Ο μεγιστάνας Αριστοτέλης Ωνάσης ο οποίος ξεκίνησε με 250 δολάρια στην τσέπη κατάφερε να δημιουργήσει μια αμύθητη περιουσία, σχεδόν από το μηδέν, μονοπωλώντας το ενδιαφέρον πολλών.
Ο πατέρας του Έλληνα κροίσου ήταν καπνέμπορος στη Σμύρνη, όπου με την καταστροφή το 1922 τα έχασαν όλα και ήρθαν στην Αθήνα. Ο Ωνάσης τότε αποφάσισε τον Μάρτιο του 1925 με 250 δολάρια στην τσέπη να τραβήξει για την Αργεντινή, μαζί με χίλιους άλλους μετανάστες.
Σε ηλικία 20 ετών, ξεκίνησε να πλένει πιάτα σε εστιατόρια για να εξασφαλίσει το φαγητό του και να επιβιώσει, ώσπου μια μέρα, καθώς κατέβαινε με το τραμ στο κέντρο, είχε μια συνάντηση που του άλλαξε τη ζωή. Άκουσε δύο άντρες να μιλάνε ελληνικά και τους είπε «πατριωτάκια; Και γω Έλληνας είμαι. Είμαι ο Αρίστος». Ο ένας εκ των δύο ήταν ο Κυριάκος Γαζίδης, προσφυγόπουλο κι αυτός από την Κωνσταντινούπολη.
«Τον πήγα στον διευθυντή μου, στην τηλεφωνική εταιρεία ‘United Telecom’ που εργαζόμουν. Ο διευθυντής ήταν ένας Εγγλέζος αξιωματικός, ο Σμιθ, που είχε υπηρετήσει στη Θεσσαλονίκη στους Βαλκανικούς Πολέμους και μιλούσε πάντα με αγάπη για την πόλη αυτή. Μόλις του είπε ο Αρίστος ότι ξέρει ξένες γλώσσες, τον προσέλαβε και δουλεύαμε για έναν μήνα μαζί. Έπαιρνε 150 πέσος, κάπου 200 δολάρια μηνιάτικο».
Ο Αρίστος όμως δεν έμεινε εκεί. Πήγε μόνος του μια μέρα και χτύπησε την πόρτα του διευθυντή… «Του έπιασε την κουβέντα μαζί του στα αγγλικά. Του είπε ο πονηρός ψέματα, για να του τραβήξει την προσοχή, ότι γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, τον ζάλισε κυριολεκτικά και τον συμπάθησε» είχε πει ο Γαζίδης: «Είδε ότι έχει και προσόντα, είναι έξυπνος αν και 20 χρόνων, τον μετέθεσε σε καλή δουλειά και δούλευε ανάμεσα σε κορίτσια στους τηλεφωνικούς πίνακες. Έκανε υπερωρίες, περιόρισε τα έξοδά του με τις γυναίκες, που ήταν η αδυναμία του, και μετακόμισε σε δωμάτιο ενός οικοτροφείου στη λεωφόρο Εσμεράλδα.
Έμεινε στην τηλεφωνική εταιρεία τρία χρόνια, ενώ παράλληλα άρχισε να ασχολείται και με το εμπόριο. Έστελνε δέρματα από την Αργεντινή στην Ελλάδα κι έφερνε από εκεί καπνά. Με το δαιμόνιο εμπορικό μυαλό του δημιούργησε σε πέντε χρόνια μεγάλη περιουσία από ένα μικρό εργοστάσιο παραγωγής τσιγάρων που άνοιξε. Μετά έγινε πρόξενος της Ελλάδος, αγόρασε πλοία, ανοίχτηκε κι έτσι πρόκοψε».
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Γάλλος δημοσιογράφος της Nouvelle Observateur που είχε ασχοληθεί με τον βίο και την πολιτεία του Αριστοτέλη Ωνάση, είχε γράψει στο βιβλίο του: «Αναρωτιούνται πολλοί πώς ένας τόσο νέος άνθρωπος, μόλις είκοσι τριών ετών, έχει καταφέρει να κερδίσει τόσα χρήματα. Θαυμάζουν και σιωπούν. Στο Μπουένος Άιρες, τέτοιου είδους ερωτήσεις δεν έχουν καμία θέση. Ιδίως όταν πρόκειται για λαθρεμπόριο».
