Το ψυχολογικό προφίλ του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου προσπαθούν να συνθέσουν οι ειδικοί οι οποίοι, βλέπουν στο πρόσωπό του μια αδίστακτη προσωπικότητα, με χαρακτηριστικά ενός κατά συρροή δολοφόνου, ενώ δεν θεωρούν πως το έγκλημα έγινε εν βρασμώ.
«Συνήθως τέτοιες προσωπικότητες έχουν περίεργη συμπεριφορά. Αντιμετωπίζουν το σκυλί ως κομμάτι της συζύγου. Έχουν ιδιοκτησιακή συμπεριφορά στο γάμο τους, βλέπουν τη γυναίκα τους ως κτήμα τους. Υπάρχει τρομερή δυσανεξία στην απειλή του αποχωρισμού. Η αντίληψη είναι σχεδόν μαφιόζικη. Κανείς δεν εγκαταλείπει την αγέλη ζωντανός», ανέφερε, στο MEGA, ο ψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής, Δημήτρης Παπαδημητριάδης.
Αναφορικά με τον σκύλο, ο ίδιος προσθέτει πως «ήταν μια προσπάθεια του δράστη να σκοτώσει κι εκείνο το κομμάτι της συζύγου. Το βρέφος το αναλογίζεται ως μια αυτονόητη προέκταση του εαυτού του. Το χρησιμοποιεί σαν συνένοχο στην πράξη του».
«Δεν συζητάμε για ψυχικές διαταραχές. Αυτά περιγράφουν έναν δομημένο χαρακτήρα. Δεν συνεπάγεται ότι υπάρχει έλλειψη επίγνωσης των πράξεων. Δεν είναι ψυχωσικό επεισόδιο, που δεν υπάρχει επαφή με την πραγματικότητα. Δεν λέμε ότι δεν έχει καταλογισμό. Τουναντίον. Θεωρώ ότι υπήρχε οπωσδήποτε παρελθόν βίας. Οι άνθρωποι αυτοί είναι κακοποιητικοί μέσα στις σχέσεις τους. Μία στις τρεις γυναίκες κακοποιούνται σεξουαλικά ή σωματικά από τους συντρόφους τους διεθνώς. Πάντα στις ναρκισσιστικές διαταραχές ενδιαφέρει η υστεροφημία. Θέλει να εκλογικεύσει τις πράξεις του. Δεν συλλογίστηκε ότι δεν υπάρχει το τέλειο έγκλημα. Ήταν σίγουρος ότι θα τα καταφέρει μέχρι τέλους. Σε μια ναρκισσιστική προσωπικότητα υπάρχει πάντα η αναζήτηση του θαυμασμού. Ένας άνθρωπος εισπράττει πάντα θαυμασμό από έναν πολύ νεοτερό του. Είναι τροφή ο θαυμασμός», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κύριος Παπαδημητριάδης.
Ο διευθυντής Ψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Metropolitan Δημήτρης Σούρας, αναφερόμενος στον δράστη, είπε τα εξής : «Πρόκειται για έναν “ήρωα του κακού”, φτιαγμένος από παιδική ηλικία να φτάσει εδώ που έφτασε, χωρίς συναισθήματα και μετανιώνω, μια προσωπικότητα γεννημένη για το έγκλημα. Ωστόσο, τον πρόδωσαν αυτά που δεν είχε: Τα συναισθήματα δεν μακιγιάρονται και όταν δεν υπάρχουν προδίδονται. Ήταν αφελής και νόμιζε ότι είχε φτιάξει το τέλειο έγκλημα».
Συνεχίζοντας, υποστήριξε πως «έπαιζε αισχρό θέατρο, είναι κτηνάνθρωπος, με πολύ σεβασμό για τα κτήνη», ενώ αν το έγκλημα είχε πραγματοποιηθεί εν βρασμώ, ο κ. Σούρας ανέφερε ότι «ο δράστης αμέσως θα μετάνιωνε, θα ούρλιαζε, θα ζητούσε βοήθεια, θα καλούσε την αστυνομία. Εκείνος έπνιξε το σκυλί για να αποκτήσει ένα περισσότερο άλλοθι».
Ερωτηθείς αν ο δράστης νοσούσε ψυχικά, ο επιστήμονας τόνισε: «Ο ψυχικά ασθενής δεν έχει τη δυνατότητα να οργανώσει τίποτα, σκοτώνει στον παραλογισμό του». Τέλος, επεσήμανε ότι «κανείς δεν θα μπορέσει να βγάλει χαρτί ότι ο 32χρονος νοσούσε ψυχικά».