Θρήνος για τον πολιτικό κόσμο και για το ΠΑΣΟΚ καθώς απεβίωσε ο πρώην υπουργός και ιστορικό στέλεχος του κόμματος, Μανώλης Παπαστεφανάκης. Ο Μανώλης Παπαστεφανάκης υπηρέτησε τη δημόσια ζωή ως Βουλευτής Ηρακλείου εκπροσωπώντας το ΠΑΣΟΚ και ως υπουργός στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο πρώην υπουργός και βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ, Μανώλης Παπαστεφανάκης, απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών. Υπηρέτησε ως βουλευτής Ηρακλείου Κρήτης με το ΠΑΣΟΚ από το 1981 έως το 1990 και από το 1993 έως το 1996.
Τον Φεβρουάριο του 1987, ανέλαβε το υπουργείο Εσωτερικών και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, όταν και τοποθετήθηκε αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΠΕΧΩΔΕ). Τον Μάρτιο του 1989 ανέλαβε τη θέση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ και παρέμεινε σε αυτήν μέχρι τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, όταν ολοκληρώθηκε η θητεία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
«Με θλίψη και σεβασμό αποχαιρετούμε τον πρώην Υπουργό του ΠΑΣΟΚ και ιστορικό στέλεχος, Μανώλη Παπαστεφανάκη, που έφυγε από τη ζωή.
Άσκησε με αφοσίωση, εντιμότητα και εργατικότητα τα κοινοβουλευτικά και υπουργικά του καθήκοντα διατελώντας βουλευτής Ηρακλείου τις περιόδους 1981-1990 και1993-1996, καθώς και υπουργός Εσωτερικών και ΠΕΧΩΔΕ.
Απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του».
Στην ανακοίνωσή του για τα συλλυπητήρια, ο περιφερειάρχης Κρήτης, Σταύρος Αρναουτάκης, τόνισε την προσφορά του εκλιπόντος και εξέφρασε τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Συγκεκριμένα, στη δήλωσή του, ο περιφερειάρχης Κρήτη αναφέρει: : «Με θλίψη αποχαιρετούμε τον συντοπίτη μας, Μανώλη Παπαστεφανάκη, ο οποίος υπηρέτησε τα δημόσια πράγματα, ως Βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ και ως Υπουργός των Κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου. Με ισχυρή πίστη στις απόψεις του, προσέφερε στη δημόσια ζωή του τόπου και συνέδεσε τη ζωή του με την πορεία της Δημοκρατικής Παράταξης. Παράλληλα πρωταγωνίστησε σε μερικές από τις κρισιμότερες στιγμές της πολιτικής ζωής του τόπου, από το 1981 και μετά. Για την απώλεια του, εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους δικούς του ανθρώπους».
Ο Εμμανουήλ (Μανόλης) Παπαστεφανάκης (γεν.το 1940) είναι Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, που διετέλεσε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και υπουργός.
Γεννήθηκε το 1940 στο Μαγαρικάρι Ηρακλείου Κρήτης. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και άσκησε τη δικηγορία. Παράλληλα ασχολήθηκε με την πολιτική και υπήρξε οργανωτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη και γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου. Ήταν βουλευτής Ηρακλείου με το ΠΑΣΟΚ από το 1981 ως το 1990 και από το 1993 ως το 1996.
Ο αείμνηστος Χρήστος Σαρτζετάκης ήταν Έλληνας ανώτατος δικαστικός ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας την περίοδο 1985-1990.
Της: Έπη Τρίμη
Γεννήθηκε στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης το 1929. Ο πατέρας του ήταν αξιωματικός της Χωροφυλακής, καταγόμενος από τα Χανιά. Η μητέρα του, το γένος Γραμμενόπουλου, ήταν από το Σκλήθρο Φλώρινας, κόρη του Μακεδονομάχου Κοσμά Γραμμενόπουλου. Ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εισήλθε στον δικαστικό κλάδο το 1955. Το 1961 ήταν ανακριτής στο Αγρίνιο, στην ανάκριση του παιδαγωγού Μιχάλη Παπαμαύρου.
Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, άσκησε τα καθήκοντά του με εξαιρετική προσήλωση στο Σύνταγμα, ιδιαίτερα κατά την ταραχώδη περίοδο 1989-1990, όταν οι εκλογικές αναμετρήσεις δεν έδωσαν απόλυτη πλειοψηφία σε κανένα από τα υποψήφια κόμματα.
Κατά την προεδρική εκλογή του 1985 ο Χρήστος Σαρτζετάκης προτάθηκε από το ΠΑΣΟΚ και εξελέγη από αυτό και τα κόμματα της αριστεράς στις 29 Μαρτίου 1985 Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 5 Μαΐου 1990.
Η εκλογή του συνδέθηκε με δύο προβλήματα Συνταγματικού Δικαίου, τα «χρωματιστά ψηφοδέλτια» και την «ψήφο Αλευρά». Για την ψηφοφορία χρησιμοποιήθηκαν ψηφοδέλτια διαφορετικού χρώματος για κάθε υποψήφιο, κάτι που η τότε αξιωματική αντιπολίτευση (Νέα Δημοκρατία) κατήγγειλε ως απόπειρα ακύρωσης του μυστικού χαρακτήρα της ψηφοφορίας, επειδή, όπως υποστήριξε, το χρώμα του κάθε ψηφοδελτίου διακρινόταν από τον ημιδιαφανή φάκελο. Υποστηρίχθηκε επίσης ότι ο τότε Πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς δεν έπρεπε να λάβει μέρος στην ψηφοφορία ως εκτελών χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας μετά την πρόωρη παραίτηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Μετά το 1990 είχε αποσυρθεί σε μεγάλο βαθμό από τη δημόσια ζωή. Ήταν παντρεμένος με την Έφη Αργυρίου ενώ έχουν μαζί μία κόρη.
