Περίμενε τον πεθαμένο γιο της να επιστρέψει από τον πόλεμο στην Κύπρο, αφού θεωρούνταν 42 χρόνια αγνοούμενος, μία μητέρα από την Κρήτη.
Τη συγκλονιστική ιστορία ενός ήρωα από την Κρήτη έφεραν στο φως ορισμένες σελίδες στο Facebook και το Infokids.cy τη μοιράζεται.
Πρόκειται για την ιστορία του Μανούσου Γ. Τριανταφυλλίδη, ο οποίος έπεσε μαχόμενος όχι στα βουνά της Ελλάδας, αλλά στην Κύπρο.
Συγκεκριμένα, ο Ανθυπασπιστής (ΠΖ) Μανούσος Τριανταφυλλίδης, ο οποίος ως στρατιώτης του Λόχου Διοικήσεως της ΕΛΔΥΚ, υπερασπίστηκε μαζί με τους συμπολεμιστές του το στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου στην επική μάχη που δόθηκε από τις 14 – 16 Αυγούστου 1974, άφησε την τελευταία του πνοή σε εκείνο το σημείο μαζί με άλλους 16 Έλληνες.
Ο Τριανταφυλλίδης παρέμενε αγνοούμενος για 42 χρόνια και αποδείχτηκε ότι ήταν νεκρός από εξέταση DNA.
Πριν τρία χρόνια και συγκεκριμένα στις 28 Μαΐου 2017, τα οστά του επέστρεψαν στη γεννέτειρά του, το Ηράκλειο της Κρήτης.
Τραγική φιγούρα σε όλο αυτό η μητέρα του, η οποία δεν έπαψε ποτέ να τον ψάχνει και να περιμένει την επιστροφή του.
Διαβάστε το κείμενο που έχει κερδίσει χιλιάδες σχόλια, likes και shares στο Facebook:
Τον περίμενε 42 χρόνια, γιατί πίστευε ότι ζει.
«Πήγαινε στην Κύπρο και τον έψαχνε, ελπίζοντας ότι κάπου θα τον συναντήσει.
Μορφή βγαλμένη από αρχαία Ελληνική τραγωδία.
Ούτε κραυγές, ούτε δημοσιότητα. Κλεισμένη στο σπίτι της, περίμενε τον Μανούσο της.
Τελικά τον βρήκαν και της τον πήγαν 42 χρόνια μετά.
Όλοι οι κάτοικοι του χωριού, μαυροφορεμένοι, και πολλοί επώνυμοι, τον περίμεναν να τον υποδεχτούν στην είσοδο του χωριού Ποταμιές Πεδιάδος Ηρακλειου, εκεί που είχε στηθεί μία τεράστια αψίδα από δάφνες.
Και να η πομπή φτάνει. Από την νεκροφόρα βγάζουν ένα μικρό κουτί τυλιγμένο με την γαλανόλευκη. Μέσα του τα ιερά οστά του Στρατιώτη που επέστρεφε στην πατρίδα του.
Επέστρεφε στην γηραιά μητέρα του και ήμουν παρών.
Ούτε κραυγές, ούτε φωνές, από την χαροκαμένη Μάνα Στυλιανή Τριανταφυλλίδη. Μόνο ασταμάτητα δάκρυα για τον Μανούσο της, τον Ήρωα Στρατιώτη της ΕΛ.ΔΥ.Κ. που έπεσε μαχόμενος την 16 Αυγούστου του 1974, στη Μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ, για τις υπέρτατες αξίες της Πατρίδας και της Ελευθερίας».