Ο Γιάννης Μπουτάρης, ( σ.σ. γεννηθείς το 1942 στη Θεσσαλονίκη), είναι Έλληνας επιχειρηματίας, πολιτικός, πτυχιούχος του τμήματος Χημείας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και διπλωματούχος οινολόγος.
Της: Έπη Τρίμη
Υπήρξε ο 60ός δήμαρχος Θεσσαλονίκης από την ίδρυση της δημαρχίας της πόλης, κερδίζοντας δύο συνεχόμενες δημοτικές εκλογές το 2010 και το 2014.Ο αδελφός του, Κωνσταντίνος Μπουτάρης, είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Μπουτάρη Α.Ε. Συγγενής του είναι ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας.
Η θητεία του στο δήμο Θεσσαλονίκης έχει χαρακτηριστεί από ΜΜΕ της Ελλάδας και του εξωτερικού ως θετική πολιτική και και αλλαγή νοοτροπίας.«Για εμένα, η ανάμειξη με την πολιτική τελείωσε από τότε που ανακοίνωσα πως δεν θα είμαι υποψήφιος δήμαρχος. Στις 31 Αυγούστου παραδίδω και από εκεί και πέρα ας κάνει ο καθένας ό,τι νομίζει». Με αυτά τα λόγια ο απερχόμενος δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης απέκλεισε την οποιαδήποτε ανάμειξή του στα αυτοδιοικητικά της πόλης αλλά και στην πολιτική γενικότερα.
Ο γάμος, το σύμφωνο συμβίωσης και η λύση του
Ο Γιάννης Μπουτάρης, υπήρξε παντρεμένος για πολλά χρόνια με την Αθηνά Μιχαήλ, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά. Χώρισαν προσωρινά το 1981,αλλά αργότερα αποφάσισαν να συζήσουν και πάλι, χωρίς όμως να παντρευτούν. Ο ίδιος είχε πει σχετικά: “Η γυναίκα που αγαπούσα πέθανε. Μ’ αυτήν ήμουν ερωτευμένος από τα δεκαέξι μου. Κάναμε παιδιά, εγγόνια, χωρίσαμε. Κοντά δέκα χρόνια χωρισμένοι και μετά ξανασμίξαμε. Η τελευταία φάση αυτής της σχέσης ήταν η καλύτερη”.Αφού η Μιχαήλ απεβίωσε, ο Γιάννης Μπουτάρης εκπλήρωσε την επιθυμία της να μην ταφεί θρησκευτικά αλλά να αποτεφρωθεί, κάτι που έλαβε χώρα στη γειτονική Βουλγαρία, καθώς στη Θεσσαλονίκη δεν έχει κατασκευαστεί αποτεφρωτήριο νεκρών. Αργότερα, διατήρησε δεσμό για 13 χρόνια με την Αυστριακή Γκαμπριέλα Σάινερ, με την οποία χώρισε το 2015.
Τον Ιούνιο του 2018 υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης με τη Μαρία Ιωαννίδου. Συγκεκριμένα, σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» o Γιάννης Μπουτάρης είπε ότι ο γάμος που έκανε προ τριετίας «απέτυχε», ενώ όσον αφορά στις γυναίκες με τις οποίες έκανε σχέση είπε ότι «δεν μπορώ να πιάσω γκόμενα χωρίς να ερωτευτώ».
Υπενθυμίζεται ότι το ζεύγος Μπουτάρη-Ιωαννίδου, παντρεύτηκε το 2018 και ζούσε μέχρι πρότινος σε ένα διαμέρισμα στον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, μαζί με τα δύο παιδιά της Μαρίας Ιωαννίδου.Το σύμφωνο συμβίωσης λύθηκε τον Οκτώβριο του 2020.
Υπέρ του συμφώνου συμβίωσης ομοφυλόφιλων ζευγαριών
Είναι ένθερμος υποστηρικτής των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤ κοινότητας και μέσα από τις δύο θητείες του έδωσε έγκριση διοργάνωσης της παρέλασης Thessaloniki Pride,στην οποία και παραβρέθηκε, ενώ δηλώνει συχνά τη στήριξη του σε δραστηριότητες και εγχειρήματα που σχετίζονται με ομοφυλόφιλα άτομα και ζευγάρια. Το 2015 τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του συμφώνου συμβίωσης ομοφυλόφιλων ζευγαριών και της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.
Ο ιδιόκτητος αμπελώνας
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο Γιάννης Μπουτάρης, απέκτησε ιδιόκτητο αμπελώνα στο Γιαννακοχώρι Ημαθίας, όπου φύτεψε αμιγή ποικιλία ξινόμαυρου, εφαρμόζοντας πρωτοποριακές, για την περιοχή, τεχνικές. Παράλληλα αναφέρεται πως η συγκεκριμένη δραστηριότητα του Μπουτάρη έδωσε ώθηση στην αμπελουργία της Νάουσας.
Η οικολογική δραστηριότητα , ο Άρης και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Ύστερα από τα χρόνια ενασχόλησής του με επιχειρηματικές δραστηριότητες, παρουσίασε οικολογική δράση, ιδρύοντας τον οργανισμό «Αρκτούρος» για την προστασία της αρκούδας, των άγριων ζώων και της φύσης των ελληνικών δασών.Έχει διατελέσει πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου, καθώς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης. Κατά τη δεκαετία του 1980 και του 1990 είχε εμπλακεί με επιτυχία στη διοίκηση του τμήματος μπάσκετ του Άρη.
Ο αλκοολισμός
Ο Γιάννης Μπουτάρης έχειομολογήσει δημόσια, ότι κατά τη δεκαετία του 1980 έπασχε από έντονο αλκοολισμό, ενώ από τη θεραπεία και μετά, δηλαδή από το 1991, δεν έχει καμία επαφή με το αλκοόλ. Σε κείμενο του το 2000 στο περιοδικό Symbol, που αναδημοσιεύτηκε το 2014 στην εφημερίδα LIFO, εξιστόρησε ανοιχτά τη στενή σχέση με τον αλκοολισμό και τις δυσκολίες που βίωσε στην καθημερινότητα του προσπαθώντας να απεξαρτηθεί και σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Σήμερα, εννιά χρόνια μετά, είμαι “στεγνός”, αλλά όλο χυμούς. Ζω την επόμενη ζωή με πλήρη συνείδηση και πλήρη ευχαρίστηση, αισθάνομαι μέρος του ποταμιού που κυλάει. Μιλάω με τον εαυτό μου, χαίρομαι, στενοχωριέμαι και κυρίως, και πάνω απ’ όλα, έφυγε η πλήρης αδιαφορία και το πλήρες κενό. Νομίζω ότι τη δυστυχία του πότη δεν μπορώ να την περιγράψω».
