Κλόουν: Οι κλόουν είναι κάτι που υπάρχει από πολύ παλιά. Βέβαια τα τελευταία χρόνια έχουν βγει “εκτός μόδας” θα μπορούσε να πει κανείς.
Από τα νοσοκομεία αυτό που λείπει πολλές φορές είναι η αισιοδοξία. Το χαμόγελο ενός κλόουν στη Θεσσαλονίκη φαίνεται πως είναι μεταδοτικό και μαγικό.
Είναι ένα ακόμα μεσημέρι Σαββάτου στη Β’ παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ. Ηταν ήσυχα τα πράγματα για γονείς και παιδιά. Το νοσοκομείο δεν είχε εφημερία οπότε δεν υπήρχαν τόσοι γιατροί και νοσοκόμες.
Ξαφνικά από το πουθενά ένας κλόουν εμφανίζετε με την μαγευτική σύνοδό του ντυμένη με στολή νεράιδας. Τα χαχανητά των παιδιών σπάνε την νεκρική σιωπή του νοσοκομείο με το που αντικρίζουν τον ανιματέρ.
Η παράσταση σε λίγα λεπτά αρχίζει. Τα παιδιά θα πάρουν το μπαλόνι-ζωάκι τους, θα γελάσουν, θα παίξουν. Στο τέλος της παράστασης τους πηγαίνουν πίσω στα κρεβάτια τους χαρούμενα πλέων. Οι γονείς έχουν πάρει μια νότα αισιοδοξίας για το αύριο.
Για αυτούς που βρίσκονται αρκετές μέρες στο νοσοκομείο ο κλόουν είναι μια γνώριμη φιγούρα. Τα παιδιά μάλιστα τον ξέρουν με το όνομα του, είναι ο Λένιος και η συνεργάτης του, η Φρουφρού.
Ο Λένιος, που όπως εξηγεί αποφεύγει να δίνει το πραγματικό του όνομα «για να μη χάσουν τα παιδιά τη μαγεία», είναι αρκετά χρόνια ανιματέρ, ωστόσο το να διασκεδάζει νοσηλευόμενα παιδιά, πολλώ δε παιδιά με καρκίνο, είναι κάτι που το κάνει τον τελευταίο καιρό.
«Κάποιοι φίλοι από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας πραγματοποίησαν μια δράση από την οποία συγκέντρωσαν κάποια χρήματα τα οποία ήθελαν να δώσουν στο παιδιατρικό τμήμα του ΑΧΕΠΑ.
Ωστόσο το ποσό δεν ήταν αρκετό για να αγοραστεί εξοπλισμός και έτσι σκέφτηκαν να στέλνουν ανιματέρ κάθε Σάββατο για να διασκεδάζει τα παιδιά».
Όπως λέει βέβαια « εμείς από την πρώτη στιγμή ζητήσαμε να μην λάβουμε τα χρήματα ως αμοιβή, αλλά αυτά να αξιοποιηθούν για τα μπαλόνια και τα παιχνίδια που θα χρησιμοποιούμε στις παραστάσεις».
Μετά τη σχετική άδεια που έλαβε ο αγαπητός Λένιος των παιδιών του ΑΧΕΠΑ, ξεκίνησε τις παραστάσεις. «Μπορώ να πω ότι ήταν από τα πιο δύσκολα εγχειρήματα που έχω κάνει στη ζωή μου. Πιο δύσκολα είναι βέβαια όταν δίνεις παράσταση στο παιδοογκολογικό τμήμα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο ανιματέρ.
Ένα περιστατικό που θα μείνει πάντα χαραγμένο ση μνήμη του, είναι μάλιστα από το συγκεκριμένο τμήμα. «Μια μέρα πήγαμε όπως πάντα για παράσταση στο Παιδοογκολογικό του ΑΧΕΠΑ φορώντας φυσικά τις ιατρικές μας μάσκες όπως υπαγορεύουν οι κανονισμοί.
Όταν φτάσαμε ήταν ένα κοριτσάκι που κυριολεκτικά δεν μπορούσε να κουνηθεί. Λίγα λεπτά αργότερα όταν ξεκινήσαμε την παράσταση με τη μουσική, το κοριτσάκι είχε σηκωθεί πάνω στο κρεβάτι και χόρευε με τον ορό στο χέρι. Η γιαγιά του ήρθε συγκινημένη σε εμάς και μας φιλούσε τα χέρια. Ήταν κάτι συγκλονιστικό».
Ανέφερε επιπλέον «πέραν της σημαντικής θεραπείας που πρέπει να λαμβάνουν όλα τα παιδιά που νοσηλεύονται εκεί, είναι απαραίτητο και ένα φανταστικό χάπι, ένα χάπι για την ψυχή. Βοηθάει απίστευτα από ένα παιδί με απλό πυρετό, μέχρι ένα παιδί με καρκίνο, ενώ παράλληλα γεμίζει με αισιοδοξία τους γονείς και τους άλλους συνοδούς».
Χαμόγελο στα παιδιά που νοσηλεύονται στις παιδιατρικές κλινικές της Θεσσαλονίκης δίνουν και οι ηθοποιοί του Κρατικού Θεάτρου.
Τον τελευταίο καιρό, τρεις ηθοποιοί παρουσιάζουν εναλλάξ δύο παραστάσεις μισής ώρας. που είναι ή
Οι ηθοποιοί μάλιστα μετά το τέλος της παράστασης συζητούν με τα παιδιά για το τι τους άφησε αυτό που παρακολούθησαν, με την ανταπόκριση το νοσηλευόμενων παιδιών να χαρακτηρίζεται συγκινητική από τους ιθύνοντες του ΚΘΒΕ.