Μάχη στο Δίστομο: Πρόκειται για τη μάχη, η οποία πραγματοποιήθηκε στην περιοχή του Διστόμου. Μάλιστα, η συγκεκριμένη μάχη είναι μία από τις πιο ηρωικές μάχες που έχουν δώσει, οι Έλληνες. Υπήρξε σημείο – κλειδί για τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Αυτό, διότι για πρώτη φορά, οι Έλληνες, κατάφεραν να νικήσουν τον Ομέρ Πασά.
Μάχη στο Δίστομο – Αληθινή ιστορία: Οι Τούρκοι διέθεταν στρατό 2.500 στελεχών
Ο στρατός των Τούρκων αριθμούσε 2.000 στρατιώτες πεζικού και 500 ιππείς. Στο Δίστομο υπήρχαν μόλις 300 Σουλιώτες με αρχηγό τον Ν. Μπότσαρη, Κουτσονίκα, Χρήστο Κουτσονίκα, Ιωάννη Μπραιρακτάρη, Ν. Κάσκαρη και Ιωάννη Μπιλπίλη. Στις 17 Ιανουαρίου 1827 οι Τούρκοι έφτασαν έξω από το Δίστομο με τους Έλληνες να οχυρώνονται μέσα στο χωριό.
Την επόμενη μέρα όρμησαν στο Δίστομο, περικυκλώνοντας τους Σουλιώτες, οι οποίοι αντιμετώπισαν με θάρρος στις επιθέσεις τους. Ρίχνοντας σφαίρες μανιωδώς προσπαθούσαν να απωθήσουν τον εχθρό. Τότε, ο σπουδαίος αγωνιστής Γιώργος Δράκος μαζί με 200 ακόμη Σουλιώτες έφτασαν για βοήθεια και ξεκίνησαν οι μάχες σώμα με σώμα.
Καθώς οι Τούρκοι τρέπονταν σε φυγή, οι Έλληνες τους καταδίωξαν και τους σκότωναν. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε από τον Γιώργο Καραϊσκάκη, ο οποίος μαζί με 400 άντρες έπιασε στον ύπνο τους Τούρκους. Στις 21 Ιανουαρίου πέρασε μέσα από το τουρκικό στρατόπεδο, όπου οι Τούρκοι κοιμούνταν. Καθώς πλησίαζαν προς το Δίστομο τους πήραν είδηση, όμως οι Έλληνες κατάφεραν να διασπάσουν τις εχθρικές γραμμές με μόλις ένα νεκρό.
Μάχη στο Δίστομο – Αληθινή ιστορία: Η απελευθέρωση της Ρούμελης
Μαζί με τους Σουλιώτες οχυρώθηκαν στο Δίστομο και περίμεναν την τουρκική επίθεση. Δέκα ημέρες αργότερα, οι Τούρκοι όρμησαν στο Δίστομο, όμως η σθεναρή αντίσταση των Ελλήνων, τους ανάγκασαν σε υποχώρηση. Στις 5 Φεβρουαρίου 1827 ο Καραϊσκάκης άρχισε να τους κυνηγά με αποτέλεσμα να τραπούν σε άτακτη φυγή και να αφήσουν πίσω τους λάφυρα.
Οι Τούρκοι μέτρησαν ογδόντα νεκρούς ενώ οι Έλληνες μέτρησαν μόλις 2. Ήταν μια μεγάλη νίκη, που απελευθέρωσε τη Ρούμελη. Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα φρούρια της περιοχής και σχεδόν ολόκληρη η κεντρική Ρούμελη περιήλθε στα ελληνικά χέρια.