Συνέχισε δε γράφοντας: «Τα δύο πρώτα πλοία του (Αρίστου) το Ωνάσης-Σωκράτης (ο πατέρας του) και το Ωνάσης-Πηνελόπη (η μητέρα του) διασχίζουν περήφανα τους ωκεανούς, ενώ στην πραγματικότητα, μόνο η μπογιά κρατάει τις λαμαρίνες τους ενωμένες». Συμπλήρωσε δε: «Μια μέρα, ο φάκελος του Ωνάση στο FBI θα φτάσει τις 4936 σελίδες».
Πάντως, μία δραστηριότητα που δεν γνωρίζουν πολλοί για τον Ωνάση ήταν η φαλαινοθηρία, με την οποία είχε μπει στο μάτι (του κυκλώνα) για πολλούς. Το λάδι φάλαινας το οποίο μετά τον πόλεμο πωλούνταν έναντι 360 δολαρίων ανά τόνο τον ώθησε να συμμετέχει ενεργά στο κυνήγι των φαλαινών.
Ο Ωνάσης είχε μπει στο μάτι της Αμερικής (ο Νίξον λέγεται μάλιστα πως είχε δώσει εντολή να τον… βγάλουν από τη μέση), Περού, Χιλής, Παναμά, Νορβηγίας αλλά και Βρετανίας.
Το 1954, η κυβέρνηση του Περού παρουσιάζει τα φαλαινοθηρικά του Ωνάση ως πειρατικά πλοία και τα βομβαρδίζει με πολεμικά καράβια και αεροσκάφη. Πολλοί ναυτικοί συνελήφθησαν, ενώ η εταιρεία του Ωνάση κλήθηκε να πληρώσει στην κυβέρνηση του Περού πρόστιμο ύψους τριών εκατομμυρίων δολαρίων.
Βέβαια, ο Ωνάσης είχε ασφαλισμένα τα φαλαινοθηρικά του στη λονδρέζικη «Lloyd’s»: «Η ασφάλεια περιελάμβανε ακόμα και πιθανές ζημιές από πολεμική επίθεση και προέβλεπε αποζημίωση 30.000 δολαρίων για κάθε μέρα που ο στόλος του θα ήταν καθηλωμένος στο λιμάνι», αναφέρεται χαρακτηριστικά σε τηλεοπτικό αφιέρωμα της «Μηχανής του Χρόνου».
Είναι γνωστή η σχέση του με την σοπράνο Μαρία Κάλλας. Η Γεωργία Βέττα, η οικονόμος της οικογένειας Ωνάση, είχε πει: «’Γεωργία, ετοιμάσου, έχουμε γάμο’ μου είχε πει. Εγώ νόμιζα με την Κάλλας. Και μου απαντάει: «Νύφη θα είναι η Τζάκι Κένεντι».
Τότε η Μαρία εξαφανίστηκε όταν έμαθε για την Κένεντι. «Ψάχναμε 15 μέρες για να βρούμε τη Μαρία σε όλον τον κόσμο. Πουθενά. Είχε τόσο πολύ πονέσει με αυτό που της έκανε, που δεν του ξαναμίλησε ποτέ».
Όταν τα παιδιά της Τζάκι είδαν τη μάνα τους νύφη, σάστισαν. Ρωτούσαν λοιπόν τον Αλέξανδρο (γιο του Ωνάση) τι συμβαίνει, και εκείνος είναι πικραμένος τους απάντησε: «Για την Ελλάδα είναι μια πολύ μεγάλη μέρα. Δεν ξέρω αν είναι για εμάς. Η Κάλλας, ήταν ψυχούλα. Κάθε φορά που έβλεπε το προσωπικό τους έδινε φιλοδώρημα. Από την Τζάκι δεν είχαμε δει ποτέ ούτε το χρώμα που έχει το δολάριο».