Η 34χρονη Ιωάννα Παλιοσπύρου δέχθηκε μια άνανδρη επίθεση με βιτριόλι, στις 20 Μαΐου του 2020. Τότε η μεγάλη ποσότητα του καυστικού υγρού διέλυσε τα πάντα στο πέρασμα του (από τα μαλλιά, το 94% του προσώπου, το θώρακα).
Της: Έπη Τρίμη
Επέζησε από σειρά συγκυριών και κατάφερε να ξανασταθεί στα πόδια της. Τώρα επικεντρώνει το ενδιαφέρον της τόσο στην απόδοση της δικαιοσύνης, όσο και στη προσπάθεια να επανακάμψει ψυχικά και σωματικά και να αναγεννηθεί στο πλαίσιο που η ίδια μπορεί προσφέροντας στον εαυτό της μια δεύτερη ευκαιρία για ζωή. Μέχρι στιγμής έχει εντυπωσιάσει για την κρίση της, την απίστευτη υπομονή και τη διάθεσή της να παλέψει με αξιοπρέπεια προκειμένου να κερδίσει ξανά τη χαμένη της ζωή και καθημερινότητα. Ωστόσο, ακόμη και αν καταφέρει να επουλώσει τις πληγές της ψυχής της το σώμα της και οι ουλές από τις πολλαπλές επεμβάσεις θα της θυμίζουν πάντα το περιστατικό που σημάδεψε μια για πάντα τη ζωή της.
Μετά από τη ρίψη του καυστικού υγρού διακομίστηκε άμεσα στο Metropolitan, όπου αρχικά επικεντρώθηκαν στο να ρίξουν τη θερμοκρασία του σώματος, της παρείχαν οκτώ κιλά σε υγρά, καθώς η ιδιότητα του θειικού οξέως είναι να τραβάει το νερό ενώ προσπάθησαν αρχικά να την κρατήσουν στη ζωή.
Στις 11 Ιουνίου οι αστυνομικοί προχωρούν στην προσαγωγή μίας 35χρονης, έξω από το σπίτι της στην περιοχή του Ζωγράφου. Μετά από έρευνα στο διαμέρισμά της εντοπίζονται ένα σακίδιο, ένα παντελόνι, μια καμπαρντίνα και μια περούκα, τα οποία ταυτίζονται με αυτά που φορούσε η φερόμενη δράστις όπως έχει καταγραφεί από τις κάμερες ασφαλείας.
Η προσαγωγή της ιδιωτικής υπάλληλου μετατρέπεται σε σύλληψη, το απόγευμα της 11ης Ιουνίου. Οδηγείται στον εισαγγελέα, ο οποίος της ασκεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και απείθεια.
Για τα προσεχή επτά χρόνια και προκειμένου τα μοσχεύματα να μην καταστραφούν δεν θα μπορεί να βγει από το σπίτι της, όταν έχει ήλιο.Δεν θα πρέπει να κυκλοφορήσει χωρίς τη μάσκα σιλικόνης και το ειδικό αντίστοιχο ‘κοστούμι’ για το σώμα της που την είδαμε να φοράει τώρα στις επισκέψεις της στα δικαστήρια. Συγχρόνως τα δικαστήρια αποκατάστασης θα συνεχίσουν να υφίστανται ενώ στην παρούσα φάση έχει πρόβλημα στην όραση, την ακοή, το λαιμό, το στόμα και το αριστερό χέρι.
Σύμφωνα με την κατάθεση της Μαρίας Καλοφώνου, γιατρού και διευθύντριας Πλαστικής Χειρουργικής της Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας Εγκαυμάτων, στο Θριάσιο Νοσοκομείο, που ανέλαβε την Ιωάννα τη δεύτερη μέρα μετά την επίθεση”τα εγκαύματα χρειάζονται δύο με τρία 24ωρα για να γίνει ανάνηψη για να μη συμβεί αυτό που λέμε ολιγαιμικό σοκ. Αυτό μπορεί να συμβεί σε τέτοιες περιπτώσεις και να επηρεάσει όλα τα όργανα. Αυτό προσπαθούσαμε να αποφύγουμε τις πρώτες ημέρες. Όταν τη βάλαμε στο χειρουργείο δεν ξέραμε πού έχει φτάσει το οξύ. Θα μπορούσε να έχει κάψει μύες και οστά ή να πάει σε βαθύτερα στρώματα στον τράχηλο”. Δεν συνέβησαν αυτά.
