Φάντασμα νεκρής νύφης: Στην Εύβοια, η Στενή αποτελεί έναν εξαίσιο προορισμό για τον χειμώνα. Ο συγκεκριμένος οικισμός καλύπτεται συχνά από χιόνι. Εκεί έχει γεννηθεί, ο θρύλος με το φάντασμα μιας όμορφης κοπέλας που δεν κατάφερε να παντρευτεί τον αγαπημένο της.
Το ημιορεινό χωριό ανήκει στο Δήμο Διρφύων – Μεσσαπίων της Εύβοιας και είναι χτισμένο στις παρυφές του όρους Δίρφυ, σε υψόμετρο 440 μέτρων. Οφείλει τη γραφικότητά του κυρίως στα τρεχούμενα νερά που κυλούν μέσα στο χωριό, στα επιβλητικά πλατάνια και στα σπιτάκια με τις κεραμοσκεπές. Πολλοί μύθοι και δεισιδαιμονίες έχουν δημιουργηθεί ανά τους αιώνες, διαδίδονται ακόμα και σήμερα. Γνωστότερη όλων είναι η ιστορία της νεκρής νύφης.
Σύμφωνα με τον μύθο, τον 19ο αιώνα ζούσε στο χωριό μια κοπέλα, η οποία ήταν δυστυχισμένη. Οι γονείς της δεν της επέτρεπαν να παντρευτεί τον αγαπημένο της και αυτό την είχε οδηγήσει στην απελπισία. Ήταν τόσο μεγάλη η θλίψη της που αποφάσισε να αυτοκτονήσει, πέφτοντας από τον βράχο που διακρίνει κανείς όταν μπαίνει στο χωριό. Οι γονείς της δεν άντεξαν την απώλεια της κόρης τους και μετά από λίγο καιρό πέθαναν και αυτοί….
Σήμερα διάφοροι συνεχιστές του μύθου υποστηρίζουν πως έχουν ακούσει φωνές και κλάματα στο μέρος που αυτοκτόνησε η κοπέλα. Μάλιστα, όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, αν κοιτάξει κανείς το βράχο, θα διακρίνει τη σκιά μιας κοπέλας που φαίνεται να φοράει ένα άσπρο νυφικό φόρεμα. Η σκιά απλώνεται πάνω στο βράχο, κοντοστέκεται και μετά από λίγο πέφτει.
Η Στενή Ευβοίας αποτελείται από τρεις οικισμούς. Την Πάνω και Κάτω Στενή και τον μάλλον εγκαταλειμμένο οικισμό του Πύργου ή Σκουντέρι, όπως συνήθιζε να λέγεται παλαιότερα. Ο συγγραφέας του βιβλίου «Χρονικόν της Στενής» Δημήτρης Γιαννούκος, εντοπίζει τη δημιουργία του χωριού γύρω στα 1790 από κατοίκους του οικισμού Σκουντέρι. Η πίεση του τούρκικου ζυγού αλλά και η έξαρση μιας λοιμώδους ασθένειας οδήγησαν στην μετανάστευση των κατοίκων 7 χιλιόμετρα πιο ψηλά, στη σημερινή Στενή.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας το ορεινό χωριό ονομαζόταν Κλεισούρα και ήταν καταφύγιο για τους αποκαλούμενους «Κλαρίτες» της Κεντρικής Εύβοιας. Ήταν αυτοί που δεν άντεχαν την καταπίεση των Οθωμανών στις πόλεις και ανέβηκαν στα βουνά για να ζήσουν ελεύθεροι. Ζούσαν από τα γίδια και τα αγριοκάστανα της περιοχής. Ήταν ένοπλοι και συχνά έκαναν επιδρομές στα πεδινά και άρπαζαν ότι έβρισκαν. Για την προστασία τους έστησαν σκοπιές γύρω από τις καλύβες τους και έχτισαν μόνιμα οχυρά. Λέγεται πως παρά τις επίμονες προσπάθειες, οι Τούρκοι δεν κατάφεραν ποτέ να καταλάβουν την Κλεισούρα. Το χωριό είχε το όνομα «Κλεισούρα» επειδή βρίσκεται ανάμεσα σε δυο βουνά. Μετά την απελευθέρωση, ονομάστηκε Στενή.