Ο επιχειρηματίας, οινολόγος και πρώην δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα το βράδυ σε ιδιωτικό θεραπευτήριο της πόλης, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα με σοβαρά προβλήματα υγείας.
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης είχε ταχθεί υπέρ της νομιμοποίησης της κάνναβης για φαρμακευτικούς λόγους και στήριξε τη θέση του, αποκαλύπτοντας πως έδινε στην σύζυγό του, που πέθανε από καρκίνο, χασίσι, για να την βοηθά στους πόνους.
«Το λέω εν ψυχρώ και δημόσια, η γυναίκα μου είχε καρκίνο, πέθανε από καρκίνο. Όταν είχε διάφορους πόνους, εγώ έψαχνα να βρω χασίς, της έδινα χασίς, με ιατρική συμβουλή», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως δεν το έκανε για να θεραπεύσει τον καρκίνο αλλά για να απαλύνει τους πόνους της συζύγου του.
Βέβαια είχε διευκρινίσει ότι άλλο πράγμα είναι η χρήση, και άλλο πράγμα η χρήση με ιατρική συνταγή, για φαρμακευτικούς λόγους.
«Ο γιατρός δεν μου είπε πήγαινε στον μπακάλη να βρεις χασίς, αλλά μου είπε ότι είναι μία μορφή παυσίπονου που μπορεί να απαλύνει την κατάσταση» είχει πει ο Γιάννης Μπουτάρης.
Ο Γιάννης Μπουτάρης γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1942 στη Θεσσαλονίκη. Πτυχιούχος Χημικός του ΑΠΘ, διπλωματούχος Οινολόγος και συνεχιστής της πλούσιας οικογενειακής παράδοσης στα κρασιά, μέσω της εταιρείας «Ι. Μπουτάρης & Υιός», την οποία ίδρυσε ο παππούς του το 1879.
Από την εταιρεία «Μπουτάρη» αποχώρησε το 1996 και ίδρυσε την εταιρεία «Κυρ-Γιάννη» -με τα ομώνυμα κρασιά και τα οινοποιεία σε ιδιόκτητους αμπελώνες, στο Γιαννακοχώρι Νάουσας και στο Αμύνταιο-, την οποία σήμερα διευθύνουν οι δύο του γιοι.
Ο Γιάννης Μπουτάρης διετέλεσε πρόεδρος και μέλος διοικήσεων πλήθους φορέων, επαγγελματικών, περιβαλλοντικών και πολιτιστικών. Ενδεικτικά: Διεθνής Ακαδημία Οίνου, Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου, Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου & Οίνου, Οργανισμός Τουρισμού Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, WWF Ελλάς.
Εξελέγη ως ο 60ος δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 2010 και παρέμεινε στο δημαρχιακό θώκο για δύο διαδοχικές θητείες, έως το 2019. Στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, που διεξήχθησαν τον Οκτώβριο του 2023, εξελέγη εκ νέου με την παράταξη του Σπύρου Πέγκα ως πρώτος δημοτικός σύμβουλος, λαμβάνοντας ρεκόρ ψήφων. Υπήρξε πρόεδρος του Μουσείου Ολοκαυτώματος της Ελλάδας.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κέντρου Υποστήριξης Εξαρτημένων «Όασις», καθώς και ιδρυτής του «Αρκτούρου», οργανισμού για την προστασία της καφετιάς αρκούδας και της άγριας ζωής. Τιμήθηκε με πολλές διεθνείς και εθνικές διακρίσεις.
Ο αντισυμβατικός πρώην δήμαρχος περιέγραψε τη ζωή του στο βιβλίο με τίτλο «Εξήντα χρόνια τρύγος»» που κυκλοφόρησε το 2020. Με τη χαρακτηριστική ευθύτητά του, ο Γιάννης Μπουτάρης ανιστόρησε την προδιαγεγραμμένη -λόγω οικογενειακής παράδοσης- ενασχόλησή του με τα κρασιά, τη συλλογική του δράση, τις καινοτομίες και τις συγκρούσεις που σημάδεψαν τον κλάδο στην Ελλάδα από τη μεταπολεμική περίοδο ως τις μέρες μας. Περιέγραψε το τέρας του αλκοολισμού που κατάφερε να νικήσει και τη βοήθεια που αξιώθηκε να δώσει σε άλλους εξαρτημένους.