Πίσω στον κύριο Χρυσοστομίδη, εξηγεί πως “το τρίτο και μεγάλο πρόβλημα της επαφής του δέρματος με το βιτριόλι, το οποίο είναι και μακροπρόθεσμο, είναι πως δεν έχει καλή αποκατάσταση και δη στις δύσκολες επιφάνειες των αισθητήριων, όπως είναι το βλέφαρο και το μάτι. Δεν ανοιγοκλείνει και τα βράδια στεγνώνει. Αυτό σημαίνει πως πιθανότατα δια βίου, η Ιωάννα θα πρέπει να βάζει κολλύρια ή φυσιολογικό δάκρυ”. Ακόμα δηλαδή, και ο ύπνος είναι πρόκληση. “Το μάτι θα έχει χρόνιο πρόβλημα που δύσκολα θα αποκατασταθεί. Βλέπετε, το βλέφαρο είναι ειδική ανατομική μονάδα που δεν αντικαθίσταται εύκολα με μοσχεύματα. Αφήνει την αίσθηση του ξένου σώματος και ‘κολλάει’”.
Στα του αυτιού “το πτερύγιο έχει εξαφανιστεί και δεν πρόκειται μόνο για θέμα αισθητικής, αλλά για βελτίωσης του ήχου -για αυτό το αυτί έχει κωνική εικόνα, προκειμένου να ‘μαζεύει’ τους ήχους από το περιβάλλον. Εάν το βιτριόλι εισέλθει εντός του εξωακουστικού χώρου, μπορεί να προκαλέσει και κώφωση”.
Η 34χρονη Ιωάννα χρειάστηκε ένα χρόνο -και οκτώ χειρουργεία- για να κλείσει όλες τις αρχικές πληγές της και να ξανασηκωθεί στα πόδια της. Οι τρεις πρώτες επεμβάσεις αφορούσαν τον καθαρισμό των τραυμάτων και την αφαίρεση του απανθρακωμένου δέρματος. Σε μια από τις πιο πρόσφατες διαδικασίες, έπαθε δυο σηπτικά επεισόδια που απείλησαν και πάλι, τη ζωή της. Τα νίκησε και αυτά, ενώ αγωνίζεται μα αποδεχτεί τη νέα της μορφή και να μπορέσει να αποδεχτεί πως η ζωή της άλλαξε για πάντα τόσο από πλευράς εικόνας, όσο και ψυχικά. Ευτυχώς τα μοσχεύματα δρουν επουλωτικά, ώστε το δέρμα να μην είναι σκληρό και να μην δημιουργούνται ρικνώσεις και υπετροφικές ουλές.
Ο κύριος Χρυσοστομίδης διευκρινίζει πως«δεν γίνεται να κάνει την μια επέμβαση μετά την άλλη. Όπως δεν γίνεται να χειρουργούνται όλες οι περιοχές -αγκώνας, βλέφαρο κλπ- ταυτόχρονα. Σε κάθε περιοχή θα χρειαστούν 5 με έξι επεμβάσεις, που θα έχουν και έναν κάποιο χρόνο αποκατάστασης για να διαπιστώσουν οι γιατροί αν πέτυχε, αν ολοκληρώθηκε η υφή του δέρματος, με τον στόχο να είναι να γίνει όσο πιο ομαλή γίνεται και η λειτουργικότητα της περιοχής που έχει εξυπηρετηθεί από το χειρουργείο, αν μιλάμε για περιοχές όπως το βλέφαρο, που επουλώνει γρήγορα».
