Οι αερομαχίες προστατεύουν την Ελλάδα από τους εισβολείς και τις συνεχείς παραβιάσεις των Τούρκων στα εναέρια εδάφη μας. Ωστόσο, έχουν και τη σκοτεινή τους πλευρά καθώς γίνονται ατυχήματα που πολλές φορές στοιχίζουν τη ζωή των ηρωικών πιλότων μας.
Μόλις εχθές είχαμε 72 παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου από 12 αεροσκάφη της γειτονικής χώρας, τη Δευτέρα, σε Βορειοανατολικό, Κεντρικό και Νοτιοανατολικό Αιγαίο.
Παράλληλα, έλαβαν χώρα και τρεις εικονικές αερομαχίες μεταξύ ελληνικών και τουρκικών μαχητικών.
Πρόκειται για 10 F-16 και δύο CN-235 που προχώρησαν επίσης σε επτά παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών.
Μετά από αερομαχία ανοιχτά της Καρπάθου, ένα ελληνικό κι ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος έπεσαν στην θάλασσα του Αιγαίου. Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως ο σμηναγός Κωνσταντίνος Ηλιάκης έπεσε νεκρός, την ίδια ώρα που ο Τούρκος συνάδελφός του, είχε προλάβει να εγκαταλείψει το δικό του RF-4 και να περισυλλεχθεί σώος και αβλαβής.
Ο Τούρκος πιλότος έχοντας πέσει σε διεθνή χωρικά ύδατα, αρνούνταν να μιλήσει ή να συνεργαστεί με οποιοδήποτε τρόπο με τις ελληνικές αρχές προκειμένου να δοθεί άπλετο φως στις συνθήκες του τραγικού δυστυχήματος.
Είχε διασωθεί από το ιαπωνικών συμφερόντων πλοίο μεταφοράς υγραερίου «GAS CENTURY» με σημαία Παναμά, ενώ άμεσα έφτασε στο σημείο ελληνικό Super Puma, αλλά και κλιμάκιο του Λιμενικού Σώματος, με τον Οσκεμπίρ πάντως να αρνείται να μιλήσει με οποιονδήποτε Έλληνα αξιωματούχο, ζητώντας να τον παραλάβουν συμπατριώτες του.
Σε μια από τις επικίνδυνες μανούβρες που επιχειρήθηκαν στην προσπάθεια των πιλότων να πάρουν το «πάνω χέρι», το αεροπλάνο του Τούρκου Χαλί Ιμπραήμ Οσκεμπίρ πλησίασε σε απόσταση αναπνοής το F-16 του Ηλιάκη, με αποτέλεσμα το δεξί φτερό του να χτυπήσει την καλύπτρα του ελληνικού αεροσκάφους, οδηγώντας σε απώλεια στήριξης και σε κάθετη, ανεξέλεγκτη πτώση.
Σύμφωνα με το πόρισμα της αυτοψίας που έγινε δεκτό με δυσπιστία ειπώθηκαν τα εξής: «Ο σμηναγός Ηλιάκης κατευθύνθηκε προς το τουρκικό αεροσκάφος RF-4, στο πλαίσιο διατεταγμένης και σύμφωνης με το περιεχόμενο και τα δεδομένα αποστολής του προσπάθειας αναχαίτισης – αναγνώρισης σε ευθεία και οριζόντια πτήση, χωρίς να ελιχθεί καθ’ οποιονδήποτε τρόπο και χωρίς να παραβιάσει την απόσταση ασφαλείας των 1.000 ποδών που ορίζεται για την αποφυγή εναέριων συγκρούσεων μεταξύ αεροσκαφών», ανέφερε το πόρισμα, ενώ στο ίδιο κείμενο λίγο πιο κάτω, γινόταν αναφορά και στο ρόλο του Τούρκου πιλότου, στον οποίο δεν αποδόθηκε δόλος, παρά μόνο «λανθασμένος χειρισμός»…
«Ο χειριστής του leader αεροσκάφους του τουρκικού σχηματισμού προέβη στην εκτέλεση βίαιου και επικίνδυνου ελιγμού σε απόσταση μικρότερη των 100 ποδών, προς παρενόχληση – αποτροπή προσέγγισης του Ηλιάκη στο τουρκικό RF-4, αναπτύσσοντας έτσι υψηλή ταχύτητα (εμμονή να παραμείνει εσωτερικά και ψηλότερα από το ελληνικό μαχητικό, έχοντας πορεία σύγκρουσης, αντί να περάσει από κάτω). Συνέπεια όλων αυτών ήταν ο Τούρκος χειριστής να απολέσει τον έλεγχο του αεροσκάφους του, το οποίο ανεξέλεγκτο προσέκρουσε βίαια σε εκείνο του Ηλιάκη», ήταν η χαρακτηριστική διατύπωση που ουσιαστικά «αθώωνε» τον Οσκεμπίρ και κατά συνέπεια την τουρκική πλευρά.
Για να μην προκληθεί θέμα θερμού επεισοδίου η ελληνική πλευρά προτίμησε να το κάνει “γαργάρα”βαπτίζοντας τη δολοφονία δυστύχημα.