Σε ανακοίνωση για τον χαμό του πρώην δημάρχου προχώρησε και η οικογένεια, μέσα από το λογαριασμό της εταιρείας «Κυρ Γιάννη».
«Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν είναι πια μαζί μας.
Έφυγε από τη ζωή σήμερα το βράδυ, σε ηλικία 82 ετών, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του.
Οραματιστής, χαρισματικός, πρωτοπόρος, αντισυμβατικός, ο Γιάννης Μπουτάρης είναι η ιστορία, αλλά και η πηγή έμπνευσης της αναγέννησης του ελληνικού κρασιού.
Και όχι μόνο.
Μια ανεξάντλητη δύναμη της φύσης που απαντούσε στο μικρό της όνομα.
Ο κυρ-Γιάννης θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά μας».
Οι ατάκες του ήταν χαρακτηριστικές… «Το έζησα, το χόρτασα… Αντίο!» και «Η ιστορία θα κρίνει εάν ήμουν καλός δήμαρχος για τη Θεσσαλονίκη». Έτσι είχε απαντήσει ο Γιάννης Μπουτάρης στις τελευταίες συνεντεύξεις που παραχώρησε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, μετά την οριστική του απόφαση να μην κατέβει εκ νέου υποψήφιος για τη διεκδίκηση, μιας τρίτης θητείας, του δήμου Θεσσαλονίκης και λίγο προτού μαζέψει τα πράγματα του από το δημαρχιακό μέγαρο παραδίδοντας στον επόμενο, τον Κωνσταντίνο Ζέρβα.
Τότε, ο κυρ Γιάννης παρά τον εκνευρισμό που, όπως ανέφερε, του προκαλούσαν οι μετακομίσεις, δεν μετάνιωνε καθόλου για την απόφαση του να μη θέσει υποψηφιότητα. Θεωρούσε πως μέσα από την εννιαετή παρουσία του στον δημαρχιακό θώκο η Θεσσαλονίκη κέρδισε «αναγνωρισιμότητα» χάρη στον «αντισυμβατικό» δήμαρχο της. «’Αρχισαν όλοι να μιλάνε για την πόλη και να υπάρχουν δημοσιεύματα» είχε πει χαρακτηριστικά.
Από τις συναντήσεις που είχε στο γραφείο του, καθ’όλη τη διάρκεια των δύο θητειών του, ξεχώρισε αυτές με τον Γερμανό πρέσβη, Γενς Πλότνερ, τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, τον ιστορικό Μαρκ Μαζάουερ και τη Βρετανίδα συγγραφέα ευπώλητων βιβλίων, Βικτόρια Χίσλοπ.
«Το κέρδος είναι πως οι επαφές που είχα με διάφορους ανθρώπους ανέδειξαν τη Θεσσαλονίκη. ‘Αρχισαν να μιλάνε και να υπάρχουν δημοσιεύματα σε όλο τον κόσμο για την πόλη και τον δήθεν «αντισυμβατικό» δήμαρχο της. Εμείς αναδείξαμε το παρελθόν της, καθώς έχουμε πολλά μνημεία ρωμαϊκά, τούρκικα και εξαφανισμένα εβραϊκά. Κανένας δεν έδινε σημασία στην ιστορία της Θεσσαλονίκης. Η Ροτόντα είναι αντίγραφο του Πανθέου της Ρώμης και είναι μοναδική. Αναδείχθηκε η ιστορία και το πακέτο όλο με τον Κεμάλ. Αναδείξαμε την ιστορία των Εβραίων, που ήταν κρυμμένη κάτω από το χαλί», είχε αναφέρει ο Γιάννης Μπουτάρης.
Δήλωνε υπερήφανος ως δήμαρχος για το έργο της δημιουργίας του Μουσείου Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη, μια ιδέα για την οποία αγωνίστηκε πολύ και διεκδίκησε οικονομικούς πόρους, υπογραμμίζοντας πως «θα σφραγίσει τη Θεσσαλονίκη και τους επόμενους αιώνες. Θα δώσει άλλη αίγλη στην πόλη, μία διεθνοποίηση».
