Τα ηχηρά συμβόλαια θανάτου με πιο πρόσφατο την εκτέλεση του γνωστού ως “Απάτσι“, έχουν συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία και πυροδοτούν τον πόλεμο στη νύχτα, ο οποίος δεν τελειώνει ποτέ.
«Η νύχτα έχει τους δικούς της νόμους», λένε αυτοί που τη ζουν. Οι σκοτεινοί δρόμοι, το εύκολο χρήμα, η εξουσία, οι μπίζνες, οι σχέσεις αίματος. Όλα τους βασικά χαρακτηριστικά μιας ζωής πολλή διαφορετικής από αυτή που ζούμε όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι.
Στη νύχτα επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας. «Ο ισχυρότερος επιβιώνει». «Αν δεν τους φας θα σε φάνε». Εκφράσεις γνωστές που περιγράφουν αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει.
Οι πόλεμοι που ξεσπάνε ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανάμεσα στους ισχυρούς της νύχτας είναι τόσο αιματηροί που σε πολλές περιπτώσεις ούτε η ίδια η αστυνομία δεν επεμβαίνει. Είτε γιατί τα στόματα παραμένουν ερμητικά κλειστά και πάντα βρίσκεται ένα βήμα πίσω. Είτε γιατί ακόμα κι αν ξέρει επιλέγει να «παραμερίσει» αφού δεν μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη των πραγμάτων. Παλαιότεροι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. έλεγαν πως «ίσως αυτή είναι η αυτοκάθαρση της νύχτας».
Η πρόσφατη εκτέλεση του θρυλικού Απάτσι, θύμισε σε όλους πως αυτός ο πόλεμος ποτέ δεν τελειώνει. Μπορεί να μπαίνει σε περιόδους «κατάπαυσης του πυρός» αλλά όπως είναι ξεκάθαρο «τίποτα και κανείς δεν ξεχνιέται».
Και ίσως δεν υπάρχει καλύτερη περίπτωση για να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω από την υπόθεση του «Απάτσι». Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας είχαν σταματήσει εδώ και καιρό να ασχολούνται μαζί του διότι και ο ίδιος είχε αποσυρθεί. Δεν απασχολούσε και δεν τον… απασχολούσαν. Φαίνεται, ωστόσο, πως για κάποιους έπρεπε να φύγει από τη μέση. Έστω και τώρα. Τόσα χρόνια μετά την τελευταία περιπέτεια.
Αυτό που τώρα ψάχνει η Ελληνική Αστυνομία είναι αν ο 60χρονος Βαγγέλης Πάλλης έδωσε ραντεβού με τους δολοφόνους του ή του έστησαν ενέδρα.
Σε κάθε περίπτωση είναι δεδομένο πως ένα ακόμα «συμβόλαιο θανάτου» εκτελέστηκε και μαζί με αυτό κλείνει ένα ακόμα σημαντικό κεφάλαιο της νύχτας.
Ο Βαγγέλης Πάλλης άρχισε τη δράση του στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Το όνομά του, ωστόσο, ακούστηκε έντονα για πρώτη φορά όταν τον Μάιο του 1995 εκδόθηκε σε βάρος του ένταλμα σύλληψης για τη δολοφονία του Παναγιώτη Παπαδάκου στο πάρκινγκ του Ιπποδρόμου. Υπόθεση για την οποία απαλλάχθηκε οριστικά το καλοκαίρι του 2004 αφού το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Θήβας τον αθώωσε ομόφωνα.
Τον Ιούνιο του 1996 είχε καταφέρει να δραπετεύσει από το Αστυνομικό Τμήμα Λαμίας, ενώ δικαζόταν για απόπειρα ανθρωποκτονίας στην περιοχή, για την οποία εξέτιε την ποινή του. Για έξι χρόνια ήταν καταζητούμενος και μέσα σε αυτά τα χρόνια το όνομά του στη νύχτα «γιγαντώθηκε». Ακούστηκαν πολλά αλλά ελάχιστα ήταν αυτά που επιβεβαιώθηκαν.
Μία από τις αυτές τις υποθέσεις που φέρεται να είχε εμπλοκή αλλά δεν αποδείχθηκε ποτέ, ήταν η δολοφονία του ιδιοκτήτη αλόγων Δημήτρη Μιχαηλίδη και τον τραυματισμό του αδερφού του Βασίλη, στον Μάιο του 2002 έξω από τον ιππόδρομο.
