Η Παναγία βρίσκεται δίπλα μας στις δυσκολότερες στιγμές της ζωής μας, όπως στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου ο ασθενής είναι μόνος τους και παλεύει για να κρατηθεί στη ζωή και με μία προσευχή θα κάνει την παρέμβασή της.
Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ένα κείμενο τού Εισαγγελικού Λειτουργού Ευάγγελου Κρουσταλάκη, πού έφθασε μέχρι και την θέση τού Εισαγγελέως τού Αρείου Πάγου, με τις νομικές του γνώσεις, αλλά και το ήθος του και περιγράφει την εμπειρία του από την μονάδα εντατικής θεραπείας, στην οποία βρέθηκε μετά από μια σοβαρή χειρουργική επέμβαση.
Γράφει για το «έντονο συναίσθημα απομόνωσης», για την «αίσθηση τής εγκατάλειψης, «τις ατέλειωτες ώρες τής μοναξιάς», τις πολλές σκέψεις πού «κατακλύζουν το μυαλό τού ανθρώπου» και πού ταλανίζουν την ψυχή του.
Στην αρχή τον βοήθησαν οι όμορφες αναμνήσεις «από τα προηγούμενα χρόνια», αλλά πάλι τον κατέκλυσε «το συναίσθημα τής μοναξιάς και τής εγκαταλείψεως».
Και συνεχίζει: «Όπως ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, κοιτάζοντας σχεδόν πάντοτε το ταβάνι τού δωματίου, άρχισα να περιφέρω το βλέμμα μου γύρω-τριγύρω. Και ξαφνικά ανακάλυψα στον απέναντι τοίχο, στην επάνω αριστερή γωνία του, μια εικόνα τής Παναγίας πού στην αγκαλιά της κρατούσε τον Χριστό. Κάποιος καλός άνθρωπος την είχε τοποθετήσει εκεί.
Από την στιγμή αυτή, η Παναγία μας έγινε η συντροφιά μου. Αυτή η απλή εικόνα, πού δεν είχε ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία, ήταν μια πόρτα πού με οδήγησε κοντά στην Παναγία. Κατανόησα καλύτερα τότε τι πάει να πει ότι «η τιμή τής εικόνος επί το πρωτοτυπον διαβαίνει», όπως λένε οι Πατέρες τής Εκκλησίας μας.
Συναισθήματα, σκέψεις, αγωνίες μού έγιναν αντικείμενο εκμυστηρεύσεών μου στην Παναγία. Εκείνη φαινόταν πώς με άκουγε. Φυσικά δεν μού μιλούσε, έδειχνε όμως ότι κατανοούσε την αγωνία μου. Έτσι, μια ατμόσφαιρα γαλήνης και ηρεμίας επικράτησε σιγά-σιγά και ανεπαίσθητα στην τρικυμισμενη ψυχή μου.
Οι ατέλειωτες ώρες τής παραμονής μου στην εντατική έπαψαν να είναι εφιαλτικές. Είχα την αίσθηση πώς κάποιος, πού με αγαπούσε πολύ, βρισκόταν δίπλα μου. Ένιωθα το ζεστό χάδι, από το χέρι ενός δικού μου ανθρώπου, στο ξερό και φλεγόμενο από τον πυρετό μέτωπό μου.
Η παρέμβαση της Παναγίας στις πιο δύσκολες στιγμές του ανθρώπου
Οι αναμνήσεις αυτές, αλλά ιδιαίτερα η εμπειρία μου από την Παναγία τής εντατικής, αισθάνομαι πώς με έχουν συνδέσει στενά με την εικόνα τής Παναγίας. Έτσι τώρα μπορώ να νιώσω καλύτερα, γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι, σε δύσκολες στιγμές τής ζωής τους, στην Παναγία προσφεύγουν και αυτήν επικαλούνται, προσευχόμενοι μπροστά στην εικόνα της.
Προσευχή για την Παναγία
Μια άκρως συγκινητική προσευχή για την Παναγία, από τους Αγιορείτες Πατέρες, μπορούν να λένε οι πιστοί.
Όπως αναφέρει η προσευχή: “Ευχαριστώ σε Δέσποινα, αγαπημένη Κόρη που μ΄ έκανες εις την καρδιά, από παππού, εγγόνι.
Στην όψη σου γονάτισε κάθε μου αμαρτία και άφησα στο Όρος σου, κάθε παλιά αιτία.
Από το χέρι μ’ έπιασες να σ΄ έχω αντιστήλι και στου γουμένου μ΄ έβαλες το Άγιο Πετραχήλι.
Με Φώτισες Παντάνασσα και λάλησαν τα χείλη και η χαρά πλημμύρισε τα δυο πικρά μου χείλη”.
Αποκάλυψαν το πρόσωπο της Παναγίας με Τεχνητή Νοημοσύνη – Η ομοιότητα με τον Ιησού άφησε άφωνους τους Χριστιανούς
Την Παναγία σε εφηβική ηλικία, πριν γεννήσει τον Ιησού, δημιούργησε ένας καλλιτέχνης, χρησιμοποιώντας την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Ο ειδικός της τεχνολογίας υπογράμμισε ότι ανακατασκεύασε το πρόσωπο της Μεγαλόχαρης, αφού εμφανίστηκε μυστηριωδώς σε ένα κομμάτι ύφασμα πριν από περισσότερα από 700 χρόνια, στο Μεξικό.
Περίπλοκα τα χαρακτηριστικά του προσώπου της Παναγίας
Σε ένα βίντεο του YouTube σημείωσε ότι «αυτή είναι η πιο πιστή προσέγγιση που μπόρεσε να πραγματοποιήσει η τεχνητή νοημοσύνη».
Η Παναγία εμφανίστηκε στον μανδύα Μεξικανού αγρότη
Η Παναγία της Γουαδελούπης είναι ένας καθολικός τίτλος που δόθηκε στη Μαρία, μητέρα του Ιησού, ο οποίος έχει συνδεθεί με τη μυστηριώδη υπερφυσική εμφάνισή της σε έναν Μεξικανό αγρότη που ονομάζεται Χουάν Ντιέγκο.
Οι Καθολικοί πιστεύουν ότι η Μαρία άφησε μια θαυματουργή εικόνα της εμφάνισής της στον μανδύα του, από ίνες κάκτου, που υπάρχει ακόμα και σήμερα στη Βασιλική της Παναγίας της Γουαδελούπης στην Πόλη του Μεξικού.
Η εικόνα της Μητέρας Μαρίας στον μανδύα απεικονίζεται με χρυσές ακτίνες φωτός, που λάμπουν πίσω της, αντιπροσωπεύοντας τον ήλιο.