Στις συνεντεύξεις του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ είχε απαντήσει και στο ερώτημα εάν η άγρια επίθεση που δέχτηκε στο Λευκό Πύργο σε εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων τον επηρέασε ώστε να αποσυρθεί από τα αυτοδιοικητικά πράγματα. «Καθόλου. Ίσα-ίσα το περιστατικό αυτό με πείσμωσε. Μ΄ έκανε να σκεφτώ πώς θα μπορέσω από τη θέση που βρίσκομαι να εκθέσω αυτούς τους αλήτες. Δεν με τρόμαξε καθόλου», είχε δηλώσει.
Σήμερα, Σάββατο 9 Νοεμβρίου, ο Γιάννης Μπουτάρης έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του μια αξιοσημείωτη πορεία και μια ξεχωριστή κληρονομιά.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το voria.gr, ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης είχε αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας το τελευταίο διάστημα, τα οποία επιβάρυναν την κατάστασή του. Η είδηση της απώλειάς του θλίβει βαθιά τον κόσμο της Θεσσαλονίκης, αλλά και όλους όσοι τον γνώρισαν μέσα από το έργο και τις δράσεις του.
Ο Γιάννης Μπουτάρης, εμβληματική προσωπικότητα της Θεσσαλονίκης και επιφανής επιχειρηματίας, άφησε πίσω του ένα πολυσχιδές έργο και μια παρακαταθήκη για την πόλη και τη χώρα. Ως ο 60ός δήμαρχος Θεσσαλονίκης, υπηρέτησε με αφοσίωση από το 2011 έως το 2019, επιτυγχάνοντας δύο συνεχόμενες εκλογικές νίκες, και φέρνοντας έναν αέρα αλλαγής και καινοτομίας στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1942, ο Μπουτάρης καταγόταν από μια ιστορική βλάχικη οικογένεια που διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη της οινοποιίας στην Ελλάδα, με τον παππού του να ιδρύει το πρώτο οικογενειακό οινοποιείο στη Νάουσα. Ο ίδιος, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση, ανέπτυξε τον δικό του αμπελώνα στο Γιαννακοχώρι Ημαθίας, εισάγοντας την ποικιλία ξινόμαυρου με καινοτόμες για την περιοχή τεχνικές.
Η καριέρα του Μπουτάρη εκτείνεται πολύ πέρα από την επιχειρηματικότητα. Στον τομέα της οικολογίας, ξεχώρισε με την ίδρυση της οργάνωσης «Αρκτούρος», με σκοπό την προστασία της αρκούδας και των άγριων ζώων της ελληνικής φύσης. Επιπλέον, διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου, ενώ διακρίθηκε και για τη δράση του στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Ο Μπουτάρης ήταν επίσης ένθερμος υποστηρικτής του Άρη, προσφέροντας σημαντική βοήθεια στην ομάδα μπάσκετ του συλλόγου τις δεκαετίες του ’80 και ’90. Η ζωή και οι επιτυχίες του αποτυπώθηκαν στην αυτοβιογραφία του «Εξήντα χρόνια τρύγος», όπου καταγράφονται τόσο οι επαγγελματικές του περιπέτειες όσο και οι προσωπικές του αναζητήσεις.
Η πολιτική καριέρα του Γιάννη Μπουτάρη ξεκίνησε το 1992 με την ίδρυση της «Ένωσης Πολιτών Θεσσαλονίκης», μιας προσπάθειας για την ενίσχυση της τοπικής κοινωνίας. Το 2002, εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στη Θεσσαλονίκη με το ψηφοδέλτιο «Θεσσαλονίκη Τώρα», υπό την καθοδήγηση του υποψηφίου του ΚΚΕ, Αγάπιου Σαχίνη. Αργότερα, τον Μάιο του 2004, πήρε μια τιμητική θέση στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, χωρίς προοπτική εκλογής, ενώ το 2005 παραιτήθηκε από δημοτικός σύμβουλος για να ενταχθεί στην «Πρωτοβουλία των 4».
Το 2006, κατέβηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ηγούμενος της παράταξης «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη». Στις εκλογές εκείνες, τερμάτισε τρίτος με ποσοστό σχεδόν 16%, ξεπερνώντας τους υποψηφίους των ΛΑΟΣ, ΚΚΕ, και ΣΥΡΙΖΑ. Το 2009, συμμετείχε στις Ευρωεκλογές ως μέλος του κόμματος Δράση, υπό την ηγεσία του Στέφανου Μάνου, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να εκλεγεί.
