Στις 22 Μαΐου 1973 το Κίνημα του Πολεμικού Ναυτικού για την ανατροπή της Χούντας προδόθηκε με αποτέλεσμα δεκάδες ναυτικοί να συλληφθούν και να βασανιστούν από τη Χούντα.
Από το 1969 αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού είχαν οργανώσει σχέδιο με σκοπό την επαναφορά της δημοκρατίας. Σημειώνεται ότι το ναυτικό δεν είχε ενεργό ρόλο στο πραξικόπημα και είχε ταχθεί στο πλευρό του Βασιλιά Κωνσταντίνου που είχε οργανώσει το αποτυχημένο αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967.
Οι εν λόγω άνθρωποι σταδιακά μύησαν στο κίνημα κι άλλους που ήταν κατά της Χούντας με αποτέλεσμα σε ένα διάστημα τριών ετών οι κινηματίες να έχουν αυξηθεί σημαντικά. Πολλοί είχαν καταλάβει θέσεις-κλειδιά στην Ιεραρχία του Ναυτικού, και ήταν διοικητές σε μεγάλα αντιτορπιλικά.
Στο κίνημα δεν πήραν μέρος μόνο ναυτικοί, αλλά και αξιωματικοί του Στρατού και της Αεροπορίας όπως επίσης και απόστρατοι αξιωματικοί όπως ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, ο οποίος θα αναλάμβανε την προμήθεια καυσίμων στα πλοία.
Με βάση τον προγραμματισμό έπαιρναν τον έλεγχο των πλοίων και στη συνέχεια θα απέκλειαν τον Πειραιά και και άλλα μεγάλα λιμάνια, ανάμεσα στα οποία εκείνο της Σύρου, όπου υπήρχε η Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών του Στρατού. Θα κινούνταν κατά της σχολής, την οποία θα καταλάμβαναν και θα όριζαν διοικητή τον Σπύρο Μουστακλή. Στη συνέχεια θα καλούσαν τους πολιτικούς για να σχηματίσουν κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας.
Συνολικά συνελήφθησαν 79 άτομα εκ των οποίων οι 63 ήταν ναυτικοί, 5 στρατιώτες, πέντε αεροπόροι και έξι ιδιώτες. Ωστόσο, δεν οδηγήθηκαν σε δίκη και αφέθηκαν ελεύθεροι μέχρι το 1973, αφού πέρασαν από σκληρές ανακρίσεις και βασανιστήρια. Ανάμεσα τους ήταν και ο απόστρατος ταγματάρχης Σπύρος Μουστακλής, ο οποίος βασανίστηκε επί 47 ημέρες με αποτέλεσμα να μείνει ανάπηρος.
Όταν έγινε γνωστή η σύλληψη των ναυτικών ο Νίκος Παππάς, κυβερνήτης του πολεμικού πλοίου «Βέλος», συμμετείχε σε άσκηση του ΝΑΤΟ ανοικτά της Σαρδηνίας. Στις 25 Μαΐου 1973 αποχώρησε αιφνιδιαστικά και κατέπλευσε στο Φιουμιτσίνο της Ιταλίας, όπου ζήτησαν πολιτικό άσυλο.
Αν και το κίνημα απέτυχε, τουλάχιστον είχαν καταφέρει να δείξουν σε όλο τον κόσμο ότι ακόμη και οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν αντίθετες στο Απριλιανό καθεστώς. Αποτελεί μια κορυφαία στιγμή της ιστορίας του πολεμικού ναυτικού, που γιορτάζεται κάθε χρόνο.