Πρόβλημα μητέρας: Οι γονείς έχουν διαφορετικές μεθόδους για να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους. Ορισμένοι μέθοδοι είναι σωστοί, ενώ κάποιοι είναι λάθος. Η σημερινή ιστορία είναι αληθινή και την περιγράφει μία μητέρα – αναγνώστρια. Η ίδια θέλει να μάθει την άποψη του κόσμου σχετικά με τη 17χρονη κόρη της. Όσον αφορά εκείνη, θέλει να πάει διακοπές με το φίλο της, όμως, η μητέρα δεν γνωρίζει πως να το χειριστεί. Αναλυτικότερα:
Το πρόβλημα μου είμαι σίγουρη ότι το έχετε αντιμετωπίσει οι περισσότερες μανούλες. Παρόλα αυτά νιώθω ότι έχω πελαγώσει, διότι η κoρη μου δεν με έχει συνηθίσει σε τέτοιες συμπεριφορές και πιστεύω ότι είναι κακή επιρροή το αγoρι που ήρθε στη ζωή της. Η κoρη μου ήταν πάντα ένα συνεσταλμένο παιδί. Δεν έχουμε άλλα παιδιά με τον σύζυγό μου και δώσαμε όλη μας την αγάπη σε εκείνη. Πολλές φορές ένιωσα τυχερή, διότι άλλα παιδιά θα είχαν κακομάθει. Η κoρη μου όμως όχι μόνο δεν ήταν κακομαθημένη, όμως ήταν πολύ υπάκουη μέχρι και πριν έναν χρόνο.
Ήταν πάντα άριστη μαθήτρια. δεν πήγαινε για ποτά με τις φίλες της, διότι φοβόμασταν να την αφήσουμε με τόσα που γίνονται και δεν υπήρχε κάποιο flirt το οποίο τουλάχιστον να γνωρίζαμε στη ζωή της. Ξέρουμε όλες τις παρέες της και ποτέ δεν είχε μυστικά από εμάς, οπότε είμαι πεπεισμένη ότι αν υπήρχε θα το ξέραμε.
Όπως μάθαμε και για τον λεγάμενο όταν ήρθε στη ζωή μας. Τον γνώρισε έναν χρόνο πριν και είναι στην ηλικία της. Πηγαίνει σε διαφορετικό σχολείο και γνωρίστηκαν μεσώ διαδικτύου! Η κoρη μου από την πρώτη κιόλας ημέρα ήταν τρελή και παλαβή γι’ αυτόν! Σύμφωνα με την ίδια, ύστερα από συζητήσεις που έχουμε κάνει, ντρεπόταν πολύ να τον πλησιάσει και την έσπρωχναν πολύ οι κολλητές της. Για να μην τα πολυλέω, ταίριαξαν και μέχρι και σήμερα έχουν σχέση! Θεωρώ όμως ότι αυτό το παιδί είναι κακή επιρροή για την κoρη μου.
Από τους πρώτους 4 μήνες γνωριμίας τους ξεκίνησε να αντιμιλάει για πράγματα που παλιότερα, δεν αντιμιλούσε ποτέ. Οι επιδόσεις της στα μαθήματα έχουν πέσει και ξαφνικά έχει την ανάγκη να βγαίνει πιο συχνά, να πηγαίνει για ποτό, να ανεβάζει συνεχώς φωτογραφίες της στα social media. όσα χρόνια ήταν ένα συνεσταλμένο παιδί. Μπορεί πολλοί από τους οικογενειακούς φίλους και τους συγγενείς να μας έλεγαν υπερπροστατευτικούς σαν γονείς, όμως εμείς τα κάναμε όλα για το καλό της. Ακούμε τόσα καθημερινά και δεν θέλαμε να χτυπήσει και το δικό μας τηλέφωνο κάποιο βράδυ.
Σύμφωνα με την κoρη μου όμως, της στερήσαμε όλα αυτά τα χρόνια την ελευθερία της. Σε ένα ξέσπασμα που είχε πριν 1 μήνα, πάνω σε έναν καυγά , μας είπε ότι τόσα χρόνια οι φίλες της ζούσαν ενώ εκείνη ήταν το φυτουκλάκι του σχολείου που πήγαινε από το σχολείο στο σπίτι και από το σπίτι στο σχολείο. Εμείς, δεν θέλαμε κάτι τέτοιο για το παιδί μας όμως. Απλά δεν μας άρεσε η ιδέα μικρό παιδί, να τρέχει στα ξενυχτάδικα και να γυρίζει το πρωί. Οι φίλες της μπορεί να έχουν γονείς που δεν φοβούνται, εμείς όμως φοβόμαστε. Μπορεί στη τελική αυτοί οι γονείς να είναι ανεύθυνοι. Θα πρέπει να γίνουμε ανεύθυνοι κι εμείς.
Κάθε χρόνο λοιπόν κανονίζουμε οικογενειακες διακοπές. Φέτος, κι ενώ προγραμματίζαμε πότε θα πάρουμε τις άδειες μας εγώ και ο σύζυγός μου. η κoρη μας, μας ανακοίνωσε όλο θράσος ότι φέτος δεν χρειάζεται να την υπολογίζουμε, διότι θα πάει διακοπές με το αγoρι της και τις κολλητές της. Φυσικά και έγινα έξω φρενών! Οι οικογενειακες διακοπές είναι παράδοση όλα αυτά τα χρόνια σε αυτό το σπίτι. Δεν λέω, θα έρθει η μέρα που θα κάνει και αυτή διακοπές μόνη της, όμως όταν ενηλικιωθεί. Είναι μικρή ακόμη για να κάνει μόνη της διακοπές με φίλες και αγoρια.
Της εξήγησα αρχικά με όμορφο τρόπο ότι αυτό θα ήταν επικίνδυνο. Εκείνη όμως ξεκίνησε και πάλι να ωρύεται και να μου λέει ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν δείχνω καμία εμπιστοσύνη στο πρόσωπό της, ότι μεγάλωσε πια, ότι πρέπει σιγά σιγά να το αποδέχομαι και ότι δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία 17χρονη που κάνει διακοπές μόνη της.
Φυσικά και δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία 17χρονη, αλλά δεν έχουμε ακούσει ούτε μια ούτε δυο 17χρονες να βρίσκουν τραγικό τέλος σε τέτοιες διακοπές. 17χρονες που οι γονείς τους ακόμη τις ψάχνουν μεσώ της Interpol. Δεν έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη που δείχνω στο παιδί. Απλά, ο κόσμος είναι κακός!
Προσπαθώ να την πείσω να αλλάξει γνώμη. Την απείλησα μέχρι και με το ότι δεν θα της δώσω λεφτά για να πάει. Εκείνη όμως μου είπε ότι έχει κάνει κάποιες οικονομίες και της φτάνουν. Και πάλι όμως δεν μπορεί να φύγει χωρίς την συγκατάθεσή μας! Στο μεταξύ ο σύζυγος μου είναι αμέτοχος σε όλο αυτό. Ενώ συμφωνεί με τις πρακτικές μου, αυτή τη φορά τείνει να επιτρέψει στην κoρη μας να φύγει. Φυσικά όμως και δε θα το επιτρέψω εγώ. Εκείνος μπορεί να λωλάθηκε αλλά εγώ έχω ακόμη τα συγκαλά μου. Τι λέτε να κάνω;