Η μεγάλη πολιτική επιτυχία του Μπουτάρη ήρθε το 2010, όταν εξελέγη δήμαρχος Θεσσαλονίκης ως επικεφαλής του συνδυασμού «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη». Με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Αριστεράς, του κόμματος Δράση, αλλά και της ανεξάρτητης βουλευτή Ντόρας Μπακογιάννη, κέρδισε τις εκλογές στον δεύτερο γύρο με 50,18% των ψήφων (52.191 ψήφοι), υπερτερώντας του υποψήφιου της Νέας Δημοκρατίας, Κώστα Γκιουλέκα, με διαφορά μόλις 309 ψήφων.
Κατά την πρώτη του θητεία, ο Γιάννης Μπουτάρης ανέπτυξε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για τη Θεσσαλονίκη, το οποίο περιλάμβανε προτάσεις για την πολιτιστική αναβάθμιση της πόλης. Στις προγραμματικές του δηλώσεις, παρουσίασε σχέδια για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίου νεκρών και μνημείων αφιερωμένων στην εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, καθώς και στην Επανάσταση των Νεότουρκων. Υποστήριξε ότι τα συγκεκριμένα έργα θα προσελκύσουν τουρίστες από το Ισραήλ και την Τουρκία, οι οποίοι θα ήθελαν να επισκεφτούν τα «πατρογονικά τους εδάφη».
Το 2013, σε συνάντησή του με τον Τούρκο υπουργό Ευρωπαϊκών Θεμάτων, Εγκεμέν Μπαγίς, δήλωσε την υποστήριξή του για την πιθανή λειτουργία τζαμιού και μουσουλμανικού νεκροταφείου στη Θεσσαλονίκη, επισημαίνοντας τη σημασία της πολυπολιτισμικότητας της πόλης. Αυτές οι πρωτοβουλίες συνέβαλαν σημαντικά στην αύξηση του τουρισμού από το Ισραήλ και την Τουρκία, με αύξηση 358% και 226% αντίστοιχα κατά την περίοδο 2010-2013.
Μια σημαντική στιγμή της πρώτης θητείας του ήταν η συμμετοχή του στη δίκη του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης, Βασίλη Παπαγεωργόπουλου, ο οποίος καταδικάστηκε για υπεξαίρεση. Ο Γιάννης Μπουτάρης κατέθεσε ως βασικός μάρτυρας στη δίκη, η οποία αφορούσε την υπεξαίρεση 17,9 εκατ. ευρώ από το δήμο. Ο Παπαγεωργόπουλος καταδικάστηκε αρχικά σε ισόβια, αλλά η ποινή του μειώθηκε σε 12 χρόνια από το Εφετείο.
Το 2014, ο Γιάννης Μπουτάρης επανεκλέχθηκε δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Η «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη», με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Αριστεράς και της Δράσης, πήρε τη νίκη για δεύτερη φορά. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, ο Μπουτάρης συγκέντρωσε 36,04% των ψήφων, φτάνοντας κοντά στο ποσοστό των δύο υποψηφίων που υποστηρίχθηκαν από τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Στον δεύτερο γύρο, επικράτησε με ποσοστό 58,11%, αφήνοντας πίσω του τον υποψήφιο της ΝΔ, Σταύρο Καλαφάτη.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του, ο Γιάννης Μπουτάρης συνέχισε να πρωτοστατεί σε σημαντικές κοινωνικές και αναπτυξιακές πρωτοβουλίες για τη Θεσσαλονίκη. Ένα από τα πιο σημαντικά θέματα που αντιμετώπισε ήταν η προσφυγική κρίση, με τον δήμο να συνεργάζεται στενά με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για να βοηθήσει στην υποδοχή και την ενσωμάτωση των προσφύγων που εισέρχονταν στη χώρα.
