Ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών Πολυτεχνείου Κρήτης, Κωνσταντίνος Συνολάκης, μίλησε για τον σεισμό στην Ιαπωνία σε σύγκριση με την Ελλάδα.
Ο κ. Συνολάκης αναφέρθηκε στον κίνδυνο που ελλοχεύει στη χώρα μας όσον αφορά τις πιλοτές, σε περίπτωση μεγάλου σεισμού, χαρακτηρίζοντάς τις ως παγίδες θανάτου.
“Οι πιλοτές είναι πραγματικά μια παγίδα θανάτου για τις ψηλές κατασκευές. Γιατί ουσιαστικά έχεις ένα κτίριο το οποίο είναι σαν ένα τούβλο και το στηρίζεις με μερικές οδοντογλυφίδες”, είπε.
Όλα όσα είπε σχετικά με τον φονικό σεισμό ο καθηγητής του Πολυτεχνείου
Σε σχέση με το σύστημα προειδοποίησης σεισμών που διαθέτει η Ιαπωνία, ο κ. Συνολάκης τόνισε: “Το σύστημα αυτό στην Ιαπωνία δεν είναι καινούργιο. Στη χώρα μας, για παράδειγμα, δεν θα μπορούσε να προστατεύσει το Ηράκλειο από τη στιγμή που γίνεται σεισμός, δεν θα μπορούσε να έρθει ένα μήνυμα προτού γίνει ο σεισμός. Αν ο σεισμός είναι κάτω από το Ηράκλειο, θα μπορούσε το μήνυμα να φτάσει στα Χανιά […].
Ο τρόπος που δουλεύει αυτό το σύστημα είναι ως εξής: Υπάρχουν πάρα πολλοί σεισμογράφοι ή ένα αντίστοιχο εργαλείο που λέγεται μετρητές επιτάχυνσης. Αυτοί λοιπόν μετρούν και βλέπουν πόσο γρήγορα έρχονται τα σεισμικά κύματα. Ξεκινούν τα κύματα από το επίκεντρο. Από τη στιγμή που φτάσουν σε ένα σημείο βγαίνει η προειδοποίηση, η οποία ανάλογα με το πόσο μακριά από το επίκεντρο, θα σου δώσει ένα αντίστοιχο χρόνο.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν για παράδειγμα ήσουν στην Ντάκα ή στην Οσάκα, που είναι σε μια απόσταση περίπου 300 χιλιόμετρα, αν υπολογίσει κανείς μια ταχύτητα διάδοσης του κύματος 5,5 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, θα είχε κανείς περίπου μπροστά του σχεδόν 1 λεπτό. Αν ήταν πιο κοντά, θα είχε λιγότερο χρόνο από την προειδοποίηση”.
“Θα μπορούσε κάποια στιγμή να υλοποιηθεί και στην Ελλάδα, όταν υπάρξουν περισσότεροι σεισμογράφοι. Δεν είναι κάτι το οποίο είναι τεχνολογικά άπιαστο για την Ελλάδα. Θα μπορούσε να γίνει, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και, πραγματικά, αν γινόταν ένας σεισμός στις Αλκυονίδες και είμαστε στην Αθήνα, το σύστημα αυτό μπορεί να έδινε 10-15 λεπτά σε σχέση βέβαια πάντα με την απόσταση. Και αυτό το πράγμα πρέπει να γίνει”.
