Γράμμα για τη γυναίκα μου: Ένας άνδρας προχώρησε στη συγγραφή ενός γράμματος, του οποίου αποδέκτης ήταν η γυναίκα του. Το παρακάτω γράμμα δείχνει πως η σύντροφος και η σύζυγος ενός άντρα μπορεί να μην είναι για πάντα η ίδια. Τόσο που να νομίζει πως δεν την ήξερε ποτέ. Αναλυτικά:
Γράμμα για τη γυναίκα μου: «Συνήθως αυτό αποτελεί αιτία διαζυγίου»
«Νιώθω ότι δε σε ξέρω πλέον. Συνήθως αυτό αποτελεί αιτία διαζυγίου, γιατί όμως να μην σημαίνει μια καινούρια αρχή; Είμαστε παντρεμένοι εδώ και 14 χρόνια. Οπότε είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ξέρω γιατί δεν απαντάει στα μηνύματα μου.
Το πρωί που έφυγα για τη δουλειά ήταν ήσυχη και αγέλαστη – μάλλον με αυτόν τον τρόπο με τιμωρεί για κάτι που την πείραξε. Ή απλά δίνει τα πάντα στα παιδιά μας, που ξέρω πόσο τα λατρεύει, και εγώ παίρνω μόνο ό,τι περισσεύει.
Ή απλά αποδιοργανώθηκε. Μπορεί να έχασε τον φορτιστή της, ή να ξέχασε να το φορτίσει. Ποτέ δεν ασχολιόταν με τέτοια πράγματα. Μπορεί και διευθύνει μια ολόκληρη εταιρία με επιτυχία, αλλά αυτά τα καθημερινά πράγματα την δυσκολεύουν».
Γράμμα για τη γυναίκα μου: «Όλη μέρα σκεφτόμουν τι συμβαίνει»
«Μάλλον είναι και τα τρία. Άλλωστε είμαστε 14 χρόνια παντρεμένοι. Την ξέρω! Περνάμε χρόνια ή και δεκαετίες με κάποιον άνθρωπο και πιστεύουμε πως τον ξέρουμε. Σίγουρα, ξέρουμε πολλά, όπως το πώς πίνει τον καφέ του, το πώς προτιμάει να κοιμάται, όλα όσα τον ενοχλούν και με όλα όσα γελάει.
Ξέρουμε τι χρειάζεται για να χαμογελάσει και τι μπορεί να του χαλάσει τη διάθεση. Ξέρουμε όλες τις συνήθειες και τα ελαττώματα του. Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι να ξέρουμε το τι συμβαίνει μέσα του – και αυτό δεν είναι δυνατό!
Μακάρι να γινόταν, αλλά δεν γίνεται. Περιμένοντας χωρίς ελπίδα τον πελαργό. Όλη μέρα σκεφτόμουν τι συμβαίνει, γιατί δεν απαντάει – πέρασαν τόσα από το μυαλό μου. Και μετά γύρισα σπίτι! Μπαίνοντας μέσα στο γκαράζ είδα κάτι άδειες κούτες».
Γράμμα για τη γυναίκα μου: «ΈΚΠΛΗΞΗ»
«Μπήκα τρέχοντας μέσα στο σπίτι και είδα την γυναίκα μου χαμογελαστή να φωνάζει «ΈΚΠΛΗΞΗ!», μόλις με είδε. Τόσες μέρες σκεφτόταν μόνο πώς να ετοιμάσει την έκπληξη χωρίς να την καταλάβω – δεν με τιμωρούσε για κάτι. Τόσες μέρες ήταν ήσυχη και αγέλαστη για να μην την καταλάβω – όχι γιατί δεν με αγαπάει πια.
Το κινητό της ήταν πλήρως φορτισμένο, αλλά ετοίμαζε την έκπληξη και δεν πρόλαβε να το σηκώσει. Και οι κούτες δεν ήταν γιατί ετοιμαζόταν να φύγει από το σπίτι – ήταν από το δώρο μου. Τελικά δεν ξέρω την γυναίκα μου όπως νόμιζα!
Μπορεί ακόμα και τρομάζει – μπορεί ακόμα και με προβληματίζει προσπαθώντας να την καταλάβω. Μπορεί να μην ξέρω την γυναίκα μου, ξέρω όμως ένα πράγμα! Ότι την αγαπώ και ότι θα χρησιμοποιήσω κάθε λεπτό της ζωής μου για να την μάθω ακόμα καλύτερα! Και σίγουρα θα μείνω έκπληκτος με όλα όσα θα μάθω».