«Σηκώθηκα για να πάω στη δουλειά μου και ήμουν στην είσοδο της πολυκατοικίας των γραφείων. Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς το κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους. Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος. Καθώς περίμενα το ασανσέρ εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναίκα, σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια. Μου έριξε το βιτριόλι που εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας. Θέλω να σας πω ότι λούστηκα με αυτό το υγρό, το ένιωσα παντού πάνω μου. Ήμουν παντού στο σώμα μου λουσμένη και κατευθείαν μου ήρθε η μυρωδιά. Το πρώτο πράγμα ήταν να τρέξω για κάποια βοήθεια. Θυμήκα ότι είχε φαρμακείο δίπλα και έτρεξα προς το φαρμακείο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν έβλεπα καθόλου από το ένα μάτι. Μπήκα μέσα στο φαρμακείο ουρλιάζοντας οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα πανικοβλήθηκαν. Τους έλεγα δώστε μου λίγο νερό «πεθαίνω βοήθεια» φώναξα. Πήγα στο νιπτήρα έριχναν νερό. Τα μαλλιά μου πέφτανε μέσα στο νιπτήρα. Έπιαναν το πρόσωπό μου και καταλάβαινα ότι καιγόμουν, λιώνω. Φώναζα για βοήθεια, οι άνθρωποι τρόμαζαν. Καταλάβαινα ότι εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω. Κάλεσαν σε βοήθεια το 166. Μου είπανε να βγάλω τα ρούχα μου γιατί λιώνανε πάνω μου. Εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μη χάσω τις αισθήσεις μου. Γιατί καταλάβαινα ότι μόνο εγώ μπορούσα να να σώσω τον εαυτό μου. Φώναζα “Θέε μου” βοήθησε με γιατί μόνο εσύ μπορείς”.
“Θυμάμαι απλά να με βρέχουν να ουρλιάζω να πονάω, να ξανακοιμάμαι, να ξανάξυπνάω, μου έκαναν τομές στο μάτι μου και στο αυτί. Αυτά, δεν θυμάμαι παραπάνω. Προσπαθούσα απλά να αντέχω για να μην πονάω. Την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν ότι θα διακομιστώ στο Θριάσιο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη διακομιδή μου, επειδή δεν μπορούσα να δω, μπορούσα μόνο να ακούω, θυμάμαι την ώρα που περνούσαν τα φορεία στους διαδρόμους. Μια κυρία αναφώνησε “Θεέ μου” και κατάλαβα ότι το είπε για μένα (κλαίει), κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν είναι καλή. Κατάλαβα ότι έχω σοβαρά εγκαύματα και απλά παρακαλούσα να επιβιώσω”.
“Μέσα στο νοσοκομείο ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου, έκανα επτά χειρουργεία. Θυμάμαι ότι δεν άντεχα το φως για τα μάτια μου, ήταν τραυματισμένα, ακόμα και το φως του δωματίου ήταν επίπονο. Σκέφτηκα να δώσω τέλος στη ζωή μου”.
Για την κατηγορούμενη:
«Για όσο διάστημα ήμουν στο νοσοκομείο έλεγα στους αστυνομικούς ότι δεν έχω πειράξει κανένα. Προσπαθούσα να τους βοηθήσω αλλά δεν μπορούσα. Δεν πίστευα ότι κάποιος μπορεί να κάνει τέτοιο κακό. Κάποια στιγμή λοιπόν μου είπαν ότι είχαν καταλήξει ποιος έκανε την επίθεση. Μου μιλούσαν για την κατηγορούμενη και μου έλεγαν ότι εκείνη μου επιτέθηκε. Μαζί με αυτούς προσπαθούσα να και εγώ να καταλάβω και να τους βοηθήσω. Αν ισχύει, τους έλεγα, αυτό που μου λέτε, ότι με παρακολουθεί εδώ και 1,5 χρόνο, άρα ξέρει ότι δεν έχω καμία σχέση με αυτόν τον σύντροφο που είχε. Δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Δεν ήξερα αν ισχύουν όλα αυτά, γιατί το έκανε αυτή, τι μου έχει συμβεί δε καταλάβαινα και δεν μπορούσαν να μου απαντήσουν. Μετά τη προφυλάκισή της προσπάθησα να εστιάσω στις δυνάμεις, για να μπορέσω να βγω από το νοσοκομείο και να βγάλω σε πέρας τα χειρουργεία που έπρεπε. Στα μισά των χειρουργείων ο οργανισμός μου δεν άντεξε. Ανέβαζα πυρετό είχα πάθει λοίμωξη. Οι γιατροί μου είπαν ότι κινδύνευσε η ζωή μου. Κόλλησα και δεύτερη λοίμωξη στο μάτι που κινδύνεψα για δεύτερη φορά να το χάσω. Κάποια στιγμή με τη βοήθεια των γιατρών τα ξεπεράσαμε. Ήρθε η στιγμή που μου ανακοίνωσαν ότι θα πάρω εξιτήριο. Μου είπαν ότι επούλωσαν τα τραύματα που είχα, ότι ξεκινάει ένας μαραθώνιος και ότι χρειάζονται πολλά χειρουργεία για να είμαι λειτουργική, να κουνάω τα χέρια μου, το λαιμό μου. Μου λέγανε ότι είναι ένας μαραθώνιος με διάρκεια”.
