Στη συνέντευξή του στην εκπομπή “Καλύτερα δε γίνεται”, ο Αλέκος Συσσοβίτης αναφέρθηκε σε διάφορα θέματα. Ανάμεσα στα όσα είπε ο πετυχημένος ηθοποιός , μίλησε για τις “ταμπέλες” της υποκριτικής, αλλά και για την απώλεια των γονιών του. Ακόμα επισήμανε ότι το επάγγελμα του ηθοποιού είναι απαιτητικό και δεν προσφέρει ασφάλεια. Για να έχει κανείς επιτυχία σε αυτόν τον χώρο, κάποιες φορές απαιτείται να δραστηριοποιείται και σε άλλους τομείς.
«Έζησα έντονα την εποχή της «ταμπέλας» και τα πράγματα εκτοξεύθηκαν με το που ήρθε η εικόνα μέσα στη ζωή μας. Αυτή καθόρισε πλέον τα πάντα. Ακόμα και στην τέχνη δεν υπάρχει ο διαχωρισμός που υπήρχε γιατί βλέπουμε ότι τα social media είναι τόσο ισχυρά που πρωθυπουργούς, όχι μόνο ηθοποιούς που καθορίζουν την πορεία τους, καταλαβαίνουμε πλέον πως είναι μεγάλη η επιρροή της εικόνας μέσα στο θέατρο. Τώρα, εμπορικός – ποιοτικός είναι πολύ ωραίο να γίνεται ένα πάντρεμα μεταξύ τους. Γιατί κάτι να μην έχει ποιότητα και ποσότητα; Πολλές φορές και η πολύ κουλτούρα θάβει πράγματα και υπάρχει ένας ναρκισσισμός πίσω από αυτή την πορεία και νομίζουν πολλοί ότι υπηρετούν την ύψιστη ποιότητα στο θέατρο αλλά δεν το κάνουν αυτό», τόνισε αρχικά ο γνωστός ηθοποιός.
Στην συνέχεια σε σχέση με το επάγγελμα του ηθοποιού επισήμανε πως: «Για να μπορέσεις να επιβιώσεις στην τέχνη θα πρέπει να έχεις κάποιους πόρους από αλλού. Αν δεν ρισκάρεις και δεν μάθεις από την ήττα σου, πως θα πας παραπέρα για να κερδίσεις μια νίκη; Δεν γίνεται. Στη δουλειά μου συμβαίνει να έχω παίξει σε παραστάσεις ή σίριαλ που δεν ένιωσα τόσο καλά όσο θα περίμενα. Ρίσκο ήταν και το κόστος το είδα, να είναι άδεια τα θέατρα ή να μην πηγαίνουν καλά κάποιες σειρές και να κόβονται».
Τέλος για την απώλεια των γονιών του ανέφερε πως: «Έχω θάψει και τους δυο γονείς μου, έχει αλλάξει η ζωή μου από τότε. Όταν μένεις ορφανός καταλαβαίνεις περισσότερα πράγματα για την ύπαρξη και το θέμα της μνήμης δεν περίμενα ότι θα είναι τόσο ισχυρό. Δεν έχουν φύγει ποτέ, μα ποτέ, από το μυαλό και την ψυχή μου. Για μένα είναι πολύ σκληρό παράδειγμα και καλό το ήθος των γονέων μου, είναι πάρα πολύ ισχυρό και δεν θέλω ποτέ να το ξεχάσω».