Κρίση Ιμίων: Το 1996 στις 25 Ιανουαρίου. Ο δήμαρχος της Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης μαζί με ορισμένους συνεργάτες του ύψωσαν την Ελληνική σημαία.
Είχε προηγηθεί ένταση στο θαλάσσιο χώρο των βραχονησίδων με το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας να διαμηνύει ότι οι βραχονησίδες ανήκαν στην Τουρκία.
Τα Ίμια βρίσκονται ανατολικά της Καλύμνου στα Δωδεκάνησα.
Όταν τα τουρκικά κανάλια μετέδωσαν εικόνες των νησίδων με την ελληνική σημαία προκλήθηκε σάλος. Την επόμενη ημέρα δύο δημοσιογράφοι της Χουριέτ, πέταξαν με ελικόπτερο στα Ίμια και βιντεοσκόπησαν τη στιγμή που στη θέση της ελληνικής σημαίας ύψωσαν την τουρκική.
Η σκηνή προβλήθηκε από το κανάλι της Hurriet με τους Τούρκους να πανηγυρίζουν.
Είχαν εντολή να αποφύγουν κλιμάκωση της έντασης. Το επόμενο πρωί ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, δηλώνει ότι η ελληνική πλευρά θα αντιδράσει άμεσα σε οποιαδήποτε πρόκληση.
Τα πολεμικά πλοία «Ναυαρίνο» και «Θεμιστοκλής» φτάνουν στα Ίμια.
Τα ξημερώματα το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έδωσε εντολή σε ελικόπτερο να πετάξει πάνω από τις βραχονησίδες, προκειμένου να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων.
Το πλήρωμα ανέφερε ότι εντόπισε περίπου 10 Τούρκους στη βραχονησίδα και πήρε εντολή να επιστρέψει στη βάση του. Καθώς επέστρεφε συνετρίβη στη θάλασσα με αποτέλεσμα να σκοτωθούν ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.
Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι το ελικόπτερο έπεσε εξαιτίας της κακοκαιρίας. Αν και ελάχιστοι τους πίστεψαν, καθώς διαδόθηκε η άποψη ότι καταρρίφθηκε από τους Τούρκους.
Εκείνον τον μήνα oι δύο χώρες ήρθαν πιο κοντά στον πόλεμο από ποτέ. Παράλληλα, οι ΗΠΑ πίεζαν τις δύο χώρες να λήξουν το επεισόδιο.
Στις 31 Ιανουαρίου 1996 οι ελληνικές και οι τουρκικές δυνάμεις, συνοδευόμενες από αεροσκάφη του αμερικανικού στόλου.
Η μαρτυρία του Σπύρου Κονιδάρη.
Όπως λέει στη συνέντευξή του: «χάθηκε μια ευκαιρία για τον ελληνικό στόλο να βυθίσει του τουρκικό».
Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί ο κ. Κονιδάρης: «Το πλεονέκτημα που είχαν τα ελληνικά πλοία ήταν ότι οι δικοί μας πύραυλοι είχαν νεκρό τομέα 3 χιλιομέτρων, δηλαδή δεν μπορούσαν να πλήξουν στόχο σε μικρότερη απόσταση, ενώ των τουρκικών ο νεκρός τομέας ήταν 10 χιλιόμετρα. Δηλαδή, εμείς χτυπάμε και αυτοί κοιτάζουν. […].
»Είχαν μοιραστεί οι στόχοι. Μπορούσαμε να έχουμε βουλιάξει δέκα καράβια. Οι τρεις πυραυλάκατοι που ήμασταν και δεν μιλάω για το αντιτορπιλικό και για τις δύο κανονιοφόρους. Είχαμε μια απίστευτη υπεροπλία, ο μισός τουρκικός στόλος να ήταν εκεί γύρω μπορούσαμε εμείς, αυτή η μικρή δύναμη να τον καταστρέψουμε.[…] Χάθηκε μια ευκαιρία για τον ελληνικό στόλο να βυθίσει τον τουρκικό. […] “Εκείνη τη νύχτα είχαν ευθυγραμμιστεί οι πλανήτες για να μην ξαναβγούν οι Τούρκοι στο Αιγαίο”…».