Γιάννης Βαρδής Νατάσα Σκαφιδά: Το ζευγάρι φωτογραφήθηκε με τα παιδιά τους και παραχώρησαν μια συνέντευξη μιλώντας για ανοιχτά για τις δυσκολιες που αντιμετωπίζουν.
Όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης την προετοιμάζαμε για τον ερχομό του αδελφού της. Μάλιστα, είχαμε μιλήσει και σε ψυχολόγο και μας είχε συμβουλέψει για το πώς θα διαχειριστούμε την κατάσταση. Η Κατερίνα είναι καλή με τον αδελφό της και της αρέσει να τον παίρνει αγκαλιά. Όσο περνάει ο καιρός, τον αγαπάει ακόμα περισσότερο και θέλει να τον φροντίζει. Σε εμάς έχει γίνει κάπως αντιδραστική σε κάποια πράγματα.
Σε αυτή τη φάση, είμαστε ακόμα πιο πολύ κοντά της ώστε να μην αισθανθεί πως έχει χάσει την πρωτοκαθεδρία στο σπίτι. Ο Αντώνης έχει περισσότερες απαιτήσεις, αλλά όταν η Κατερίνα επιστρέφει από τον παιδικό, έχει κι εκείνη το πρόγραμμά της.
Δεν γεννιέσαι γονιός, οπότε δεν ξέρεις πώς να αντιμετωπίσεις ορισμένα πράγματα από τη στιγμή που έρχεται το μωρό στη ζωή. Τις πρώτες μέρες που ήμασταν με την Κατερίνα στο σπίτι, ζοριστήκαμε και πελαγώσαμε. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε και πώς να αντιδράσουμε σε κάποια πράγματα. Μολονότι η Κατερίνα είχε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, ήταν πιο ήπιο παιδί από τον Αντώνη. Αυτό μας βοήθησε αρκετά και δεν ήρθαμε σε κόντρες με τη Νατάσα. Με τον ερχομό, όμως, του Αντώνη τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά.
Ο Αντώνης είναι ένα παιδάκι πολύ πιο δύσκολο από το πρώτο μας παιδί και, παρότι έχουμε μια σχετική εμπειρία ως γονείς, δεν ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε ορισμένες καταστάσεις. Ο μικρός από την ημέρα της γέννησής του κοιμάται maximum είκοσι λεπτά. Και μετά ξυπνάει. Η αϋπνία μας αλλά και η έλλειψη βοήθειας έχουν συντελέσει στο να έχουμε έρθει με τη Νατάσα πάρα πολλές φορές σε αντιπαράθεση. Αν και πάντα συζητούσαμε, ξαφνικά διαπιστώνουμε πως σε πολλά πράγματα δεν έχουμε την ίδια άποψη.
Περνάμε διάφορες φάσεις!
Ναι και είναι περίεργο. Παρόλο που πλέον τσαντιζόμαστε και τσακωνόμαστε αρκετές φορές, έπειτα από 15-20 λεπτά το ξεχνάω και θέλω να πάω να την αγκαλιάσω και να τη φιλήσω. Δεν κάνουμε συζητήσεις του τύπου «να δώσουμε τόπο στην οργή». Απλώς, είναι σαν να μη συνέβη. Ακόμα και σήμερα το πρωί λογοφέραμε για κάποιον λόγο, προσπαθώντας ο καθένας από εμάς να πει πως έχει δίκιο. Έπειτα, όμως, από λίγη ώρα κάναμε παιχνίδια ο ένας στον άλλο.
Συμβαίνουν ακριβώς όπως σ’τα περιγράφει ο Γιάννης. Σε όλα αυτά παίζουν σίγουρα ρόλο η κούραση αλλά και το πρώτο μας παιδάκι, το οποίο έχει πάρα πολλές ανάγκες. Οπότε είναι λογικό να μοιραζόμαστε και να μην έχουμε πολύ χρόνο μεταξύ μας. Ερχόμαστε πολύ συχνά σε αντιπαράθεση, αλλά αυτό σιγά σιγά με τον καιρό είμαι σίγουρη πως θα φτιάξει.
Αυτό δεν το συζητώ καθόλου!
Εννοείται. Ακόμα και μέσα από τους καβγάδες, αν το ζευγάρι καταφέρει να παραμείνει μαζί, αυτό σημαίνει πως η σχέση ωριμάζει και πάει σε άλλο επίπεδο.
Όχι. Όμως, πολλές φορές το έχουμε συζητήσει σε τσακωμούς και έχουμε πει «κοίταξε να δεις, αν τα πράγματα συνεχιστούν έτσι, μήπως θα ήταν καλύτερα για ένα διάστημα να το σταματήσουμε και να δούμε πώς θα τα βγάλουμε πέρα;». Το να χωριστούμε, όμως, δεν έχει συμβεί ποτέ.
Προσπαθούμε πάντα να προγραμματίζουμε τις υποχρεώσεις μας και να τις δομούμε με έναν τρόπο που να βολεύει και τους δυο. Όταν έχω live, πηγαίνω τη Νατάσα και τα παιδιά στο σπίτι της μαμάς της στο Καλαμάκι, ώστε να έχει μια βοήθεια.
Με τα δυο παιδιά, δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα μόνη μου και η βοήθεια της μητέρας μου είναι πολύτιμη.