Αναφορικά με μία συνομιλία που είχε η ξαδέλφη της με την κατηγορούμενη:
«Κάποια στιγμή αφού επέστρεψα στο σπίτι μου η έρευνα συνεχιζόταν. Κάποια στιγμή οι αστυνομικοί με ενημέρωσαν για κάποια στοιχεία που βρίσκονταν στο υπολογιστή της και με ρώτησαν αν γνωρίζω κάτι. Είμαστε από διπλανά χωριά αλλά ποτέ δε κάναμε παρέα με την κατηγορούμενη, γνωριστήκαμε εδώ στην Αθήνα. Βρεθήκαμε σε κάποιες γιορτές, γενέθλια στο σπίτι συγγενών μου και ανταλλάζαμε κάποιες κουβέντες. Μου είπανε για κάποιες κουβέντες που είχαν γίνει μεταξύ της ξαδέλφης μου και της κατηγορουμένης μετά την επίθεση. Οι αστυνομικοί με ρώτησαν αν γνωρίζω κάτι. Μου ζητήθηκε αν μπορώ να μάθω τι είχε ειπωθεί μεταξύ τους. Κάλεσα τη ξαδέλφη μου στο τηλέφωνο και την ρώτησα τι έχουν πει. Τη ρώτησα αν ισχύει και τι ακριβώς είχε ειπωθεί. Μου είπε ότι ισχύει, ότι υπήρχε επικοινωνία μεταξύ τους, ότι δεν μου είπε για να μη με φέρει σε δύσκολη θέση. Μου είπε μεταξύ των συζητήσεων ότι είχαν μιλήσει και για μένα, όπως όλοι φίλοι και γνωστοί μιλούσαν για μένα. Τη ρωτούσε η κατηγορουμένη πως είμαι, αν με είδε και πως ήταν τα μέτρα στο νοσοκομείο λόγω covid. Εκείνη της είπε ότι δε μπορούσε να μπει στο νοσοκομείο και ότι είχε δει μόνο τη μητέρα μου στο προαύλιο. Επίσης, μου ανέφερε ένα συγκεκριμένο περιστατικό που της είχε κάνει εντύπωση. Η κατηγορούμενη, όπως της είπε, έκανε ένα σχόλιο πολύ προσβλητικό για μένα. Της είπε η Εφη “οκ αν δε μπορεί να δουλέψει, θα πάρει την αποζημίωση και θα ζήσει. Δεν έγινε κάτι”. Αυτό θύμωσε τη ξαδέλφη μου. Αυτό το περιστατικό σε συνδυασμό με τις αναζητήσεις που με ενημέρωσαν πως είχε κάνει μετά την επίθεση και σε συνδυασμό με άλλα τουλάχιστον 2 περιστατικά που έλαβαν χώρα στο νοσοκομείο – η μητέρα μου μού είπε ότι κάποιοι ήλθαν στο νοσοκομείο να με δουν αλλά δεν τους επετράπη η εισοδος- όλα αυτά με έκαναν να πιστέψω ότι ήθελε πραγματικά να με σκοτώσει και δε σταμάτησε ούτε και μετά. Όλα αυτά, αν τα συνδυάσει κανείς και σύμφωνα με το συμπέρασμα των αστυνομικών, στόχος της ήταν να με σκοτώσει. Έμαθα εκ τω υστέρων ότι έγιναν άλλες τρεις απόπειρες. Άλλες δυο έξω από το σπίτι μου, την είδαν οι γείτονες να κουβαλάει κάτι ύποπτο πάνω της. Σύμφωνα με τα στοιχεία, είχε γίνει μια ακόμη απόπειρα τη προηγούμενη ημέρα, η οποία απλά απετράπη διότι δε με πρόλαβε. Δεν κατάφερε να με σκοτώσει. Επίσης, θέλω να επισημάνω ότι πάλι, σύμφωνα με την αστυνομική έρευνα, με τρομάζει ότι είχε μια συμπεριφορά ανθρώπου – είχε αναστατωθεί όλος κοσμός για το ποιος το έκανε – και αυτή βγαίνει και διασκεδάζει και χορεύει πάνω στα τραπέζια. Αντί να πει “τι πήγα και έκανα” ενθαρύνεται ακόμη περισσότερο και αρχίζει και αναζητά τρόπους και όπλα ..