Η ιστορία του ψωμιού στην Ελλάδα: Το ψωμί το βρίσκει κανείς στα βάθη των αιώνων, αλλά και των χιλιετιών. Έγινε βασική τροφή στη Νεολιθική εποχή, πριν από 10.000 χρόνια. Όσον αφορά το ψωμί με προζύμι, αυτό τοποθετείται στα προϊστορικά χρόνια.
Οι πρώτες μαρτυρίες εμφανίζονται στην Αίγυπτο. Ωστόσο, η ιδέα ενός φούρνου, με μια προσβάσιμη πόρτα ανήκε στην Ελλάδα. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε κριθαρένιο ψωμί. Περίπου τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα, πωλούνταν ψωμί σε αρτοποιεία.
Στο Μεσαίωνα της Ευρώπης το ψωμί χρησιμοποιούνταν ακόμη και ως σερβίτσιο. Δηλαδή, για παράδειγμα το χρησιμοποιούσαν σαν πιάτο. Αργότερα, τον 15ο αιώνα π.Χ. αντικαταστάθηκε από ξύλινες πιατέλες.
Στα τέλη του 20ου αιώνα, το ψωμί ολικής άλεσης προτιμούνταν, λόγω της διατροφικής του αξίας. Στη σύγχρονη εποχή, η βιομηχανοποίηση του ψησίματος του ψωμιού βοήθησε στη δημιουργία ενός σύγχρονου κόσμου.
Η ιστορία του ψωμιού στην Ελλάδα:
Στην Ελλάδα οι μεγάλες πόλεις έκαναν καλό ψωμί. Η Αθήνα «καμάρωνε» για τον Θεάριο, ο οποίος ήταν ο καλύτερος αρτοποιός της.
Στην Ελλάδα ανάμεσα σε διάφορα είδη ψωμιού ήταν και ο ζυμίτης, ο σιμιγδαλίτης, καθώς και ο άζυμος.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, οι Έλληνες πρόσφεραν στους Θεούς τους, θειαγόνους άρτους, όπως για παράδειγμα στο ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα (σ.σ. μεγαλάρτια).
Στο γερμανικό Μουσείο Ψωμιού στο Ουλμ, υπάρχουν εκθέματα από ελληνικά ειδώλια του 5ου αιώνα π.Χ. Προέρχονται από τη Βιωτία και έχουν γυναικείες μορφές. Εκεί, εικονίζεται το άλεσμα του σιταριού σε γουδί, το πλάσιμο της ζύμης, το ψήσιμο του ψωμιού, αλλά και άρτοι προς πώληση και βρώση.
Η ιστορία του ψωμιού στην Ελλάδα: Στη θρησκεία
Η Καινή Διαθήκη αναφέρει το θαύμα με τους πέντε άρτους και τα δύο ψάρια του Ιησού Χριστού, ο οποίος συμβόλιζε το σώμα του, με τον άρτο.
Ο Ιησούς ευλόγησε το ψωμί στο Μυστικό Δείπνο, λέγοντας «Λάβετε, φάγετε, αυτό είναι το σώμα μου». Ακολούθως, ευλόγησε το κρασί και έδωσε το ποτήρι του σε όλους, λέγοντας: «Πιείτε από αυτό, όλοι. Αυτό είναι το αίμα μου». Μάλιστα, στην προσευχή που έδωσε ο ίδιος ο Χριστός, υπάρχει αίτημα για τον άρτον τον επιούσιον.
Η Θεία λειτουργία τελείται μόνο με τον άρτο, ο οποίος πρέπει να είναι καλά ζυμωμένος και να έχει σφραγίδα, με την επιγραφή «ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ».
Ένα κομμάτι του άρτου χρησιμοποιείται από τον Ιερέα. Αυτό, συμβαίνει για την προετοιμασία της Θείας Κοινωνίας. Το υπόλοιπο κόβεται σε κομμάτια και μοιράζεται ως αντίδωρο στους πιστούς, μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας.
Η ευλάβεια των ανθρώπων για το ψωμί, σημαίνει πολλά ως προς τη διαβίωση και τη θρησκευτική ζωή.
