Ο Λευτέρης Πετρούνιας γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1990. Έχει αναδειχθεί χρυσός ολυμπιονίκης το 2016, 4 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής και 4 φορές πρωταθλητής Ευρώπης.
Της: Έπη Τρίμη
Είναι πατέρας δύο παιδιών από τη σύζυγό του (2019) Βασιλική Μιλλούση.
Ξεκίνησε την ενόργανη γυμναστική σε ηλικία 5 ετών στον Πανιώνιο αλλά το 2005 σε ηλικία 15 ετών έκανε την επανάστασή του, εγκαταλείποντας προσωρινά το άθλημα για να επιστρέψει σε αυτό το 2008, αποφασισμένος να γράψει ιστορία.
Κάποια στιγμή ο Λευτέρης Πετρούνιας είχε εκφράσει την επιθυμία να ασχοληθεί με το πατινάζ. «Όλα αυτά μέσα στο γυμναστήριο, το τραμπολίνο, το δίζυγο, τα στρώματα, τα είδα τότε σαν έναν μεγάλο παιδότοπο, σαν μια τεράστια παιδική χαρά», έχει δηλώσει ο ίδιος.
Στο Λύκειο υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής, γεγονός που τον ανέδειξε σε πρόεδρο του 15μελούς συμβουλίου του σχολείου του. Εκείνη την εποχή ανακάλυψε την άλλη μεγάλη του αγάπη, το παρκούρ, το οποίο συνεχίζει μέχρι και σήμερα όταν έχει χρόνο καθώς τον βοηθά τόσο στην ελαστικότητα όσο και ως εκτόνωση όπως αναφέρει η wilkipedia.
Ο άρχοντας των κρίκων
Ο Λευτέρης Πετρούνιας έχει ύψος 1.64m και βάρος 62kg. Το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες έδωσε στον Λευτέρη Πετρούνια δόξα και δημοσιότητα. Ύστερα από αυτό κέρδισε τον θαυμασμό και την εκτίμηση όλων των Ελλήνων.
Δείτε τις σημαντικότερες διακρίσεις του:
Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής του Βερολίνου (2011)
Χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες της Μερσίνης (2013)
Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής στο Μονπελιέ (2015)
Χρυσό μετάλλιο στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του Μπακού (2015)
Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής της Γλασκώβης (2015)
Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής στη Βέρνη (2016)
Χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο (2016)
Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής στο Κλουζ (2017)
Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής στο Μόντρεαλ (2017)
Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Γλασκώβη (2018)
Η διαδρομή για την κορυφή
2010:
3ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόργανης στην Γάνδη (12 Σεπτεμβρίου)
6ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόργανης στη Γλασκώβη (20 Νοεμβρίου)
2011:
2ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόργανης στο Κότμπους (12 Μαρτίου)
3ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής (9 Απριλίου)
1ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόργανης Γυμναστικής στη Γάνδη (4 Σεπτεμβρίου)
1ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μάριμπορ (24 Σεπτεμβρίου)
1ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Οστράβα (3 Δεκεμβρίου)
2012:
1ος σε Παγκόσμια Κύπελλα και Challenge Cups
5ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής (27 Μαΐου)
1ος στο Challenge Cup στην Οστράβα (21 Νοεμβρίου)
1ος στην Παγκόσμια Κατάταξη FIG στους κρίκους
2013:
1ος σε Παγκόσμια Κύπελλα και Challenge Cups σε Λα Ρος, Γάνδη, Λιουμπλιάνα και Όσιγιεκ
5ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής (20 Μαΐου)
1ος στην Παγκόσμια Κατάταξη FIG στους κρίκους
2014:
2ος στο Challenge Cup του Κότμπους
3ος στο Challenge Cup του Όσιγιεκ
5ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ενόργανης στην Βουλγαρία (25 Μαΐου)
1ος στους Μεσογειακούς Αγώνες (24 Ιουνίου)
6ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Νανίγκ της Κίνας
2015:
Τον Φεβρουάριο η αρμόδια επιτροπή της Παγκόσμιας Γυμναστικής Ομοσπονδίας δίνει το όνομα του Λευτέρη Πετρούνια σε μία άσκηση στους κρίκους.
Ο ίδιος εκτέλεσε την συγκεκριμένη άσκηση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βουλγαρίας.
1ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μονπελιέ (18 Απριλίου)
1ος στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες στο Μπακού (20 Ιουνίου)
1ος στο Γκράν Πρι του Σομπατέλι με 16.200 βαθμούς (κορυφαία επίδοση της καριέρας του)
1ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Γλασκώβη με 15.800 βαθμούς (31 Οκτωβρίου)
Η διάκρισή του δίνει το «εισιτήριο» της απευθείας πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο.
