Η Νίκη Τσιούρη εισήχθη στην Ιατρική Σχολή, ενώ διάβαζε στο ίδιο δωμάτιο με ακόμη τέσσερα αδέλφια, καθώς είναι μέλος πολύτεκνης οικογένειας.
Το κορίτσι κατόρθωσε να εισαχθεί πρόσφατα στην Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης, με 18.830 μόρια από το πεδίο υγείας, με τη μεγαλύτερη αδερφή της να σπουδάζει ήδη στο ίδιο Πανεπιστήμιο.
Οι περήφανοι γονείς, οδηγός σε δημόσια υπηρεσία ο πατέρας και η μητέρα να ασχολείται με τα οικιακά και την ανατροφή των παιδιών της, περιγράφουν τις θυσίες και τις στερήσεις που βιώνουν καθημερινά, ώστε να μη λείψει από τα παιδιά τους το παραμικρό, αλλά το παράπονό τους είναι πως το κράτος ήταν και παραμένει απόν.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Αρτέμη Χαλάτση, η Νίκη Τσιούρη μιλάει για τις δυσκολίες που βίωσε, προκειμένου να καταφέρει να κάνει πραγματικότητα το όνειρό της.
Νίκη συγχαρητήρια για την επιτυχία σου. Όπως λέει και το όνομά σου, Νίκη-σες. Πες μας λίγα πράγματα για εσένα, τη σχολική σου πορεία και την οικογένειά σου…
Κατάγομαι από πολύτεκνη οικογένεια. Είμαστε συνολικά πέντε αδέρφια κι εγώ κατά σειρά είμαι η δεύτερη. Πρώτη είναι η Ασπασία φοιτήτρια ιατρικής, μετά εγώ, ακολουθεί η Γεωργία που θα πάει φέτος Γ’ Λυκείου και ετοιμάζεται για τις πανελλήνιες στην Οικονομική κατεύθυνση, ακολουθεί η Αλεξία που θα πάει Α’ Λυκείου και τέλος ο Βενιαμίν της οικογένειας, ο Αριστείδης, που θα πάει στην Α’ Γυμνασίου. Από μικρό παιδί, από το Δημοτικό ακόμη, είχα βάλει στόχους. Τελείωσα το 2ο Δημοτικό και ακολούθως πήγα στο 7ο Γυμνάσιο και στο 6ο Λύκειο Βόλου. Στο Γυμνάσιο αποφάσισα πως θέλω να σπουδάσω ιατρική και ξεκίνησα να διαβάζω πιο συστηματικά. Μου αρέσει ο κλάδος της χειρουργικής κι εκεί θα επιδιώξω να είναι και η ειδίκευσή μου.
Τελικά με 18.830 μόρια πήγες πολύ ψηλά…
Ναι, πήγα καλά. Φυσική και Βιολογία έγραψα 19,8, Χημεία 19,5 και Έκθεση 16,2. Αν είχα πάει καλύτερα στην Έκθεση, θα είχα ανέβει ακόμη πιο ψηλά.
Πόσο δύσκολο είναι το διάβασμα στο σπίτι για ένα παιδί που μοιράζεται το ίδιο δωμάτιο με άλλα 4 αδέρφια;
Πράγματι ισχύει αυτό που λέτε. Δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα για κάποιο μεγαλύτερο σπίτι, οπότε μοιραζόμασταν το ίδιο υπνοδωμάτιο και τα πέντε αδέρφια. Εγώ προσπαθούσα να διαβάζω όπου μπορώ. Στο δωμάτιο, στο σαλόνι, στην κουζίνα, ακόμη και στη δημόσια βιβλιοθήκη πήγαινα για να έχω ησυχία. Βέβαια ο χρόνος στο σπίτι ήταν ελάχιστος, καθώς πολύ χρόνο περνούσα και στο φροντιστήριο. Όμως ευτυχώς στο σπίτι επικρατούσε ησυχία, καθώς τα μικρότερα αδέρφια μου ήταν υποστηρικτικά και σέβονταν την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν.
Ποιος ο ρόλος των γονιών σου σ’ αυτή σου την επιτυχία;
Είναι αλήθεια πως οι γονείς μου στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους δεν μου στέρησαν τίποτα. Από τους γονείς μου μόνο ο πατέρας μου εργάζεται, ενώ η μητέρα μου αφιερώθηκε από μικρή ηλικία στο να μας μεγαλώσει και τα κατάφερε περίφημα. Ο πατέρας μου είναι οδηγός σε δημόσια υπηρεσία. Η μητέρα μου αποφάσισε να αφιερωθεί στην οικογένεια. Γενικά, όπως καταλαβαίνετε, με έναν μισθό σε μια οικογένεια με επτά άτομα τα περιθώρια είναι πολύ στενά. Παρόλα αυτά, εγώ έβαλα τον στόχο μου, κυνήγησα το όνειρό μου, ήθελα να είμαι η καλύτερη σ’ αυτό που κάνω και έκανα το πρώτο βήμα με την εισαγωγή μου στην ιατρική. Ο δρόμος όμως είναι ακόμη μακρύς. Είμαι αισιόδοξη, γιατί ξέρω τις δυνατότητες μου.
Όταν με το καλό πάρεις το πτυχίο σου, θα ήθελες να συνεχίσεις στο εξωτερικό;
Δεν το έχω σκεφτεί ακόμη, καθώς είναι λίγο μακριά, πάντως ξεκινάω με την προοπτική να παραμείνω και να εργαστώ στην Ελλάδα. Θέλω να μείνω στην Ελλάδα και θέλω να υποστηρίξω τη χώρα μου.
Υπάρχουν πράγματα που στερήθηκες στη ζωή σου;
Στερήθηκα σίγουρα πολλά πράγματα, αλλά δεν μετανιώνω. Αγαπώ το διάβασμα. Δεν μου το επέβαλε κανείς. Είναι κάτι που εγώ το ήθελα. Δεν είχα καθόλου ελεύθερο χρόνο. Ίσως κάποια Σάββατα έβγαινα, αλλά κι αυτά ήταν ελάχιστα. Έτσι, τώρα πάω καθημερινά για μπάνιο (γέλια) κι ανυπομονώ να ξεκινήσω τις σπουδές μου.