Ο Άγιος Παΐσιος έσωσε έναν 18χρονο, ο οποίος ήταν εγκεφαλικά νεκρός, μετά από τρομερό ατύχημα με το μηχανάκι, λίγο έξω από το χωριό του, στις Σέρρες.
Ο 18χρονος Παντελής ήταν χρήστης ναρκωτικών και την ημέρα του ατυχήματος πιθανότατα ήταν υπό την επήρεια ουσιών, γιατί παρόλο που ήταν σε προγράμματα αποτοξίνωσης, το δαιμόνιο αυτό της ηρωίνης δεν έλεγε να βγει από μέσα του.
Μπήκε εσπευσμένα στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Σερρών με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, με τους γιατρούς να τον έχουν σε καταστολή, ενώ μετά και από ενδονοσοκομειακή μόλυνση, ήταν σε κώμα με τελική γνωμάτευση ότι ήταν εγκεφαλικά νεκρός.
Οι γιατροί σήκωσαν τα χέρια ψηλά και είπαν στη μητέρα του ότι βρισκόταν πλέον στα χέρια του θεού.
Η ημερομηνία της τελικής γνωμάτευσης για εγκεφαλικό θάνατο ήταν η 13η Ιουλίου, μία μέρα πριν ο γιος της κλείσει τα 18 του χρόνια και αντί να ενηλικιωθεί, τον έβλεπε στο κρεβάτι να παλεύει για τη ζωή του.
Η μητέρα του 18χρονου, η κυρία Αναστασία δε κατέθεσε τα όπλα και με την προτροπή του πνευματικού της, παππούλη Αθανάσιου, πήρε το ΚΤΕΛ για Θεσσαλονίκη, την επόμενη ημέρα και κατευθύνθηκε προς την ιερά μονή Αγ. Ιωάννης Θεολόγος – Σουρωτή.
Γνώριζε για το μεγαλείο του γέροντα-Παϊσίου, ωστόσο, δε γνώριζε ότι εκείνη την ημέρα, 14 Ιουλίου, συμπληρωνόντουσαν 18 χρόνια από την κοίμηση του γέροντα.
Όταν έφτασε και είδε τη λαοσύναξη απόρησε, αλλά όταν της είπαν ότι ο γέροντας πέθανε την ίδια μέρα που γέννησε τον μονάκριβο γιο της κόντεψε να λιποθυμήσει.Ένιωσε κάτι που δεν μπορεί ακόμα να περιγράψει. Μια ένωση με το θείο, την αύρα του γέροντα και γενικά ότι κάτι καλό θα βγει.
Παρά την κρισιμότητα της κατάστασης του γιου της, δε το χρησιμοποίησε σαν αιτία και περίμενε με ταπείνωση και γονατιστή πάνω από τέσσερις ώρες μέχρι να έρθει η σειρά της να προσκυνήσει το μέρος, όπου κοιμάται ο γέροντας- Παΐσιος.
Προσευχήθηκε για τον γιο της και πήρε λίγο χώμα από το μνήμα και το πήγε στον πνευματικό της, ο οποίος, αφού το διάβασε, έφτιαξε ένα αυτοσχέδιο φυλακτό, με την κυρία Αναστασία να τρέχει στο νοσοκομείο και το εναποθέτει κάτω από το μαξιλάρι του παιδιού της.
Το ίδιο κιόλας βράδυ είδε στον ύπνο της τον Γέροντα Παΐσιο να της λέει «μη φοβάσαι, θα γίνει καλά ο Παντελής».
Το επόμενο πρωί ο Παντελής συνήλθε και ήταν υγιέστατος κάτι που οι γιατροί αδυνατούσαν να εξηγήσουν.
Μια έντονη ευωδία είχε κατακλύσει το δωμάτιο και αργότερα διαπίστωσαν ότι αυτή η μυρωδιά προέρχονταν από το μαξιλάρι του Παντελή, στο οπoίου η μητέρα του είχε τοποθετήσει κρυφά το φυλαχτό με το χώμα από τον τάφο του Γέροντα.
Το μόνο που θυμάται ο Παντελής από το λήθαργο του, είναι η φιγούρα ενός μαυροφορεμένου γέροντα να του λέει “άντε σήκω παλικάρι μου να πας στη μαμά σου. Τα κόλλυβα σου δεν τα έχεις στο ζωνάρι. Θα αργήσουμε να τα φάμε”.
Ο Παντελής από εκείνο το πρωινό έχει μια αποστροφή για τα ναρκωτικά, διαβάζει και προσπαθεί να μπει στο πανεπιστήμιο.
Εξομολογείται στον πνευματικό της μητέρας του και θέλησε να μοιραστεί το θαύμα που βίωσε η οικογένεια του, με τον υποδιάκονο Αμφιλόχιο.