Στην Επανάσταση του 1821 και την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ελλάδας από την Αϊτή, αναφέρεται με άρθρο του το G- Weekend.
Ειδικότερα, τιμούμε την έναρξη της Επανάστασης του 1821 γράφοντας για το νησί της Καραϊβικής, που έγινε το πρώτο κράτος στον κόσμο που αναγνώρισε το δικαίωμά μας να ζήσουμε ελεύθεροι.
Επανάσταση 1821: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης η μεγαλύτερη οντότητα – μορφή
Αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη μορφή ή οντότητα, όπως θέλετε μπορείτε να τη χαρακτηρίσετε, της Επανάστασης του 1821 ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Αν ανατρέξει κάποιος στην πορεία του θα διαπιστώσει πως η απελευθέρωση της χώρας μας του πιστώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό, όχι μόνο για τις στρατιωτικές του ικανότητες, αλλά και για τις αποφάσεις που πήρε σε θεωρητικά άγνωστους προς εκείνον τομείς, όπως της πολιτικής και της διπλωματίας.
Επανάσταση 1821: Η Οθωμανική αυτοκρατορία διέθετε τεράστιους πόρους και ανεξάντλητο έμψυχο δυναμικό
Αρκετά χρόνια μετά την ίδρυση του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, έδωσε στην Πνύκα την περίφημη και ιστορική πλέον ομιλία του. Ηταν 8 Οκτωβρίου του 1838, όταν απευθυνόμενος σε μαθητές των Αθηνών τους είπε την περιβόητη πια φράση. «Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις, οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε ‘ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα’, ἀλλὰ ὡς μία βροχὴ ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας». Ο «Γέρος του Μωριά» στάθηκε τότε στη δεινή θέση που βρίσκονταν οι Έλληνες απέναντι στους Τούρκους, αφού μην ξεχνάμε πως καταδυναστεύονταν από μία αυτοκρατορία, την Οθωμανική, που διέθετε τεράστιους πόρους και ανεξάντλητο έμψυχο δυναμικό.
Επανάσταση 1821: Δεν υπήρχε βοήθεια από το εξωτερικό
Την ίδια στιγμή φάνταζε σχεδόν απίθανο να υπάρξει βοήθεια από το εξωτερικό. Ο μύθος της Φιλικής Εταιρείας «χτίστηκε» πάνω στην υπόνοια πως η Ρωσία θα συνδράμει το έθνος μας, όμως η αρνητική στάση που κράτησε απέναντι στις κινήσεις του Αλέξανδρου Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία, μερικούς μήνες πριν από την κήρυξη της επανάστασης στην ηπειρωτική Ελλάδα, αποτύπωσε ξεκάθαρα πως δεν επιθυμούσε να εναντιωθεί στις Δυτικές Δυνάμεις.
Οι οποίες με αιχμή του δόρατος την Αυστρία, αντιτάσσονταν σε κάθε αυτοδιάθεση των λαών. Άλλωστε για τον συγκεκριμένο λόγο, ο Κλέμενς Φον Μέτερνιχ σχεδίασε και υλοποίησε, το 1815, την περίφημη «Ιερή Συμμαχία», αφού οι «μεγάλοι» της εποχής ήταν πολέμιοι οποιασδήποτε κίνησης αποσταθεροποίησης των κεκτημένων τους.
Επανάσταση 1821: Μόνη η χώρα απέναντι σ’ έναν υπέρτερο εχθρό
Ο Ιωάννης Καποδίστριας και ο Τζορτζ Κάνινγκ ήταν οι μόνοι που έδειχναν σε θέση να ανατρέψουν τα δεδομένα στην ευρωπαϊκή σκακιέρα και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχαν μερικά χρόνια μετά, ωστόσο η χώρα μας βάδισε αρχικά μόνη απέναντι σε έναν θεωρητικά και ουσιαστικά υπέρτερο εχθρό. Παρότι λίγο αργότερα βρήκε τον πρώτο της διεθνή «σύμμαχο».
Επανάσταση 1821: Η Αϊτή ο πρώτος διεθνής σύμμαχος της Ελλάδας
Κοιτώντας στον παγκόσμιο χάρτη, στα όρια του κόλπου της Καραϊβικής υπάρχει η Αϊτή, ένα νησί που αριθμεί τώρα λίγο περισσότερους από 11 εκατομμύρια κατοίκους. Τότε το αποκαλούσαν Χαϊτιον και μόλις το 1804 απέκτησε την ανεξαρτησία του από τη Γαλλία.
