Η 5χρονη ιδιοφυΐα, Νικόλας Μακρυμανωλάκης, με IQ 140, από την Κρήτη, ξέρει να μιλάει και να γράφει αγγλικά, γνωρίζει ανατομία και ονειρεύεται να γίνει γιατρός για τους αστροναύτες στη NASA.
Ζήτησε επίμονα από τους γονείς του, το καλοκαίρι, να γραφτεί σε φροντιστήριο αγγλικών και έτσι είναι ο πιο μικρός μαθητής στην τάξη του, αλλά ο πιο προχωρημένος, αφού ήδη από την ηλικία των 3 ετών, ξέρει να διαβάζει και να γράφει.
Οι γονείς του, Μανώλης Μακρυμανωλάκης και Ρόζα Πολυτάρχου, σε συνέντευξή τους στο Cretalive, μίλησαν για την αγωνία να προσφέρουν στον Νικόλα μία φυσιολογική ζωή και, παράλληλα, τη δυνατότητα να αξιοποιήσει το χάρισμα που έχει.
“Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω αστροναύτης και να φτιάχνω πυραύλους. Όμως, θα μου άρεσε να δουλεύω στη NASA και ως γιατρός για τους αστροναύτες”, υπογράμμισε ο μικρός.
Ο μαθητής του 54ου Νηπιαγωγείου Ηρακλείου ξέρει ήδη να διαβάζει, αλλά δεν του αρέσουν τα παραμύθια, όπως στα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του, καθώς του αρέσει να μελετά βιβλία ανατομίας, αστρονομίας και γεωγραφίας, ενώ σε ηλικία μόλις 3 ετών διάβασε το πρώτο του βιβλίο.
Ο πατέρας του επισημαίνει πως ήδη από 6 μηνών ο Νικόλας είχε δείξει πως είναι μπροστά από την ηλικία του, ωστόσο, για μεγάλο χρονικό διάστημα οι γονείς του θεωρούσαν πως ό,τι κάνει είναι στα πλαίσια του φυσιολογικού.
Δύο χρονών, η 5χρονη ιδιοφυΐα σε έναν πίνακα με μαγνητικά γράμματα άρχισε να σχηματίζει λέξεις που άκουγε, έμαθε να γράφει και στα ελληνικά, αλλά και στα αγγλικά, με αποτέλεσμα οι δάσκαλοί του στον παιδικό σταθμό να τον βάζουν να κάνει μάθημα με τα μεγαλύτερα παιδιά.
Σύμφωνα με τους γονείς του, ο Νικόλας είχε από την αρχή ως σήμερα καλούς εκπαιδευτικούς στο πλευρό του, που αναγνώρισαν τις δυνατότητές του και δεν τον κράτησαν πίσω. Μάλιστα, η νηπιαγωγός του, όταν ο Νικόλας ήταν 4 ετών, διέκρινε την διαφορετικότητά του και το γνωστικό του επίπεδο, καθώς ο μικρός ήξερε ήδη όσα διδάσκονται στο σχολείο και τους πρότεινε να επισκεφτούν αναπτυξιολόγο προς αξιολόγηση, όπως και έκαναν.
Όπως ενημέρωσαν τους γονείς του, ο μικρός έχει δίψα για μάθηση, όμως, δεν πρέπει να χάσει την παιδικότητά του, λόγω της υπέρμετρης λογικής που παρατηρήθηκε. Λόγω του ότι ο δείκτης νοημοσύνης του συνδυάζεται με χαρακτηριστικά όπως η ενσυναίσθηση, η κοινωνικότητα και η φαντασία, δεν χρειάστηκε να δοθούν επιπλέον οδηγίες για την διαχείριση του μικρού.
Ο Νικόλας Μακρυμανωλάκης επεσήμανε “η “γραμμή που ακολουθούμε είναι να του φερόμαστε φυσιολογικά και να καταλάβει πως οι γνώσεις και η αντίληψη που έχει είναι φυσιολογικές και όχι κάτι που πρέπει να υπερηφανεύεται και να επιδεικνύει με όσους συναναστρέφεται, καθώς όλα τα παιδιά έχουνε ένα ανάλογο χάρισμα στον αθλητισμό, τη ζωγραφική κ.λ.π. Γενικά, του δίνουμε το περιθώριο, μέσα από τη συζήτηση και το διάλογο, να κάνει ο ίδιος τις επιλογές του και να κρίνεται βάση της ηλικίας του από αυτές, τον ωθούμε να μάθει ό,τι εκείνος θέλει ανεξάρτητα αν αυτό που θέλει να μάθει ή να ασχοληθεί είναι για μικρότερα ή για μεγαλύτερα παιδιά, δεν τον πιέζουμε και σε καμία περίπτωση δεν προσπαθούμε με τον τρόπο μας να του επηρεάσουμε την κρίση με το τι θα ασχοληθεί. Το φροντιστήριο Αγγλικών για παράδειγμα, είναι μία δική του επιθυμία, χωρίς να έχουμε την απαίτηση να πάρει σώνει και ντε proficiency στα 12”.
Η μητέρα του σημείωσε πως “όταν ο Νικόλας ήταν 1,5 ετών, με την πιπίλα του, καθόταν μπροστά στον μαγνητικό πίνακα και έλεγε την ελληνική και την αγγλική αλφαβήτα, ενώ ήξερε και να μετράει. Ο Νικόλας έδειχνε πως είχε έφεση στα γράμματα από μικρός, είναι παρατηρητικός, έχει φωτογραφική μνήμη”.
Αυτή τη στιγμή η 5χρονη ιδιοφυΐα με IQ 140 γνωρίζει όλες τις σημαίες των κρατών, είναι καλός στην ορθογραφία και στις δύο γλώσσες, γνωρίζει λεπτομερώς το ηλιακό μας σύστημα και την ανατομία του ανθρώπινου σώματος, ενώ επόμενος στόχος είναι να μάθει και άλλες ξένες γλώσσες. Παίρνει στα χέρια του το κινητό της μητέρας του και κατεβάζει εφαρμογές με προσομοίωση πλανητών και αναγραμματισμούς στα αγγλικά.
Οι γονείς του δεν θέλουν το παιδί τους να μεγαλώσει πριν την ώρα του, αλλά να ζήσει και να απολαύσει την ηλικία του. Έχουν τους ενδοιασμούς τους σχετικά με τα μαθησιακά πρότυπα και την οριζόντια μάθηση που επικρατεί στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και δεν γνωρίζουν αν το ενδιαφέρον που παρουσιάζει μέχρι σήμερα ο μικρός σε κάτι που ο ίδιος ήδη γνωρίζει συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια.
Συνεπώς, βρίσκονται ήδη σε επαφές με δημόσιους και ιδιωτικούς εγχώριους φορείς, για να εξαντλήσουν όλα τα απαραίτητα εχέγγυα εντός Ελλάδας που θα χρειαστεί ο μικρός στο μέλλον.
Όπως καταλήγουν οι γονείς του, το εξωτερικό πάντα θα είναι μια επιλογή, διότι μέχρι σήμερα τα μοναδικά project που έχουν πέσει στο τραπέζι προέρχονται από κει και είναι τα μόνα που πραγματικά δείχνουν να προσαρμόζονται στις εκάστοτε “ιδιαιτερότητες” των παιδιών και όχι το αντίστροφο που παρατηρούν ότι εφαρμόζεται εντός συνόρων.