Βλέπουμε έναν άνθρωπο που δεν πτοείται, που γίνεται ακόμη χειρότερος. Αυτό είναι που με φοβίζει. Και δεν ξέρω ακόμη ούτε τα κίνητρα, ούτε ποιοι άλλοι γνώριζαν γιατί υπάρχουν και άλλοι. Σίγουρα ξέρω ότι δεν έχει μετανιώσει”.
Κατά την ακρόαση των μαρτύρων και όσων εμπλέκονται στην κατάσταση της υγείας της Ιωάννας πρώτος είχε λάβει τον λόγο ο ψυχίατρος που παρακολουθεί την Ιωαννα Παλιοσπύρου, Κων. Κοντοάγγελος, ο οποίος αναφέρθηκε λεπτομερώς στην κατάσταση της ψυχικής υγείας του θύματος λέγοντας: «Στο σπίτι της είναι ένας τεράστιος καθρέφτης που είναι καλυμμένος γιατί δεν θέλει να κοιτάει τον εαυτό της. Πρέπει να της δώσω μια ελπίδα ότι θα μπορέσει να ανταπεξέλθει ότι δεν θα τη χάσω και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Έχει μια βαριά καταθλιπτική διαταραχή με αγχώδεις εκδηλώσεις και έντονο στρες. Οι μνήμες δεν αφήνουν το συναίσθημα της Ιωαννας να αναπτυχθεί. Υπάρχει βελτίωση, έχει βοηθήσει η φαρμακευτική αγωγή, το περιβάλλον και η υποστήριξη του κόσμου».
«Συγκλονίστηκα από την εικόνα, είδα ένα άνθρωπο που δεν έχει καμία ελπίδα, κανένα όνειρο, παρά μόνο τον προσωπικό της θάνατο.
Την υποχρέωναν επί τρία τέταρτα να γυρίζει τα βλέφαρά, ένιωθε πόνο και διάθεση να αυτοκτονήσει. Καθήκον μου είναι να κρατήσω την Ιωάννα στη ζωή.Γίνεται προσπάθεια να ανακοπεί αυτή η κατάσταση. Έκλαιγε δεν κοιμόταν, είχε χάσει 15 κιλά, καθόταν κουλουριασμένη χωρίς να μιλά, χρειάστηκε να προσπαθήσω να της δώσω ελπίδα. Παίρνει αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά» εξήγησε ο μάρτυρας.
Συνέχισε δε λέγοντας ότι «η αίσθηση της αυτοκτονίας ήταν επειδή δε θα γίνει ποτέ καλά, κλεισμένη στο σκοτάδι έχει μόνο πάρα τη μάνα και τις φίλες της. Μέσα απ’ αυτή τη βάρβαρη πράξη αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή μετά τραυματική διαταραχή. Όσοι παθαίνουν βαριά τραύματα από βιασμό, κακοποίηση, τροχαίο κλπ βιώνουν ξανά και ξανά το τραύμα και τη στιγμή του θανάτου. Ο εγκέφαλός της έχει καταγράψει το τραύμα σαν μια βλάβη που δεν φεύγει. Τα ρούχα της μυρίζουν ακόμα μετά από τόσο καιρό βιτριόλι. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ποτέ τι έφταιξε».