Ο ίδιος μεταξύ άλλων είχε αναφέρει: «Ὼς συνειδητοὶ Ἕλληνες, καὶ διὰ νὰ διατηρήσουμε ἀκριβῶς τὴν ἀκεραιότητα τῆς ἐθνικῆς μας αὐθυπαρξίας, ἔχουμε ἔτσι ἀνάγκη καὶ χρέος νὰ ἀτενίζουμε τὴν πραγματικότητα αὐτοῦ τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς καὶ μεγαλείου, ποὺ λέγεται Ἑλληνισμός, συνειδητοποιοῦντες τὶς ἀληθινὲς διαστάσεις τῆς ἱστορικῆς του παρουσίας έδῶ εἰς τὴν νοτιοανατολικὴ γωνιὰ τῆς Εὐρώπης καὶ τὴν ἀνατολικὴ λεκάνη τῆς Μεσογείου».
Το 1956 υπηρέτησε ως Ειρηνοδίκης στην Κλεισούρα Καστοριάς. Το 1963 υπηρέτησε στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, και έγινε γνωστός ως ανακριτής στην υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη. Διεξήγαγε την ανάκριση χωρίς να υποκύψει σε πολιτικές πιέσεις που δέχτηκε από την τότε πολιτική και δικαστική εξουσία. Η γενναία στάση του αποτυπώθηκε στην ταινία “Ζ” του Κώστα Γαβρά.
Με εκπαιδευτική άδεια έκανε στο Παρίσι κατά το διάστημα 1965-1967 μεταπτυχιακές σπουδές στο Εμπορικό Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο.
Το 1968, επί Χούντας, απολύθηκε από το δικαστικό σώμα και στη συνέχεια συνελήφθη δύο φορές, βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και φυλακίστηκε, χωρίς δίκη. Απολύθηκε από τις φυλακές της Χούντας μετά από διεθνή κατακραυγή το 1971. Με την πτώση της δικτατορίας αποκαταστάθηκε στην υπηρεσία του τον Σεπτέμβριο του 1974 με τον βαθμό του Εφέτη.
Το 1976 συμμετείχε στη σύνθεση του Συμβουλίου Εφετών η οποία απέρριψε το αίτημα της Γερμανίας για την έκδοση του Ρολφ Πόλε, καταζητούμενου για τρομοκρατική δράση, με το σκεπτικό ότι τα εγκλήματά του είναι πολιτικά και ως εκ τούτου η έκδοσή του απαγορεύεται από το ελληνικό Σύνταγμα. Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου άσκησε πειθαρχική δίωξη κατά των τριών πλειοψηφησάντων δικαστών (Κ. Αλεξόπουλος, Σ. Βάλλας, Χ. Σαρτζετάκης) γι’ αυτή την απόφαση, γεγονός που θεωρήθηκε ανεπίτρεπτη παρέμβαση στη δικαστική ανεξαρτησία.
Το 1981 προήχθη στον βαθμό του Προέδρου Εφετών και το 1982 στον βαθμό του Αρεοπαγίτη.
Στις 21 Δεκεμβρίου 2018, βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Το βραβείο απονεμήθηκε για τη δημοσίευση του έργου «Επιτελών το καθήκον μου», κείμενο με τη μειοψηφική γνώμη που διατύπωσε το 1964 ως ανακριτής στην υπόθεση Λαμπράκη, το οποίο αξιολογήθηκε ως λαμπρό δείγμα ευσυνείδητης, εμβριθούς, εξονυχιστικής και θαρραλέας ανακριτικής στάσης.
Πέθανε την 3η Φεβρουαρίου 2022 σε ηλικία 92 ετών, στην Αθήνα, μετά από μακρά νοσηλεία λόγω πνευμονίας στο Λαϊκό Νοσοκομείο.
Το ιατρικό ανακοινωθέν ήταν το εξής: «Ανακοινώνεται ότι από 01/12/2021 νοσηλεύεται στο ΓΝΑ “ΛΑΪΚΟ” ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κος Χρήστος Σαρτζετάκης, λόγω πνευμονίας από εισρόφηση. Από 03/12/2021 νοσηλεύεται στη ΜΕΘ του ΓΝΑ “ΛΑΪΚΟ” εξαιτίας οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας. Η κατάστασή του είναι σταθερή». Με τον θάνατό του κηρύχθηκε στην Ελλάδα τριήμερο εθνικό πένθος.
Η ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών για την κηδεία του Χρήστου Σαρτζετάκη:
«Με Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών κ.Μάκη Βορίδη, Οικονομικών κ. Χρήστου Σταϊκούρα και Εθνικής Άμυνας κ. Νικόλαου Παναγιωτόπουλου η κηδεία του πρώην Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη θα τελεσθεί με δημόσια δαπάνη.
Παράλληλα, ως ελάχιστο φόρο τιμής για τις εξαιρετικές υπηρεσίες που προσέφερε στον Λαό, στην Πατρίδα και στο Έθνος, αποφασίστηκε να αποδοθούν κατά την κηδεία του οι τιμές που προσήκουν σε Αρχηγό Κράτους, να τηρηθεί δημόσιο πένθος από σήμερα 3 Φεβρουαρίου, ημέρα του θανάτου του και για τρεις ημέρες, καθώς και κατά την ημέρα της κηδείας του και να αναρτηθούν μεσίστιες οι σημαίες των δημοσίων καταστημάτων όλης της Χώρας, από σήμερα έως και την ημέρα της κηδείας του».