριέρας του το 1973 οι αστυνομικοί είχαν βάλει στο μάτι τον μεγάλο λαϊκό καλλιτέχνη. Οι αστυνομικοί πήγαν σπίτι του ψάχνοντας ενοχοποιητικά στοιχεία. Εκεί δεν μπόρεσαν μετά από εξονυχιστικό έλεγχο να βρούνε κάτι και αναγκάστηκαν να φύγουν. Δεν το έβαλαν κάτω όμως έψαξαν και βρήκαν τον τραγουδιστή όπως επέστρεφε από την απογευματινή του βόλτα.
Τον κατέβασαν από το αυτοκίνητό του και έψαξαν το όχημα. Μέσα στο ντουλαπάκι βρήκαν:
Αμέσως του πέρασαν χειροπέδες και τον οδήγησαν στο τμήμα.
Στην απολογία του ο Διονυσίου αρνήθηκε ότι αγόρασε χασίς και «ισχυρίσθηκε ότι τον ενέπλεξε ο Καλανταρίδης στην υπόθεση, από επαγγελματική αντιζηλία». Ο Καλανταρίδης ήταν ιδιοκτήτης νυκτερινού κέντρου στη Θεσσαλονίκη.
Η σύλληψη του Διονυσίου προκάλεσε σάλο. Στην υπόθεση ενεπλάκησαν και οι ρεπόρτερ της εποχής.
Ο δημοσιογράφος Κώστας Τσαρούχας κατά τη διάρκεια της έρευνάς του βρέθηκε αντιμέτωπος με ηχηρές αποκαλύψεις. Μίλησε με τον άνθρωπο που είχε συλληφθεί λίγο νωρίτερα μέσα στο νυχτερινό κέντρο που τραγουδούσε ο Διονυσίου για διακίνηση ναρκωτικών. Εκείνος του αποκάλυψε ότι έδινε χασίς στον τραγουδιστή. Μάλιστα, όπως είπε, είχε αγοράσει 600 γραμμάρια χασίς για 24.000 δρχ.
Μετά την απολογία του ο Διονυσίου προφυλακίστηκε. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα όμως αποφυλακίστηκε.
Για το όπλο και τα αδασμολόγητα τσιγάρα που βρέθηκαν στο αμάξι του, αθωώθηκε σε δίκη που έγινε το 1974.
Το 1975 στις 9 Απριλίου ξεκίνησε στο κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης η δίκη της πολύκροτης υπόθεσης για το λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Η απόφαση που βγήκε στις 30 Μαΐου ήταν καταδικαστική. Ο Διονυσίου καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλακή και τρία χρόνια εξορία στα Γιάννενα.
Το κλίμα στην κοινή γνώμη ήταν βαρύ. Όταν ο Διονυσίου αποφυλακίστηκε ήρθε αντιμέτωπος με την απόρριψη. Καμία εταιρεία υψηλού επιπέδου δεν ήθελε να συνεργαστεί μαζί του και κανένας επιχειρηματίας δεν τον ήθελε στο νυχτερινό του κέντρο.
Ο Στράτος όμως δεν το έβαλε κάτω. Επέμεινε και τελικά κατάφερε να επανέλθει στα μουσικά δρώμενα με την εταιρεία Μίνος. Διευθυντής της εταιρίας ήταν τότε ο Μάκης Μάτσας, ο οποίος έβλεπε τη συνεργασία με τον Στράτο με μεγάλη επιφύλαξη. Η φυλακή είχε δυσφημίσει τον τραγουδιστή. Για τον Μάτσα όμως, υπήρχε και ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα.
Στη Μίνος τότε δισκογραφούσε και ο Στέλιος Καζαντζίδης και η συνύπαρξη δύο μεγάλων ονομάτων του ίδιου χώρου, ενδεχομένως να δημιουργούσε προβλήματα.
Αν ο πρώτος δίσκος που θα κάνανε δεν ξεπερνούσε τις 30.000 πωλήσεις, η συνεργασία τους θα σταματούσε εκεί. Αλλιώς, θα κάνανε άλλους δύο δίσκους με τους ίδιους όρους. Οι πωλήσεις του πρώτου δίσκου που είχε τίτλο «Υποκρίνεσαι» ξεπέρασαν τις 100.000 μέσα σε λίγους μήνες. Ο Στράτος δικαιώθηκε για την επιμονή του.
Με το ταλέντο και τα τραγούδια του ο Διονυσίου κατάφερε να κερδίσει ξανά την αγάπη του κόσμου. Κανένας δε θυμόταν πια την περιπέτειά του με τη φυλακή.