Ένας από τους φόβους της Ιωάννας κατά το μάρτυρα, είναι η αποφυλάκιση της κατηγορούμενης: «Συνεχώς με ρωτά αν κινδυνεύει και δεν μπορώ να της απαντήσω.
Είναι ένας άνθρωπος με ψυχικά αποθέματα και δυνάμεις, δεν μπορούν όλοι να το διαχειριστούν αυτό».
Ακολούθησε η κατάθεση της Αννίτας Ναθαναηλ, που εδώ και καιρό στέκεται στο πλευρό της Ιωάννας Παλιοσπύρου.
«Ζει στο σπίτι, δεν έχει κοινωνική ζωή, την παρακαλάω να πάμε μια βόλτα έξω το βράδυ, γιατί τη μέρα δεν πρέπει να κινείται λόγω του ήλιου. Η επαφή με τους γιατρούς δίνει κάποια ελπίδα, συνέχεια βγαίνουν νέες μέθοδοι αποκατάστασης, όλοι μας λένε ότι πρέπει να έχει υπομονή» περιέγραψε ενώ αναφέρθηκε και στην ψυχολογία του θύματος: «Πολλές φορές έχει πει να δώσει τέλος στη ζωή της. Ο ψυχίατρός της κάνει εξαιρετική δουλειά, προσπαθούμε να κοιτάμε με αισιοδοξία το μέλλον.
Έχει κάνει βουτιά τις τελευταίες ημέρες η ψυχολογία της, η στάση της κατηγορούμενη έχει ξαναβάλει το φόβο στη ζωή της, αναρωτιέται τι θα γίνει μετά από όλα αυτά. Αυτό που την κρατά στη ζωή είναι τα μηνύματα του κόσμου. Αυτό που είπε γι’ αυτήν η μητέρα της κοπέλας από τη Φολέγανδρο της έδωσε κουράγιο. Να γίνει σύμβολο, να έχει ένα στόχο».
Στο βήμα του μάρτυρα ανέβηκε και μία φίλη της 36χρονης κατηγορούμενης, καταθέτοντας ότι δεν της είχε μιλήσει ποτέ για τον Νώντα Οικονόμου, τουλάχιστον όχι ονομαστικά. «Δεν μου είχε μιλήσει για τη σχέση της με το Νώντα. Αναφερόταν σε έναν κύριο κάποιο διάστημα, αλλά δεν έλεγε όνομα. Περίπου το 2018-2019 αναφερόταν σε αυτόν» εξήγησε , αναφέροντας ότι «τον Μάιο του 2020 είχαμε επαφές αλλά δεν βρισκόμασταν τόσο τακτικά όσο πριν. Είχαμε βγει μια φορά το Μάιο μαζί με μια φίλη μας γιατί δεν ήταν πολύ καλά για θέματα της δουλειάς. Την είχαμε δει πεσμένη, διαφορετική από ότι την είχαμε συνηθίσει».
Τέλος, κατέθεσε και η ξαδέλφη της Έφης Κακαράντζουλα, η οποία θυμόταν πως την περίοδο της επίθεσης η κατηγορούμενη είχε σχολιάσει το περιστατικό ως κάτι «φρικτό».
«Μετά τις 19 – 20 άνοιξα την επιχείρηση μου, δε θυμάμαι αν την είχα δει εκείνες τις ημερομηνίες. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι είχε πάει να δώσει κάποια συνέντευξη. Γενικά μετά την επίθεση ήταν λίγο πιο στεναχωρημένη, πιο αφηρημένη, εγώ πίστευα ότι ήταν λόγω καραντίνας δεν μπορούσα να φανταστώ» ανέφερε.
