48χρονη μητέρα από την περιοχή Νέα Ιωνία στο Βόλο, παρέδωσε το παιδί της στο Ορφανοτροφείο, καθώς δεν είχε χρήματα για να το μεγαλώσει.
Την μητέρα έπνιγαν τα χρέη στη ΔΕΗ και τη ΔΕΥΑΜΒ, με αποτέλεσμα να ζει χωρίς ρεύμα και νερό σ’ ένα σπίτι ακατάλληλο για την εννιάχρονη κόρης της, η οποία παρακολουθούσε μαθήματα στο Ειδικό Σχολείο και υποβάλλεται σε μετάγγιση αίματος κάθε 20 ημέρες.
Η μητέρα εμφανίστηκε μια ημέρα στη Πρόνοια και τους είπε “σας δίνω το παιδί μέχρι να σταθώ στα πόδια μου. Δεν μπορώ να το ζήσω”. Η ασθένεια της μικρής δρομολόγησε άμεσα τις διαδικασίες και δόθηκε στο Ορφανοτροφείο με εισαγγελική παραγγελία, με το κορίτσι να κλαίει ασταμάτητα για 15 ημέρες και να ηρεμεί μόνο όταν είδε ξανά την μητέρα της.
“Πως να ζούσα το παιδί, χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό , χωρίς φαγητό. Μετά τον θάνατο του πατέρα της πριν τρία χρόνια κοιμόταν μαζί μου. Έπρεπε να της δώσω να καταλάβει πως την αφήνω για το καλό της και πως σύντομα θα είμαστε ξανά μαζί. Έκτοτε, πέρασαν έξι μήνες και το παιδί παραμένει στο ίδρυμα”, υπογράμμισε η μητέρα στο “gegonota.news”.
Η 48χρονη, μοδίστρα στο επάγγελμα, έμεινε χήρα, καθώς ο σύζυγός της πέθανε πριν τρία χρόνια, από πνευμονία, η οποία δημιουργήθηκε από τις άσχημες συνθήκες εργασίας τους.
Η οικονομική κατάστασή που βίωναν ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Η αρρώστια του παιδιού, σε συνδυασμό με τον θάνατο του πατέρα, οδήγησαν στην κατάρρευση, ενώ δεν υπήρχε καμία οικονομική βοήθεια από το συγγενικό περιβάλλον.
Η 48χρονη μητέρα προτίμησε να ζήσει το παιδί της χωρίς εκείνη, παρά να πεθάνει δίπλα της
“Ο πατέρας μου θα μπορούσε να βοηθήσει αλλά δεν θέλει. Δεν ενέκρινε ποτέ τον σύζυγό μου και οι σχέσεις μας διαταράχθηκαν. Έχει μια νέα ζωή και δεν χωράμε σε αυτή, παρότι από την πρώην σύζυγο αποκόμισε μια μεγάλη κληρονομιά. Με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρεται και στην ετεροθαλή αδελφή του. Παντού λοιπόν έβλεπα αδιέξοδο. Μια ημέρα είπα πως δεν θα πεθάνει το παιδί μου και έτσι σηκώθηκα το πρωί, την φίλησα και πήγα γραμμή στην Πρόνοια. “Δεν μπορώ να ζήσω το παιδί, θα πεθάνει. Δεν έχω φαγητό, ρεύμα, νερό. Πόνεσα βαθιά αλλά λύση δεν υπήρχε. Εάν δεν το έδινα εγώ, κάποια στιγμή θα το παίρνανε το παιδί. Μάνα είμαι. Έπρεπε να αποφασίσω εάν θα πεθάνει δίπλα μου με την κατάσταση που ζούσαμε ή θα σωθεί μακριά μου”, εξομολογήθηκε η 48χρονη μητέρα.
Η μητέρα βλέπει την 9χρονη κόρη της κάθε 20 ημέρες. Την συνοδεύει στο Νοσοκομείο για τις μεταγγίσεις, ενώ η ίδια ζει σε ένα συγγενικό σπίτι, σε κάποιο χωριό της Θεσσαλίας.
Το χρέος στη ΔΕΗ είναι 10.000 ευρώ και στη ΔΕΥΑΜΒ 2.650 ευρώ, καθώς από το 2014 κανένας διακανονισμός δεν τηρήθηκε και το χρέος εκτοξεύθηκε.
“Μπορώ να δουλέψω ως μοδίστρα στο σπίτι και να φροντίζω το παιδί μου ταυτόχρονα. Μπορώ να κάνω όποια δουλειά χρειαστεί. Πρέπει να ζήσουμε και το μόνο που ζητάω είναι να δουλέψω”, κατέληξε η απελπισμένη μητέρα.