Το 2016, με την αύξηση των προσφύγων που κατέφθαναν στην Ειδομένη, ο Μπουτάρης τόνισε την ανάγκη για την κατασκευή περισσότερων κλειστών στρατοπέδων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η δίκαιη κατανομή των προσφύγων σε χώρους υποδοχής. Η κατάσταση στη Θεσσαλονίκη και τα γύρω χωριά ήταν ιδιαίτερα πιεστική, με τον αριθμό των προσφύγων να αυξάνεται καθημερινά. Στο πλαίσιο αυτό, ο δήμος υποστήριξε την αναζήτηση εργασίας για τους πρόσφυγες που φιλοξενούνταν προσωρινά στη Θεσσαλονίκη, κυρίως στη δομή των Διαβατών. Οι πρόσφυγες που βρίσκονταν σε καταυλισμούς όπως το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης και τα Διαβατά, ενδέχεται να είχαν αναγκαία υποστήριξη, αλλά και προοπτικές για ένταξη στην τοπική αγορά εργασίας.
Το 2015, ολοκληρώθηκε η ανάπλαση των Πλατειών Χρηματιστηρίου και Εμπορίου, που αποτέλεσε ένα από τα εμβληματικά έργα της δημαρχίας του Γιάννη Μπουτάρη. Ο δήμος κατάφερε επίσης να εξασφαλίσει δάνειο ύψους 20 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, το οποίο συνέβαλε στην αναβάθμιση της υποδομής της πόλης. Επίσης, μέσω των πιέσεων του δήμου, η Θεσσαλονίκη κατάφερε να διασώσει και να αναδείξει αρχαιολογικά ευρήματα στον δρόμο Βενιζέλου, διασφαλίζοντας ότι το έργο του μετρό θα προχωρούσε παρά τις αρχικές αντιφάσεις και αντιδράσεις.
Μετά από 9 χρόνια δημαρχίας και παρόλο που η πόλη είχε κάνει σημαντικά βήματα προόδου σε τομείς όπως ο πολιτισμός, η τουριστική ανάπτυξη και η υποδοχή προσφύγων, ο Γιάννης Μπουτάρης ανακοίνωσε τον Νοέμβριο του 2018 ότι δεν θα είναι υποψήφιος για την επόμενη εκλογική περίοδο του 2019. Έτσι, η θητεία του ολοκληρώθηκε στις 31 Αυγούστου 2019, αφήνοντας πίσω του ένα σημαντικό έργο για την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Στις 19 Μαΐου 2018, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων στη Θεσσαλονίκη, ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης δέχθηκε σωματική επίθεση από μια ομάδα ατόμων. Η επίθεση περιλάμβανε κλοτσιές, γροθιές και την εκτόξευση αντικειμένων, κατά την οποία ο δήμαρχος κατάφερε να διαφύγει. Ωστόσο, οι επιτιθέμενοι τον ακολούθησαν μέχρι το αυτοκίνητό του, προκαλώντας σοβαρές υλικές ζημιές στην αποχώρησή του.
Οι δράστες της επίθεσης ταυτοποιήθηκαν, και τρεις από αυτούς καταδικάστηκαν από το δικαστήριο της Θεσσαλονίκης. Η επίθεση φέρεται να είχε ως αφορμή την εξάπλωση ψευδών ειδήσεων, κυρίως μέσω ακροδεξιών διαδικτυακών σελίδων. Μία από αυτές ανέφερε ότι ο Γιάννης Μπουτάρης είχε εγκρίνει πορεία ομοφυλοφίλων για το Thessaloniki Pride, κάτι που αποδείχθηκε ψευδές, καθώς η εν λόγω πορεία οργανώθηκε από ομάδα αριστερών ομοφυλοφίλων, χωρίς να ζητηθεί ή να δοθεί άδεια από τον δήμο.
Η επίθεση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, καταδικάστηκε από σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα και έκανε τον γύρο του κόσμου. Ο διεθνής τύπος, συμπεριλαμβανομένων και μεγάλων μέσων ενημέρωσης, αντέδρασε έντονα, καταδικάζοντας την ένοχη βία κατά του δημάρχου, ενώ η τουρκική εφημερίδα Χουριγιέτ δημοσίευσε ως πρώτο θέμα την επίθεση με τον τίτλο “Ξύλο στη φιλία”.
Τον Νοέμβριο του 2018, ο Γιάννης Μπουτάρης παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, μαζί με όλα τα μέλη της διοίκησης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η κατηγορία αφορούσε την περίοδο 2011-2014 και συγκεκριμένα τη χορήγηση διπλών αμοιβών και επιδομάτων σε εργαζομένους του Φεστιβάλ. Ωστόσο, το Δεκέμβριο του 2020, το Εφετείο αθώωσε τον Γιάννη Μπουτάρη και τους υπόλοιπους κατηγορούμενους.
