O αγαπημένος πρωταγωνιστής Τάκης Σπυριδάκης άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 61 ετών και η είδηση του θανάτου του προκάλεσε μεγάλη θλίψη στον οικογενειακό του κύκλο αλλά και στον καλλιτεχνικό χώρο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ηθοποιός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Τάκης Σπυριδάκης έφυγε από τη ζωή στο σπίτι του, «χτυπημένος» από τον καρκίνο.
Την είδηση επιβεβαίωσε κοντινό του πρόσωπο τονίζοντας ότι: «Μιλούσε σε όλους στη γειτονιά. Τον αγαπούσαμε όλοι».
Ο Τάκης Σπυριδάκης είχε μιλήσει για την ασθένειά τον Δεκέμβριο του 2017. Δείτε το βίντεο:
Ο Τάκης Σπυριδάκης (γενν. Αίγινα, 4 Φεβρουαρίου 1958 – 14 Σεπτεμβρίου 2019) είναι Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Έχει συμμετάσχει σε 13 ταινίες, ενώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο πραγματοποίησε το 1994 με την ταινία “Ο Κήπος του Θεού”, της οποίας έγραψε και το σενάριο. Η ταινία τιμήθηκε με 7 κρατικά βραβεία ποιότητας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ο Τάκης Σπυριδάκης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη ερμηνεύοντας έναν από τους πρωταγωνιστές της ταινίας “Γλυκιά Συμμορία”, σε σκηνοθεσία του Νίκου Νικολαΐδη (1983). Για την ερμηνεία του εκείνη απέσπασε το ειδικό βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, τον ίδιο χρόνο. Αξιοσημείωτη ήταν και η δεύτερη συμμετοχή του, στη “Λούφα και Παραλλαγή” του Νίκου Περάκη (1984). Ακολούθησαν η “Πρωϊνή Περίπολος” (Νίκος Νικολαΐδης, 1986), “Προστάτης Οικογένειας” (Νίκος Περάκης, 1997), “Αυτή η Νύχτα Μένει” (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 1999), “Μαύρο Γάλα” (Νίκος Τριανταφυλλίδης, 1999), “Κανείς δεν χάνει σε Όλα” (Διονύσης Γρηγοράτος, 2000), “Φτηνά Τσιγάρα” (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2000), “Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου” (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 2002), “Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο” (Νίκος Περάκης, 2005), “Ισοβίτες” (Θόδωρος Μαραγκός, 2008) και “4 Μαύρα Κοστούμια” (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2009).
Το 1989 ο Τάκης Σπυριδάκης έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους “Βέρα Κρουζ”, που απέσπασε το 1ο βραβείο καλύτερης ταινίας στο αντίστοιχο Φεστιβάλ, τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και βραβεύτηκε από το Εθνικό Κέντρο Ταινιών της Γαλλίας, το 1990.