Η Ελένη Τοπαλούδη, ένα νέο κορίτσι που έφυγε νωρίς. Νέα στοιχεία για τους δράστες της υπόθεσης μας αφήνουν άφωνους.
Νέα στοιχεία ήρθαν στο φως της δημοσιότητας. Μέσω ενός εγγράφου γνωστής εταιρίας τηλεπικοινωνιών που υπάρχει στην δικογραφία, αποκαλύπτεται πως από το τηλέφωνο υπήρξε κάποια επικοινωνία μέσω γραπτών μηνυμάτων μετά την δολοφονία της άτυχης κοπέλας.
Θυμίζουμε, πως οι δράστες, ο 26χρονος Ροδίτης και ο 24χρονος Αλβανός, αιτήθηκαν αναιρέσεις στην ποινή που τους υποβλήθηκε, ισόβια και 15 έτη κάθειρξη αντίστοιχα, από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας και του ομαδικού βιασμού της νεαρής φοιτήτριας τον Νοέμβριο του 2018 στη Ρόδο. Μετά την αναβολή ορίστηκε νέα ημερομηνία για την συζήτηση ενώπιον του ΣΤ’ Τμήματος του Αρείου Πάγου. Ως νέα ημερομηνία ορίζεται η 19η Σεπτεμβρίου 2023.
Στο πλαίσιο των αιτήσεων αναιρέσεών τους ο 26χρονος ημεδαπός μέσω του συνηγόρου του κ. Χάρη Αμπράζη, υποστιρίζει πως δεν έχουν διερευνηθεί σωστά πολλά στοιχεία της δικογραφίας και κυρίως οι επικοινωνίες που είχε το τηλέφωνο της Ελένης Τοπαλούδη μετά το θάνατό της. Ισχυρίζεται ειδικότερα ότι εσφαλμένα έκρινε το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών ότι το τηλέφωνο έπεσε στο βυθό της θάλασσας, αφού από έγγραφο γνωστής εταιρείας τηλεπικοινωνιών, που υπάρχει στην δικογραφία προκύπτει ότι το τηλέφωνο είχε επικοινωνίες μέσω γραπτών μηνυμάτων μετά το θάνατό της.
Το κινητό αυτό, σύμφωνα με τους ίδιους ισχυρισμούς, έχει επικοινωνίες με τηλέφωνο “πακιστανικό” όπως χαρακτηρίζεται. Φέρεται να προκύπτουν ειδικότερα 3 χρήσεις του κινητού την 28η Νοεμβρίου 2018, την 30η Νοεμβρίου 2018 και ένα μήνυμα από φίλη της την 1η Δεκεμβρίου 2018.
Ειδικότερα, οι δύο δράστες, έχουν βρεθεί ένοχοι για το ό,τι εντός του χρονικού διαστήματος, από τις βραδινές ώρες της 27ης Νοεμβρίου 2018 έως και τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Νοεμβρίου 2018, ο δεύτερος, ο οποίος γνώρισε την Ελένη Τοπαλούδη του Ιωάννη μία περίπου εβδομάδα και ο πρώτος, έχοντας προαποφασίσει να τελέσουν από κοινού το αδίκημα του βιασμού αφού μετέβησαν στην οικία της, η οποία ευρίσκετο στην πόλη της Ρόδου επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως, με όχημα ιδιοκτησίας του πατέρα του πρώτου, την παρέλαβαν και μετέβησαν στην εξοχική κατοικία των γονέων του στην περιοχή των Πεύκων Λίνδου.
Κρίθηκαν ένοχοι επίσης, για το ότι την βίασαν, παράλληλα και διαδοχικά, ασκώντας σωματική βία, σφίγγοντάς την στην τραχηλική χώρα, γρονθοκοπώντας την και απειλώντας τη ζωή και τη σωματική της ακεραιότητα με μαχαίρι. Ενώ ήταν αβοήθητη, έρμαιο στις σεξουαλικές διαθέσεις τους, την εξανάγκασαν να ανεχθεί επιπλέον ασελγείς πράξεις.
Στην προβαλλόμενη δε άρνησή της να προβεί στις πράξεις που οι ίδιοι επιθυμούσαν, οι κατηγορούμενοι, την γρονθοκόπησαν με δύναμη στο πρόσωπο, με συνέπεια εκείνη να ζαλιστεί και να χάσει στιγμιαία τις αισθήσεις της. Ανακτώντας μετά από λίγο τις αισθήσεις της δήλωσε στους κατηγορούμενους την πρόθεσή της να τους καταγγείλει στην αστυνομία και ενώ παρέμενε εξασθενημένη και σε σχεδόν λιπόθυμη κατάσταση εξαιτίας του τραυματισμού της, κατάφεραν αλλεπάλληλα χτυπήματα με γροθιές και σίδερο σιδερώματος στο κεφάλι της, ενώ επιπλέον επιχείρησαν να την θανατώσουν και δια στραγγαλισμού.
Στη συνέχεια, κι ενώ η Ελένη Τοπαλούδη έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, την μετέφεραν γυμνή (ακριβέστερα φορώντας μόνο το στηθόδεσμό της) σε απομακρυσμένη βραχώδη περιοχή στον όρμο «Φώκια» και ξεφορτώθηκαν το σώμα της από ύψος περίπου 10 μ. στη θάλασσα.
Από την ενέργειά τους αυτή σε συνδυασμό με τις ήδη προκληθείσες στην παθούσα σωματικές βλάβες επήλθε ο θάνατός της συνεπεία πνιγμού.
Στην αίτηση αναιρέσεως που άσκησε ο Ροδίτης αρνείται την τέλεση των αδικημάτων για τα οποία έχει κριθεί ένοχος και διατείνεται, πέραν των νομικών λόγων που προβάλλει και επί της ουσίας, πως είναι ένας αριστερόχειρας που του επιβλήθηκε η ποινή των ισοβίων για μία ανθρωποκτονία που έγινε από δεξιόχειρα, επιπλέον του επιβλήθηκε η ανώτατη ποινή των 15 ετών για ένα βιασμό ενώ δεν είχε στύση!
Ισχυρίζεται ότι ο συγκατηγορούμενός του μετέφερε μόνος την κοπέλα, πράγμα που όπως διατείνεται εξέθεσε τόσο στο πρωτόδικο δικαστήριο όσο και στο εφετείο.
Διατείνεται ότι το χτύπημα με το σίδερο έγινε από δεξιόχειρα, ομοίως και τα τραύματα με το μαχαίρι.
Υποστηρίζει ακόμη ότι μόνο τα παπούτσια του συγκατηγορούμενού του βρέθηκαν με αίματα πεταμένα στα βράχια και ισχυρίζεται ότι αυτό μαρτυρά ότι μόνον εκείνος μετέφερε το άψυχο σώμα της.