300 του Λεωνίδα: Ο μοναδικός επιζών στη μάχη των Θερμοπυλών θεωρήθηκε πως ήταν δειλός. Σε μία μάχη όπου οι λίγοι μπόρεσαν να τα βάλουν με τους πολλούς. Όμως, ο Αριστόδημος υπέπεσε σε ένα πολύ μεγάλο λάθος για την εποχή. Υπέπεσε στο λάθος του να μην πεθάνει.
Τρεις άνδρες επρόκειτο να μη δώσουν το «παρών» στη συγκεκριμένη μάχη. Ο πρώτος ήταν ο Παντίτης, ο οποίος είχε σταλεί στη Θεσσαλία. Όταν γύρισε και βρήκε νεκρούς τους συντρόφους του. Ο ίδιος δέχθηκε κατηγορίες περί δειλίας και τελικά έβαλε τέλος στη ζωή του, με απαγχονισμό.
Οι άλλοι δύο ήταν ο Αριστόδημος, ο Λακεδαιμόνιος και ο Εύρυτος, οι οποίοι αντιμετώπιζαν πρόβλημα στα μάτια. Ο Λεωνίδας τους έδωσε άδεια να γυρίσουν πίσω στη Σπάρτη, πριν πραγματοποιηθεί η τελική μάχη. Όσον αφορά τον Εύρυτο, εκείνος παράκουσε τις εντολές και έμεινε στις Θερμοπύλες για να πολεμήσει δίπλα στους συντρόφους του, βρίσκοντας το θάνατο στη μάχη των Θερμοπυλών.
Μετά το τέλος της μάχης, ο Αριστόδημος ο Λακεδαιμόνιος, μετονομάζεται σε Αριστόδημος ο δειλός. Αποτελούσε τη χειρότερη προσβολή για κάποιον στη Σπάρτη. Ωστόσο, ο Αριστόδημος περίμενε την ευκαιρία του, την οποία πήρε στη μάχη των Πλαταιών. Ένα χρόνο μετά τις Θερμοπύλες πολέμησε εκεί.
Όμως, ο Αριστόδημος δεν πολεμούσε πειθαρχημένα με την υπόλοιπη σπαρτιατική φάλαγγα, θέτοντας σε κίνδυνο τους συντρόφους του. Ο ίδιος τραυματίστηκε σοβαρά. Όμως, κατηγορήθηκε πως είναι τρελός. Κατηγορήθηκε όπως τότε που δεν ήταν ανάμεσα στους 300 του Λεωνίδα. Ένας τρελός που έλαβε μέρος και στους Ελληνοπερσικούς πολέμους έως το τέλος τους, πληρώνοντας το τίμημα. Έφυγε περπατώντας και όχι επάνω στην ασπίδα του από τις Θερμοπύλες.