Ο Γιάννης Μινάρδος, είχε την ατυχία σε ηλικία 13 ετών να διαγνωστεί με σάρκωμα Ewing, στο αριστερό του πόδι. Οι γιατροί αν και έδιναν στον Γιάννη μόνο 6 μήνες ζωής εκείνος κέρδισε τη μάχη και 30 χρόνια μετά αποδεικνύει πως όταν το κουράγιο δε σε εγκαταλείπει έχεις πιθανότητες σοβαρές να βγεις νικητής.
Ο Γιάννης Μινάρδος παραπονιόταν για αδυναμία στο αριστερό του πόδι. Αφού οι γονείς του τον πήγαν για εξετάσεις, οι γιατροί διαπίστωσαν πως έπασχε από καρκίνο ενώ έπρεπε να νοσηλευτεί στην Αγγλία για αποθεραπεία.
Έτσι, το Νοέμβριο του 1992 ο Γιάννης οικογενειακώς πήγε στη Μεγάλη Βρετανία, προκειμένου ο 13χρονος τότε, έφηβος να λάβει την κατάλληλη φροντίδα. Δυστυχώς εκεί η μοίρα δεν στάθηκε γενναιόδωρη με την οικογένεια καθώς η μητέρα του πέθανε και εκείνη από καρκίνο του μαστού το 1996.
Το 1997, ο χειρουργός που τον παρακολουθούσε στο νοσοκομείο στην Αγγλία του αποκάλυψε ότι είχε δύο επιλογές: ή θα κρατούσε το πόδι του, το οποίο στην ουσία θα ήταν παράλυτο, ή θα έπρεπε να γίνει ακρωτηριασμός. Η απόφαση τελικά ήταν η ολική εξάρθρωση μηριαίου οστού και η αφαίρεση του ποδιού από τη λεκάνη.
Την Παρασκευή 18 Αυγούστου του 1997 έγινε ο ακρωτηριασμός.Λίγες μόλις ημέρες μετά την επέμβαση, θα πραγματοποιούσε συναυλία στο Λονδίνο η μπάντα Metallica και ο Γιάννης με ασθενοφόρο μεταφέρθηκε στον χώρο της συναυλίας για να παρακολουθήσει ζωντανά τη συναυλία.
Δύο μήνες μετά, ο Γιάννης απέκτησε το πρώτο του προσθετικό μέλος ωστόσο έπρεπε να στέκεται με πατερίτσες.
Τον Φεβρουάριο του 2019, ο ειδικός που παρακολουθούσε τον Γιάννη σε εταιρεία προσθετικών μελών στην Αθήνα του είπε ότι το τεχνητό του πόδι έπρεπε να αλλαχθεί το ταχύτερο δυνατόν αλλιώς κινδύνευε να προκαλέσει ζημιά και στο άλλο του πόδι.
Η αδερφή του Γιάννη, σκέφτηκε να ξεκινήσει μια εκστρατεία, μέσω Facebook, προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για την αγορά του προσθετικού που θα του παρείχε τη δυνατότητα να μια ομαλή καθημερινότητα . Πράγματι, η προσπάθεια συγκίνησε και τα χρήματα μαζεύτηκαν.
Μετά από 30 χρόνια αποτινάζει τις πατερίτσες και τον Φεβρουάριο περπατάει -με τη βοήθεια μιας μαγκούρας.
Ο Γιάννης κατοικεί μόνιμα στα Μέγαρα, ωστόσο επισκέπτεται την πρωτεύουσα πολύ συχνά για την οποία έχει κακή γνώμη. Επίσης, καταγγέλλει πως οι συνάνθρωποί του δεν δίνουν τη δέουσα προσοχή στους αναπήρους.
Ο Γιάννης μένει στα Μέγαρα με τον πατέρα του, ενώ ήθελε να ζει στην Αθήνα, προκειμένου να εργαστεί και να είναι ανεξάρτητος. Στα 42 του χρόνια θέλει να κάνει οικογένεια και να ζήσει, μια αξιοπρεπή ζωή.
Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος και αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας του Γιάννη…