Εκείνη η χρονιά, ωστόσο, ήταν σημαντική για τον «Απάτσι», αφού για τη σύλληψή του είχε δημιουργηθεί ειδική ομάδα αστυνομικών μέσα στην Ασφάλεια. Τελικά του πέρασαν χειροπέδες στη διάρκεια ειδικής επιχείρησης έξω από το «Ασκληπιείο της Βούλας». Όταν τον συνέλαβαν διαπίστωσαν πως στην κατοχή του είχε ένα πιστόλι με τέσσερις γεμιστήρες και ψεύτικη ταυτότητα. Στα πολλά χρόνια που έμεινε στη φυλακή συμμετείχε σε πολλές εξεγέρσεις (ήταν από τους πρωταγωνιστές στη μεγάλη εξέγερση του Μαλανδρίνου) και ήρθε σε επαφή με αντιεξουσιαστές.
Ένα χρόνο πριν αποφυλακιστεί το 2011, είχε δεχθεί επίθεση με γυαλί- «μαχαίρι» από συγκρατούμενο του μέσα στις φυλακές.
Τα τελευταία χρόνια ο «Απάτσι» δεν είχε απασχολήσει καθόλου τις Αρχές. Η εκτέλεσή του αποδίδεται σε «λογαριασμούς που είχαν μείνει ανοιχτοί».
Ένα ακόμα συμβόλαιο θανάτου από τα πολλά που έχουν συγκλονίσει τον κόσμο της νύχτας.
Για πολλούς η εκτέλεση του Γεράσιμου Ναστούλη τον Οκτώβριο του 1994 έξω από μπαρ στο Χαϊδάρι ήταν η αιτία για να χυθεί υπερβολικά πολύ αίμα στη συνέχεια. Εκτελεστές ήταν δυο αδέρφια. Γνωστά στον κόσμο της νύχτας. Τίποτα δεν ήταν ίδιο μετά από εκείνη την ημέρα.
Στις 19 Φεβρουαρίου του 2000 ακόμα και έμπειροι αστυνομικοί σοκάρονται όταν διαπιστώνουν ποιος είναι ο άνθρωπος που είχε δολοφονηθεί άγρια με 19 σφαίρες έξω από το σπίτι του στην Πετρούπολη. Επρόκειτο για τον Θέμη Παπαμάλη που θεωρούταν ένας από τους πιο σκληρούς ποινικούς που έδρασαν ποτέ στη χώρα. Ειδικότητά του οι τοποθετήσεις βομβών ενώ είχε πολεμήσει ακόμα και στον εμφύλιο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, σε παραστρατιωτικές ομάδες.
Το καλοκαίρι του 2000 ήταν ουσιαστικά μια κρίσιμη καμπή στον κόσμο της νύχτας. Μετά το δίμηνο Ιουνίου- Ιουλίου τίποτα δεν ήταν ίδιο στη νύχτα. Οι αλλαγές ήταν «κοσμογονικές» αλλά και το αίμα που χύθηκε αργότερα πολύ.
Αρχικά, στις 7 Ιουνίου εκτελέστηκε έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων ο άνθρωπος που έκανε «τα κουμάντα» στα νότια προάστια, Νίκος Γρηγοράκος. Εκεί που έπινε τον καφέ του, μπροστά στα μάτια εκατοντάδων έντρομων πολιτών.
Στις 15 Ιουλίου, εκτελέστηκε ο πατέρας του, Βασίλης Γρηγοράκος, στην παραλιακή. Οι δράστες του είχαν στήσει ενέδρα και τον εκτέλεσαν σχεδόν εν κινήσει.
Αν μια εκτέλεση, πάντως, θυμίζει αυτά που βλέπουμε στις χολιγουντιανές ταινίες ήταν αυτή του Θέμη Καλαποθαράκου. Έγινε ακριβώς 10 ημέρες μετά από εκείνη του Βασίλη Γρηγοράκου και επιβεβαιώνει σε απόλυτο βαθμό τον τίτλου του «πιο σκληρού της παλιάς γενιάς των νονών» που ακολουθούσε τον Καλαποθαράκο.
