Ο Άγιος Λουκάς έμεινε ορφανός σε πολύ μικρή ηλικία, καθώς ο πατέρας του απεβίωσε ενώ ήταν ακόμη παιδί. Σε ηλικία 13 ετών έδειρε ένα τουρκόπουλο και για να αποφύγει τον εξισλαμισμό ζήτησε τη βοήθεια του Κυρίου, ο οποίος ανταποκρίθηκε μέσω της Ρωσικής Πρεσβείας. Έπειτα, ο Άγιος Λουκάς έφυγε από τη Σμύρνη για τη Θήρα και στη συνέχεια έμεινε στο Άγιο Όρος έως ότου φύγει για τη Μυτιλήνη.
Στη Μυτιλήνη ο Άγιος Λουκάς ομολόγησε την πίστη του στο Χριστό, κατηγορώντας την Μουσουλμανική θρησκεία. Στη συνέχεια ο Ναζήρης εξέδωσε απόφαση, η οποία ήταν καταδικαστική και έτσι ο Άγιος Λουκάς απαγχονίστηκε στις 23 Μαρτίου 1802 μ.χ., λαμβάνοντας το στεφάνι του μαρτυρίου. Μάλιστα, το Άγιο λείψανό του παρέμεινε για τρεις ημέρες στην αγχόνη κι έπειτα πετάχτηκε στη θάλασσα. Αξίζει να αναφερθεί, πως ο Άγιος Λουκάς κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Μυτιλήνη είχε δεχθεί ανελέητο ξύλο από Τούρκους, καθώς είχε ζητήσει τις προσευχές του Μητροπολίτη της Μυτιλήνης, του οποίου είχε φιλήσει το χέρι.