Κατά τη διάρκεια των δύο θητειών του ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ο Γιάννης Μπουτάρης διακρίθηκε για τις προοδευτικές του πολιτικές και τις καινοτόμες πρωτοβουλίες. Ήταν ενεργός υποστηρικτής των δικαιωμάτων της εβραϊκής κοινότητας και της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, ενώ συνέβαλε στην ανάπτυξη φιλικών σχέσεων με επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους γειτονικών χωρών. Ενδεικτικά, ο ίδιος ήταν υπέρ της διοργάνωσης του Thessaloniki Pride, του οποίου η ετήσια εκδήλωση εγκρίθηκε επί δημαρχίας του.
Το 2015, ο Γιάννης Μπουτάρης τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του συμφώνου συμβίωσης για ομοφυλόφιλα ζευγάρια και της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, δηλώνοντας την υποστήριξή του στην ισότητα και την κοινωνική συμπερίληψη.
Επιπλέον, στη διάρκεια της δεύτερης θητείας του, υποστήριξε την επίλυση του Μακεδονικού ζητήματος. Στα τέλη του 2017, προσκάλεσε στη Θεσσαλονίκη τον τότε πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας, Ζόραν Ζάεφ, για να συζητηθούν οι σχέσεις των δύο χωρών. Η πρόσκληση έγινε δεκτή και, μετά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών το 2018, ο Γιάννης Μπουτάρης χαρακτήρισε τη συμφωνία ως μεγάλη επιτυχία που θα φέρει σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα και τη Βόρεια Μακεδονία.
Ο Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε παντρεμένος για πολλά χρόνια με την Αθηνά Μιχαήλ, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά: τον Μιχάλη, τον Στέλιο και τη Φανή. Το ζευγάρι χώρισε προσωρινά το 1981, αλλά αργότερα αποφάσισαν να συγκατοικήσουν και πάλι, χωρίς όμως να παντρευτούν. Μετά τον θάνατο της Αθηνάς, ο Γιάννης Μπουτάρης εκπλήρωσε την επιθυμία της να μην ταφεί θρησκευτικά και να αποτεφρωθεί. Η αποτέφρωσή της πραγματοποιήθηκε στη Βουλγαρία, καθώς στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρχε αποτεφρωτήριο εκείνη την περίοδο.
Μετά τον θάνατο της Αθηνάς, ο Γιάννης Μπουτάρης διατήρησε για 13 χρόνια δεσμό με την Αυστριακή Γκαμπριέλα Σάινερ, ο οποίος έληξε το 2015. Στη συνέχεια, το 2018, υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης με τη Μαρία Ιωαννίδου, το οποίο λύθηκε τον Οκτώβριο του 2020.
Ο αδελφός του, Κωνσταντίνος Μπουτάρης, είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Μπουτάρη ΑΕ. Επίσης, είχε συγγένεια με τον πρώην περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας και νυν Επίτροπο Βιώσιμων Μεταφορών και Τουρισμού, Απόστολο Τζιτζικώστα.
Ο Γιάννης Μπουτάρης είχε παραδεχτεί δημόσια ότι κατά τη δεκαετία του 1980 υπήρξε αλκοολικός. Ωστόσο, μετά την αποθεραπεία του, από το 1991 και έπειτα, δεν είχε καμία επαφή με το αλκοόλ.
Ο Γιάννης Μπουτάρης είχε λάβει αρκετές τιμητικές διακρίσεις κατά τη διάρκεια της ζωής του. Το 2012 ανακηρύχθηκε «δήμαρχος του μήνα» σε παγκόσμιο επίπεδο από τον ιστότοπο citymayors.com για τον Οκτώβριο του έτους. Το 2016, τιμήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον σύλλογο Αμερικανών Φίλων του Εβραϊκού Μουσείου της Ελλάδας με το βραβείο «Δαμασκηνός» για τη συμβολή του στην προώθηση της ελευθερίας και της συνύπαρξης θρησκειών στην Ελλάδα.
Θεωρούνταν, μέχρι το τέλος της ζωής του, ένας από τους σημαντικότερους οινολόγους και οινοποιούς της Ελλάδας, με σημαντική προσφορά στον κλάδο και στην ανάπτυξη του ελληνικού κρασιού.