Ο Γιώργος Βλαχάκης είναι οικονομικός μετανάστης στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στις Βρυξέλλες, όπου ασχολείται με την εξυπηρέτηση πελατών από και προς το αεροδρόμιο.
Ειδικότερα, η οικονομική και πολιτική σταθερότητα, το εκπαιδευτικό και νοσηλευτικό σύστημα της χώρας, ήταν οι κύριοι λόγοι που τον οδήγησαν στη σκέψη -και την απόφαση- να αφήσει την Ελλάδα και να μεταναστεύσει στο εξωτερικό.
Το γεγονός πως η σύζυγός του είχε ζήσει στο Βέλγιο παλαιότερα ήταν ένα κίνητρο για την επιλογή της χώρας για τη νέα ζωή της οικογένειας Βλαχάκη.
Ήταν 12 Απριλίου του 2013, εν μέσω οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, όταν έφθασε στο Βέλγιο, όπου ασχολήθηκε με τις μεταφορές και κυρίως με την εξυπηρέτηση πελατών από και προς το αεροδρόμιο. «Με το service limousine και γενικά με τις μεταφορές από και προς τα αεροδρόμια ασχολήθηκα, αφού δούλευα σε παρόμοια εταιρεία. Έτσι, πήρα το ρίσκο να κάνω δική μου εταιρεία, καθώς οι απολαβές ήταν πολύ μικρές εκεί που δούλευα» θα πει στο protothema.gr.
Σήμερα, έχει καταφέρει να έχει την εταιρεία GVTaxi, η οποία εξυπηρετεί μεμονωμένους πελάτες, αλλά και γκρουπ. Όπως ο ίδιος είπε, η ζωή είναι πολύ καλύτερη απ’ ό,τι αν έμενε στην Ελλάδα: «Η ζωή εδώ έχει τα καλά της, έχει και τα άσχημά της. Σημασία έχει να μπορείς να προσαρμοστείς. Το οικονομικό κομμάτι είναι αρκετά σημαντικό, γιατί μπορούμε να πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας στην ώρα μας. Επίσης, μπορούμε να κάνουμε πράγματα για το σπίτι και την οικογένειά μας και, το πιο σημαντικό, μπορούμε να έχουμε μια εκπαίδευση για το παιδί μας, ώστε να έχει ένα καλύτερο μέλλον».
Στα εφτά χρόνια που βρίσκεται στις Βρυξέλλες, ο κ. Βλαχάκης έχει να θυμάται κάποια περιστατικά, με το που πάτησε το πόδι του εκεί: «Όταν ήρθα στο Βέλγιο, ο πρώτος άνθρωπος που με αγκάλιασε, ήταν ο φίλος μου ο Ayan, τουρκικής καταγωγής και οι φίλες της γυναίκας μου, η Ντάνιελα και η Ελευθερία. Ο Ayan μου έδωσε τα κλειδιά του γυμναστηρίου του, ένα γυμναστήριο πολεμικών τεχνών, και μου είπε “πάρτα και κάνε ό,τι θες, έλα όποτε θες, νιώσε σαν να είσαι σπίτι σου”.
Επίσης, στην πορεία μας στάθηκε ο Βασίλης, που έχει το La Boussole (restaurant), ο Ιπποκράτης με τον Μιχάλη, που έχουν την SANNI (εταιρεία με ελληνικά προϊόντα), ο Αλεξόπουλος (εταιρεία με ελληνικά προϊόντα, στην οποία ξεκίνησε και εργαζόταν η γυναίκα μου). Άνοιξαν την καρδιά τους, ήταν και είναι δίπλα μας. Σαν περιστατικό που με συγκίνησε και το κρατώ μέσα μου, είναι η ημέρα που ο Αyan μου έδωσε τα κλειδιά της επιχείρησής του και φυσικά όταν είχαμε τις τρομοκρατικές επιθέσεις, όπου υπήρχε παντού στρατός, λες και γινόταν πόλεμος».
Στα σχέδια και τα όνειρα του Γιώργου Βλαχάκη είναι η ευτυχία της κόρης του και να εξελιχθεί η εταιρεία του, ενώ, όσον αφορά στην Ελλάδα, «μόνο για διακοπές και ίσως όταν βγούμε στη σύνταξη» θα πει.