2016:
1ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ντόχα του Κατάρ (25 Μαρτίου)
Στις 21 Απριλίου ο παγκόσμιος πρωταθλητής της Γυμναστικής έγινε ο πρώτος Λαμπαδηδρόμος στην Τελετή Αφής της Φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο.
1ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο με 16.000 πόντους (6.800 δυσκολία και 9.200 εκτέλεση)
1ος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Βέρνη, Ελβετίας. Ήταν ο κορυφαίος όλων στον τελικό των κρίκων με 15.866 βαθμούς. Μάλιστα, έγινε ο πρώτος αθλητής την τελευταία 20ετία που κατάφερε να κερδίσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο συγκεκριμένο όργανο, στον 6ο μεγάλο τελικό της καριέρας του, σε ισάριθμες συμμετοχές σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα
2017:
1ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μπακού (18 Μαρτίου)
1ος για τρίτη διαδοχική χρονιά στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Κλουζ, Ρουμανίας (22 Απριλίου)
1ος στο Challenge Cup στο Παρίσι (17 Σεπτεμβρίου)
1ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Μόντρεαλ για 2η συνεχόμενη φορά, κατόρθωμα που έχουν καταφέρει 8 ακόμα αθλητές – φαινόμενα
2018:
1ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στο Μπακού (24 Μαρτίου)
1ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα για 4η συνεχή χρονιά (12 Αυγούστου)
1ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για τρίτη φορά. Με αυτήν του την ιστορική επιτυχία γίνεται ένας από τους τρεις γυμναστές στην ιστορία της ενόργανης, που κατακτά τρία χρυσά μετάλλια σε ένα αγώνισμα
2019:
4η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη στην Στουτγκάρδη (12 Οκτωβρίου)
2η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στο Κότμπους ( 23 Νοεμβρίου)
2020:
1η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στην Μελβούρνη ( 22 Φεβρουαρίου)
1η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στο Μπακού ( 12 Μαρτίου)
Οι γονείς μου ήταν εκτελωνιστές
Τα πρώτα χρόνια στον χώρο της ενόργανης και η διήγησή του επιβεβαιώνει ότι καμιά επιτυχία δεν έρχεται χωρίς κόπο: «Κάναμε προπόνηση με τον κ. Κοσμίδη. Δύσκολα χρόνια. Τα προπονητήρια ήταν στο Ολυμπιακό Στάδιο και πήγαινα αθλητικό σχολείο στο Μαρούσι. Για να φτάσεις από τη Ν. Σμύρνη στο Μαρούσι ήταν… ταξίδι. Η μητέρα μου ξυπνούσε στις 05.30 για να μου ετοιμάσει φαγητό σε τάπερ. Με ξυπνούσε στις 05.45, για να φύγουμε στις 06.10, ώστε να φτάσουμε εκεί στις 07.30. Στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου η μητέρα είχε πάντα κουβέρτες, ώστε να κοιμηθώ μέχρι το Μαρούσι. Το μάθημα στο σχολείο ήταν οκτάωρο. Τελειώναμε στις 14.30 και με λεωφορείο πηγαίναμε στο ΟΑΚΑ για προπόνηση. Στις 19.30 ερχόταν η μητέρα μου και επιστρέφαμε στη Νέα Σμύρνη. Στο σπίτι έπρεπε να διαβάσω… Κάποιες φορές με έπαιρνε ο ύπνος στο τραπέζι. Τότε η μητέρα μου με τύλιγε με μία κουβέρτα και καθόμασταν να διαβάσουμε στο μπαλκόνι, ώστε, λόγω του κρύου, να μην κοιμηθώ.
Οι γονείς μου ήταν εκτελωνιστές. Δούλευαν πολλές ώρες, αλλά βρίσκονταν πάντα δίπλα μου. Δεν τα έκαναν αυτά γιατί περίμεναν να γίνω πρωταθλητής. Ήθελαν να με βλέπουν χαρούμενο και η γυμναστική με έκανε ευτυχισμένο», είχε πει ο Λευτέρης Πετρούνιας στην Καθημερινή.
Η μπέμπα μας απέκτησε την αδελφούλα της
Το 2020 ο Λευτέρης Πετρούνιας απέκτησε με τη γυναίκα του τη δεύτερη κόρη του. Το ζευγάρι έχει αποκτήσει μια ακόμη κόρη, η οποία έγινε ενός έτους στις 5 Νοεμβρίου.
