Βίκυ Μοσχολιού: Η μοναδική ερμηνεία από την Βίκυ Μοσχολιού, το 2002, χωρίς πρόβες ή επαναλήψεις. Το τραγούδι «Άνθρωποι Μονάχοι» έγραψε ιστορία.
Βίκυ Μοσχολιού: Η φανταστική της ερμηνεία
Οι μοναχικοί άνθρωποι είναι μέρος της κοινωνίας μας. Υπήρχαν υπάρχουν και θα συνεχίζουν να υπάρχουν. Δεν έχει σχέση το αν είναι κάποιος πλούσιος η φτωχός. Ακόμα και να έχει κάποιος δίπλα του άτομα μπορεί να αισθάνεται πιο μόνος από όταν είναι χωρίς κανέναν δίπλα του.
Η Βίκυ Μοσχολιού τραγούδησε για αυτά τα άτομα. Τραγούδησε για όλους αυτούς που δεν μπορούν να τραγουδήσουν για τον εαυτό τους.
Για εκείνους τους βουβούς, σκυφτούς και μόνους ανθρώπους λοιπόν, μιλά το πολυαγαπημένο τραγούδι του Καλαμίτση σε μουσική Γιάννη Σπανού.
Βίκυ Μοσχολιού: Με την πρώτη πρόβα το έβγαλε.
Η μαρτυρία του Γιάννη Σπανού είναι χαρακτηριστική: «Η Μοσχολιού έχει το χάρισμα να αντιλαμβάνεται αμέσως αυτό που χρειάζεται η μουσική και ο στίχος από τη φωνή της και αυτό να το αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο. Για παράδειγμα η ερμηνεία του τραγουδιού «Άνθρωποι μονάχοι» που υπάρχει στο δίσκο είναι η πρώτη πρόβα στο στούντιο. Μια κι έξω δηλαδή».
Για την ιστορία το Άνθρωποι μονάχοι το πρώτο ακούσαμε μέσα από το δίσκο «Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδά Σπανό» που κυκλοφόρησε το 1977. Το αξιοπερίεργο.. μπήκε τελευταίο στον δίσκο..
«Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι σαν το ξεχασμένο στάχυ ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος σαν το ξεχασμένο στάχυ άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι όπως του πελάγου οι βράχοι ο κόσμος θάλασσα που απλώνει κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι ανεμοδαρμένοι βράχοι άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα…»