Οι εκτελεστές του, είχαν στήσει ενέδρα στη λεωφόρο Ποσειδώνος, κοντά στο εξοχικό του. Όταν τον είδαν άνοιξαν πυρ με καλάσνικοφ. Καταιγισμός πυρών. Ο Καλαποθαράκος τραυματίστηκε αλλά δεν έπεσε έτσι εύκολα. Βγήκε από το αυτοκίνητο και πυροβόλησε περίπου 20 φορές εναντίον των δολοφόνων του. Η μάχη, ωστόσο, ήταν άνιση. Συνολικά στο σώμα του βρέθηκαν 60 βολίδες!
Τον Ιούνιο του 2007, ένας άνδρας που υποτίθεται ότι κάνει τζοκινγκ, πλησιάζει από πίσω τον γνωστό στις αρχές Γιώργο Αυτιά που μόλις είχε φτάσει έξω από την καφετέρια που διατηρούσε στην Καλλίπολη του Πειραιά. Βγάζει ένα όπλο και τον πυροβολεί τέσσερις φορές στο κεφάλι και το σώμα. Δυο χρόνια αργότερα νεκρή από τα πυρά ενός άγνωστου άνδρα πέφτει και η πρώτη γυναίκα θύμα του πολέμου της νύχτας. Πρόκειται για την Μαρία Καφιέρη, την χήρα του Γιώργου Αυτιά. Η γυναίκα έπεσε νεκρή την ώρα που πήγαινε επίσκεψη σε φιλικό της σπίτι.
Μέσα στα επόμενα δυο χρόνια εκτελούνται τέσσερα ακόμα συμβόλαια θανάτου με στόχους ανθρώπους της νύχτας που απασχολούσαν με τη δράση τους τις διωκτικές Αρχές.
Η χρονικά πρώτη δολοφονία είναι του Γεράσιμου Μαυράκη τον Οκτώβριο του 2007. Το όνομα του βρισκόταν στη μεγάλη δικογραφία για το κύκλωμα εκβιαστών στον Πειραιά το 2003.
Λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία του Μαυράκη, εκτελείται στη συμβολή της Ιεράς Οδού με τη Θηβών ο επιχειρηματίας Αλέκος Κοσμόπουλος ο οποίος είχε φυλακιστεί για δολοφονίες, εκβιασμούς και ληστείες αλλά μετά την αποφυλάκισή του δεν είχε απασχολήσει ξανά τις Αρχές.
Τον Δεκέμβριο του 2008, ίσως στην εκτέλεση ενός συμβολαίου θανάτου με την περισσότερη δημοσιότητα δολοφονείται ο ιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου διασκέδασης «Μούσες», Μπάμπης Λαζαρίδης. Οι άγνωστοι δράστες του είχαν στήσει ενέδρα έξω από ξενοδοχείο στην παραλιακή και τον «γάζωσαν» με καλάσνικοφ. Από θραύσματα σφαίρας τραυματίστηκε στο πόδι η γνωστή τραγουδίστρια Αγγελική Ηλιάδη.
Το συμβόλαιο θανάτου που έκλεισε εκείνο τον κύκλο αίματος που κράτησε εννέα χρόνια, ήταν αυτό που πάνω του έγραφε το όνομα του επιχειρηματία Γιώργου Αναγνωστόπουλου που θεωρούταν από τους πιο σκληρούς της αθηναϊκής νύχτας και ήδη είχε γλιτώσει από δυο απόπειρες δολοφονίας σε βάρος του. Οι δυο εκτελεστές μπήκαν, το μεσημέρι της 10ης Ιουνίου 2009, μέσα στην καφετέρια του επιχειρηματία στην οδό Βεΐκου στο Γαλάτσι και άνοιξαν πυρ εναντίον του με ένα ενιάρι πιστόλι και ένα καλάσνικοφ.
Η τελευταία ηχηρή εκτέλεση στον κόσμο της Αθηναϊκής νύχτας ήταν αυτή που έγινε τον Μάιο του 2017. Θύμα ο γνωστός στις διωκτικές αρχές ήδη από τη δεκαετία του 1980, Βασίλης Γρίβας ο οποίος δολοφονήθηκε με εννέα σφαίρες λίγες στιγμές αφού είχε αφήσει τον 10χρονο γιο του στο δημοτικό σχολείο των Γλυκών Νερών.