Πρόεδρος: Συζητήσατε για την επίθεση;
Μάρτυρας: Ναι μου είπε τί φρικτό αυτό που έχει συμβεί; Τι να είχε γίνει; Ότι δεν έπρεπε να γίνει. Παρόλο που τα γεγονότα μας έχουν φέρει σε τέτοιες καταστάσεις δεν είναι τέτοιο παιδί. Οι γονείς της δεν είναι καθόλου καλά για αυτό δεν ήρθαν. Φοβούνται για πιθανή επίθεση. Δεν είχα ιδέα ότι την παρακολουθούσε 1,5 χρόνο πριν. Τα έμαθα όλα από τις ειδήσεις. Η κοινή γνώμη έχει δημιουργήσει μια γνώμη που δεν είναι λάθος αλλά δε φταίνε οι γονείς.
Πλ. Αγωγή: Γιατί η οικογένεια της Έφης δεν ήρθε σε μια επικοινωνία με την οικογένεια της Ιωάννας να ζητήσει συγνώμη;
Μάρτυρας: Δεν το γνωρίζω
«Είμαστε στο τελευταίο στάδιο της δίκης», είχε πει μιλώντας στο MEGA ο δικηγόρος, Μιχάλης Δημητρακόπουλος. «Στις υποθέσεις όπου κάποια γυναίκα ή άντρας επιτίθεται με βιτριόλι σε ένα άλλο πρόσωπο, σκοπός του δεν είναι να τον σκοτώσει, να τον έχει νεκρό, αλλά ζωντανό νεκρό, να του καταστρέψει τη ζωή», συμπληρώνει και επισημαίνει ότι η κατηγορία μπορεί να μετατραπεί σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, «αν από τη διαδικασία προκύψουν στοιχεία ανθρωποκτόνου σκοπού».
Αναφορικά με ελαφρυντικά που ενδεχομένως να αναγνωριστούν στην κατηγορουμένη, όπως αυτό της μεταμέλειας, ο γνωστός ποινικολόγος σημείωσε: «Την ειλικρινή μεταμέλεια πάντοτε ένα δικαστήριο την εκτιμά, και αν αναγνωριστεί ως ελαφρυντικό, το πλαίσιο ποινής πέφτει πολύ χαμηλά. Η συνήθης νομολογία είναι ότι ζητάω συγγνώμη, μια δεικτική μεταμέλεια, δεν είναι ικανή για να την αναγνωρίσει το δικαστήριο. Θέλει έμπρακτη απόδειξη το δικαστήριο».
Η κατηγορούμενη αναμένεται να δώσει εξηγήσεις την ερχόμενη Πέμπτη 14/10 ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου που δικάζει την υπόθεση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κατηγορούμενη θα αναφερθεί στο πώς και από πού προμηθεύτηκε το βιτριόλι, αν είχε συνεργούς και στην σχέση της με τον 40χρονο.
Παράλληλα, αν επαναλάβει αυτά που είχε ισχυριστεί στην ανακρίτρια τον περασμένο Απρίλιο, θα ζητήσει συγνώμη για τις πράξεις της αλλά θα δηλώσει ότι δεν αποδέχεται το αδίκημα της απόπειρας ανθρωποκτονίας αλλά αυτό της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, καθώς θα πει πως δεν ήθελε να σκοτώσει την 35χρονη κοπέλα αλλά να την πονέσει.
Να σημειωθεί πως τότε η 36χρονη δεν είχε θελήσει να απαντήσει στην ανακρίτρια για τους λόγους που την οδήγησαν στην πράξη της. Είχε αναφέρει μόνο τα εξής: «Τη θεώρησα υπεύθυνη για ένα πολύ προσωπικό ζήτημα το οποίο ήταν πολύ σημαντικό για εμένα. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και με έκανε να δω τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία. Δεν θέλω να το αναπτύξω περαιτέρω ώσπου να φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο και να ειπωθούν όλες οι αλήθειες. Δεν θα ήθελα να παρερμηνευτεί τίποτα από τα παραπάνω με εικασίες και φανταστικά σενάρια για αυτό. Προς το παρόν παραμένω σε όσα είπα ως τώρα».
Ερωτηθείσα για το λόγο που έριξε στο θύμα της τόση μεγάλη ποσότητα θεϊκού οξέος, η 36χρονη είχε αναφέρει: «Δεν ήταν μεγάλη ποσότητα. Ήταν ένα κανονικό ποτήρι. Δεν γνώριζα ότι θα προκληθεί τόσο μεγάλη ζημιά».