Επανάσταση 1821: Επιστολές Ελλήνων σε όλες τις χώρες για τις προθέσεις τους
Οι Έλληνες, λόγιοι και μη, μετά την κήρυξη της Επανάστασης έστειλαν επιστολές σε όλες τις χώρες, όπου εξηγούσαν τις προθέσεις τους, τόνιζαν πως η επανάστασή τους δεν είναι κοινωνική αλλά αποσκοπεί στην αποτίναξη της δουλείας και ζητούσαν την αρωγή τους.
Με πρώτη χρονικά εκείνη του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στις 23 Μαρτίου του 1821 από την Καλαμάτα, που μόλις είχε απελευθερωθεί, όπου υπέγραψε ως αρχιστράτηγος του σπαρτιατικού και μεσσηνιακού στρατού.
Ο Αδαμάντιος Κοραής και άλλοι συμπατριώτες μας του εξωτερικού γνώριζαν τον Ζαν Πιερ Μπουαγέ, τότε κυβερνήτη της Αϊτής, από την κοινή τους παρουσία στο Παρίσι και αποτάθηκαν, ίσως και πάνω στην απελπισία τους, και σε εκείνον, όπου μεταξύ άλλων ζητούσαν βοήθεια, έμψυχη και υλική, εκ μέρους της πατρίδας μας.
Επανάσταση 1821: Η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ελλάδας από τον ηγέτη της Αϊτής
Λίγους μήνες μετά και πιο συγκεκριμένα των Ιανουάριο του 1822, ας μην ξεχνάμε και τα τεχνολογικά δεδομένα της εποχής, ήταν ο πρώτος ηγέτης ξένου κράτους που όχι μόνο ανταποκρίθηκε, αλλά και αναγνώρισε την Ελλάδα ως ανεξάρτητη χώρα!
«Μετά μεγάλου ενθουσιασμού εμάθομεν ότι η Ελλάς αναγκασθείσα τέλος πάντων εδράξατο των όπλων, ίνα κτήσηται της ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ήν μεταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε. Μία τόσον ωραία και τόσον νόμιμος υπόθεσις, και προ πάντων αι συνοδεύσασαι ταύτην πρώται επιτυχίαι, ουκ εισίν αδιάφοροι τοις Χαϊτίοις, οίτινες, ως οι Ελληνες επί πολύν καιρόν έκλινον τον αυχένα υπό ζυγόν επονείδιστον και δια των αλύσεων αυτών συνέτριψαν την κεφαλήν της τυραννίας», έγραφε μεταξύ άλλων στην απάντησή του.
Επανάσταση 1821: Οι 100 εθελοντές με 45 τόνους καφέ από την Αϊτή
Όμως την ίδια στιγμή ανέλυε και τους λόγους που δεν μπορούσε να ενισχύσει ουσιαστικά τον αγώνα, αφού η πατρίδα του ήταν πολύ φτωχή και ακόμη μετρούσε τις πληγές της από τον δικό της μακροχρόνιο πόλεμο. Ξέχωρα φυσικά από την τεράστια απόσταση που τη χώριζε από την Ανατολική Μεσόγειο. Παρόλα αυτά όμως συγκροτήθηκε ένα τάγμα από 100 εθελοντές που ξεκίνησαν το ταξίδι τους για το Αιγαίο, έχοντας μαζί τους και 45 τόνους καφέ, που θα προσφέρονταν στην ελληνική κυβέρνηση να τους πουλήσει και να εξοικονομήσει χρήματα. Δυστυχώς το μικρό εκστρατευτικό σώμα των Αϊτινών δεν έφτασε ποτέ και όλα συνηγορούν πως το καράβι τους βούλιαξε και άπαντες έχασαν τη ζωή τους.
Επανάσταση 1821: Οι κάτοικοι της Αϊτής βίωσαν την αδικία και την τυραννία
Ωστόσο, η ιστορία έγραψε πως η μικρή και σε ένδεια χώρα της Αμερικής ήταν η μόνη που από την πρώτη στιγμή αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ελλάδας και την επιθυμία της να ζήσει ελεύθερη. Όταν όλοι της γυρνούσαν την πλάτη και τη θεωρούσαν ραγιά, υπόδουλη στους Τούρκους. Ίσως γιατί οι κάτοικοί της, ως μαύροι σκλάβοι, βίωσαν σαν και εμάς την αδικία και την τυραννία.
Λίγες μέρες απομένουν μέχρι την 25η του μηνός, που θα τιμήσουμε τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν εκείνα τα χρόνια. Καλό θα είναι να θυμηθούμε πως σε αυτά τα βράχια οι λίγοι στάθηκαν απέναντι στους πολλούς και απαίτησαν να εξαργυρώσουν το δικαίωμά τους στην ελευθερία, με κόστος την ίδια τη ζωή τους. Εκείνοι που τους συμπαραστάθηκαν, έστω και ηθικά, ήταν μόνο όσοι έζησαν όπως εμείς. Υπόδουλοι…