Η γιαγιά της Νατάσας έχει άνοια, κάτι που σημαίνει πως η μαμά της είναι συνέχεια μαζί της, καθώς μένουν στο ίδιο σπίτι. Οπότε είναι πολύ δύσκολο για εκείνη να έρχεται στο σπίτι μας στην Παιανία. Συνεπώς, με τα δυο μας παιδιά κάνουμε ουσιαστικά μια μικρή μετακόμιση και πηγαίνουμε εκεί για το Σαββατοκύριακο. Όσον αφορά τα live, με βοηθούν πάρα πολύ, διότι βρίσκω λίγο χρόνο για να μείνω μόνος μου. Η Νατάσα δεν το έχει αυτό. Ειδικά από τότε που γεννήθηκε το δεύτερό μας παιδί, δεν έχει χρόνο για τον εαυτό της. Ο χρόνος είναι πολύ σημαντικός και για τους δυο, αλλά και για τον καθένα ξεχωριστά.
Μου έχει λείψει πάρα πολύ να κάνω ορισμένα πράγματα για τον εαυτό μου. Ακόμα και το πιο απλό: Να πάρω το αυτοκίνητό μου και να πάω κάπου μόνη μου έστω και για δέκα λεπτά. Θεωρώ πως θα αργήσω να το κάνω, αλλά η έννοια του χρόνου είναι σημαντική. Και την καταλαβαίνεις απόλυτα όταν γίνεσαι γονιός.
Το 2019 έφερε το δεύτερο παιδί μας, αλλά λίγες μέρες μετά τη γέννηση του Αντώνη έχασα τον παππού μου, ο οποίος με είχε μεγαλώσει και τον είχα σαν πατέρα μου. Αυτό το γεγονός με επηρέασε πάρα πολύ και πέρασα δύσκολα. Τα παιδιά μου τα λατρεύω, είμαι πολύ ευτυχισμένη. Από την άλλη, η έλλειψη βοήθειας και το κλείσιμο στο σπίτι επηρέασαν την ψυχολογία μου. Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε ένα στάδιο που αρχίζω να αισθάνομαι καλύτερα, αλλά δεν σου κρύβω πως οι προηγούμενοι μήνες δεν ήταν καθόλου εύκολοι.
Στην ουσία, δεν είχε χρόνο ούτε να πενθήσει τον παππού της. Έπρεπε να μπει κατευθείαν στα δύσκολα. Ο μικρούλης μας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, κοιμάται πολύ λίγο και κλαίει πολύ. Οπότε είναι αυτό που λέμε full time απασχόληση για τη Νατάσα.
Ακόμα και για να κάνω ένα ντους, χρειάζεται να παίρνω το ριλάξ στο μπάνιο για να είμαι με το μωρό.
Ευτυχώς, τις τελευταίες μέρες τα πράγματα έχουν φτιάξει και έχει αρχίσει να κοιμάται περισσότερο. Θεωρώ πως με το πέρασμα του χρόνου όλα θα ξεκινήσουν να κυλούν πιο ομαλά.
Ένας στόχος μας είναι να βρεθούμε λίγο περισσότερο στον πολιτισμό και να ξεκινήσουμε μια νέα ζωή σε ένα καινούργιο σπίτι. Το σπίτι μας, το σπίτι δηλαδή του πατέρα μου, είναι πολύ μεγάλο, αλλά κάπως απομονωμένο. Ο στόχος μας, λοιπόν, είναι να φύγουμε από την Παιανία και να πάμε κάπου αλλού. Σκέφτομαι ακόμα και να το δώσω. Πρόκειται για ένα σπίτι στο οποίο έχω ζήσει πολύ όμορφες καταστάσεις. Μένω εδώ από 19 χρονών, κρατάω τις αναμνήσεις μου, αλλά νομίζω πως έχει κλείσει ο κύκλος. Μαζί με τη Νατάσα τα έχουμε βάλει κάτω, τα έχουμε συζητήσει και έχουμε αποφασίσει να πάμε προς τα νότια προάστια. Ακόμα και στην περιοχή του Καλαμακίου, ώστε να είμαστε κοντά στη μητέρα της. Πέρα από αυτό, θέλουμε να πάμε κάπου που θα είναι γειτονιά και θα μπορεί η Νατάσα να κάνει εύκολα τα ψώνια και τις δουλειές της.
Ειδικά με τα δύο παιδιά, είναι πολύ σημαντικό να είσαι κοντά σε μια αγορά, σε ένα φαρμακείο, σε ένα σουπερμάρκετ.
Έχουμε ήδη αρχίσει να κοιτάμε ορισμένα σπίτια προς τα νότια προάστια και στόχος μας είναι το νέο μας σπίτι.
Συμφωνώ. Αυτός είναι ο κοινός μας στόχος, ώστε να γίνει η καθημερινότητά μας πιο εύκολη.
Και αυτό. Ύστερα από τον ερχομό του Αντώνη, έχουμε κάνει ελάχιστα πράγματα οι δυο μας.
Έχουμε, όμως, καταφέρει να πάμε με την κόρη μας ένα σινεμά. Κράτησε η μητέρα μου το μωρό και πήγαμε οι τρεις μας!
Έχουμε πάει και μόνοι μας σινεμά. Κράτησε η μητέρα της Νατάσας και τα δύο παιδιά και πήγαμε για ταινία. Αυτό ήταν το πρώτο μας date ύστερα από τη γέννηση του Αντώνη. Εκείνη την ημέρα, ήμασταν και οι δυο άυπνοι και καθόλου σίγουροι για το αν θα αντέξουμε να δούμε το έργο. Αν θα καταφέρουμε να μη μας πάρει ο ύπνος!
Κοιμόμασταν ένα οκτάωρο. Μας άρεσε να χουζουρεύουμε και να βλέπουμε ταινίες στο κρεβάτι. Τώρα έχω έναν μαγνητικό πίνακα στην κουζίνα και σημειώνω τις ώρες που ξυπνάει ο Αντώνης.
Τώρα έχει αρχίσει και στρώνει. Ειδικά τις τελευταίες μέρες κοιμάται καλύτερα.