Η κατάσταση με την αναζήτησή στέγης στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι έχει ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο. Η στεγαστική κρίση στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα στην Αττική, επιδεινώνεται συνεχώς.
Στην Αθήνα, οι αγγελίες ενοικίασης φαίνεται να προσφέρουν νέα πηγή τραγελαφικού περιεχομένου για τα social media, αποκαλύπτοντας την αυξανόμενη δυσκολία στην εύρεση προσιτής στέγης.
Αγγελία για γέλια και για κλάματα
Μια νέα αγγελία με εξωφρενικό ενοίκιο έχει προκαλέσει αναστάτωση στα social media. Η αγγελία αφορά ένα μικρό διαμέρισμα, που χαρακτηρίζεται ως loft, αλλά στην πραγματικότητα έχει το μέγεθος ενός πλυσταριού.
Η τραγελαφική αγγελία προέρχεται από τη Νέα Σμύρνη, όπου ζητείται ενοίκιο 520 ευρώ το μήνα για ένα χώρο μόλις 15 τετραγωνικών μέτρων, ο οποίος βαφτίζεται «Loft» από το μεσιτικό γραφείο που ανάρτησε την αγγελία.
Το «Loft» των 15 τ.μ.
Παρόλο που ο χώρος είναι εξαιρετικά μικρός και θυμίζει πλυσταριό, φαίνεται πως οι ιδιοκτήτες και οι μεσίτες θεωρούν ότι ένα τέτοιο «Loft» είναι επαρκές για διαμονή, προσφέροντας το σε μια προνομιακή τιμή των 520 ευρώ.
Δείτε τις φωτογραφίες από την αγγελία για το «Loft»
Αχ δραχμούλα μου μας λείπεις… Δείτε πόσο κόστιζαν τα ενοίκια στην Αθήνα του 1999 και “κλάψτε”
Η ανεύρεση σπιτιού σε «καλή τιμή» έχει γίνει πλέον από δύσκολη έως απίθανη, όμως τι συνέβαινε στην πρωτεύουσα πριν από περίπου 25 χρόνια;
Ειδικά την τελευταία τριετία παρατηρείται μια ιλιγγιώδη αύξηση στις τιμές των ενοικίων στην Αθήνα, η οποία φτάνει ακόμη και το 50% σε ορισμένες περιπτώσεις. Η πανδημία του κορωνοϊού, η οικονομική κρίση, αλλά και η εξάπλωση του Airbnb σε όλο και περισσότερες περιοχές της πρωτεύουσας, έχει κάνει πολλά διαμερίσματα απλησίαστα για τον μέσο ενοικιαστή.
Με μια απλή αναζήτηση σπιτιού για ενοικίαση σε κάποια ιστοσελίδα βλέπουμε ότι οι τιμές που «παίζουν» σε περιοχές του κέντρου της Αθήνας κυμαίνονται από τα 600 ευρώ για ένα δυάρι και μπορεί να ξεπεράσουν τα 1000 ευρώ, αν ψάχνουμε για παράδειγμα ένα διαμέρισμα στο Κολωνάκι ή τα Βόρεια Προάστια.
Τι συνέβαινε, όμως, στην Αθήνα πριν από 25 χρόνια;
Αν και το κόστος ζωής έχει σχεδόν τριπλασιαστεί σε σχέση με το 2000, ο κατώτατος μισθός τότε ήταν στις 155.948 δραχμές (μεικτά), ενώ ένας μέσος εργαζόμενος με δύο τριετίες προϋπηρεσία εισέπραττε λίγο πάνω από τις 180.000 δραχμές (λίγο πάνω από τα 500 ευρώ μεικτά).
Έτσι, ένα δυάρι στο πολύ «hot» αυτή τη στιγμή, Παγκράτι, μπορούσες να το νοικιάσεις τότε με περίπου 70-75.000 δραχμές (σχεδόν 200κάτι ευρώ), σύμφωνα με δημοσίευμα της εποχής από την εφημερίδα «Τα Νέα». Ωστόσο, αν το δούμε καλύτερα, αντιλαμβανόμαστε ότι μιλάμε για τον μισό μισθό κάποιου μέσου εργαζόμενου.
Κάπου σε αυτή την τιμή βρίσκονταν και τα ενοίκια στην περιοχή της Κυψέλης, αλλά και των Αμπελοκήπων για τις γκαρσονιέρες και τα σπίτια μέχρι 40 τ.μ. Πιο οικονομικά μπορούσε να βρει κανείς ένα μικρό διαμέρισμα στα Πατήσια, όπου οι τιμές κυμαίνονταν περίπου στις 60-65.000 δραχμές το μήνα (180 ευρώ).
Από τις πιο ακριβές περιοχές για ενοικίαση τότε (όπως και σήμερα) ήταν το Κολωνάκι με μια γκαρσονιέρα στην περιοχή του Λυκαβηττού να ξεπερνά και τις 120.000 δραχμές (350 ευρώ), ενώ κάπου τόσα κόστιζε κι ένα αντίστοιχο διαμέρισμα στην Αγία Παρασκευή. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι τότε «άνθιζαν» και οι αγορές ακινήτων με όσους είχαν την οικονομική δυνατότητα, να το εκμεταλλεύονται.
Σύμφωνα με έρευνα της εφημερίδας «Το Βήμα» από το 2000, μπορούσε κάποιος με περίπου 20 εκατομμύρια δραχμές (κοντά στα 60.000 ευρώ) να αγοράσει ένα σπίτι 50 τ.μ. σε κάποια περιοχή του κέντρου της Αθήνας.
