Αποφράδα ημέρα για την Κρήτη – Αεροπορικό δυστύχημα: Ήταν λίγο μετά τις 21.00. Οι κάτοικοι άκουσαν το μουγκρητό ενός αεροσκάφους. Στις 8 Δεκεμβρίου του 1969, η Κρήτη, ζει ξανά μια τραγωδία. Τότε ήταν το ναυάγιο του πλοίου «Ηράκλειο». Τώρα, το αεροπλάνο που εκτελούσε την πτήση Χανιά-Αθήνα. Το τελευταίο χάθηκε, παίρνοντας μαζί του 90 ψυχές.
Ο κυβερνήτης λεγόταν Σπύρος Κουλουμουδιώτης και ο συγκυβερνήτης, Γρηγόρης Γρηγοράκης. Στις 20:41 ο κυβερνήτης ενημερώνει ότι φεύγει από τα 5.000 πόδια πάνω από το Σούνιο και ξεκινά τη διαδικασία προσγείωσης.
Το αεροπλάνο αντί να ευθυγραμμιστεί με τον διάδρομο, κατευθύνεται προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Προς το Πάνειο όρος, το Κερατοβούνι. Εκεί, όπου τελικά θα συναντούσαν το τέλος τους, οι επιβαίνοντες.
Οι κάτοικοι αποσβολωμένοι παρακολουθούν την πορεία του DC προς τον όλεθρο. Βλέπουν τα φώτα του, ακόμη και τα φώτα στα παράθυρα είναι ορατά. «Χάνω ύψος! Χάνω ύψος» ήταν τα τελευταία λόγια που βγήκαν από το στόμα του Σπύρου Κουλουμουδιώτη.
Μετά την δεκάλεπτη σιγή ασυρμάτου, όπως προβλέπουν οι κανονισμοί, δίδεται το σήμα για την κινητοποίηση του μηχανισμού. Οι κάτοικοι της Κερατέας και των γύρω περιοχών όμως έχουν ήδη ξεκινήσει την προσπάθεια εντοπισμού.
Τα σωστικά συνεργεία απλά θα επιβεβαιώσουν εκείνο που γνωρίζουν οι πάντες. Όλοι οι επιβαίνοντες ήταν νεκροί.
Συνολικά 90 άτομα έχασαν τη ζωή τους. Ήταν το πιο πολύνεκρο αεροπορικό δυστύχημα στον ελληνικό εναέριο χώρο, μέχρι εκείνη την αποφράδα ημέρα. Τρεις μήνες μετά την τραγωδία υπήρξε και το πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων.
Σε αυτό αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η πιθανή αιτία της πτώσεως του αεροσκάφους υπήρξε το γεγονός ότι τούτο, λόγω εσφαλμένης εκτιμήσεως του κυβερνήτου, περεξέκλινε εκ του καθορισμένου ίχνους ενοργάνου προσεγγίσεως και κατήλθεν εις ύψος σημαντικώς χαμηλότερον του ύψους ασφαλείας, με συνέπειαν να προσκρούση επί του όρους Πάνειον όπου και συνετρίβη».