Ακίνδυνος Γκίκας – Κινούμενα σχέδια: Πρόκειται για μία θρυλική φωνή. Μία φωνή που βρισκόταν στα κινούμενα σχέδια, που βλέπαμε σε νεαρή ηλικία. Μία φωνή που συντρόφευε πολλούς κι αγαπημένους ήρωες της παιδικής μας ηλικίας. Μία φωνή, που θα μας συντροφεύει για πάντα. Ο Ακίνδυνος Γκίκας παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, μιλώντας για όλους και για όλα.
Αναλυτικά:
Ερώτηση δημοσιογράφου: Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σας με το θέατρο και την υποκριτική;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Δεν έχω σκεφτεί να κάνω τίποτα άλλο. Ο πατέρας μου, ήταν ηθοποιός όπως και η δεύτερη σύντροφός του, με την οποία δεν πρόλαβε να παντρευτεί, γιατί ο μπαμπάκας έφυγε πολύ γρήγορα και από το θέατρο και από τη ζωή, σε ηλικία 35 ετών. Ήταν η Τιτίκα η Βλαχοπούλου. Μεγάλωσα στα καμαρίνια μαζί με τον Λευτέρη Βογιατζή, τον Αλέξη Σταυράκη, τον Μηνά Χατζησάββα, τον Ηλία Λογοθέτη, τον Ρήγα Αξελό και πολλούς ακόμη».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Πώς μεταπηδήσατε στον χώρο της μεταγλώττισης;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Ως απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, δεν πήγα να δουλέψω στο Εθνικό, παρόλο που είχα πρόταση από τον δάσκαλό μου και διευθυντή τότε του Εθνικού Θεάτρου, τον Ανδρέα Φιλιππίδη. Αρνήθηκα, γιατί με είχε ζητήσει ο Γιώργος Μιχαηλίδης για έναν ρόλο στην Τρικυμία του Σαίξπηρ, στο Ανοιχτό Θέατρο. Εκεί γνώρισα τον Σπύρο Μπιμπίλα, ο οποίος με τσίμπησε αμέσως και με πήγε στην ΕΡΤ».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Ποια ήταν η πρώτη σειρά στην οποία χαρίσατε τη φωνή σας;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Πρώτη μου δουλειά ήταν τα Στρουμφάκια, στα τελευταία επεισόδια, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Πρωτοπαππά , μαζί με τους: Δημήτρη Λιγνάδη, Χρυσούλα Διαβάτη, Αννέτα Παπαθανασίου, Σοφοκλή Πέππα, Μηνά Χατζησάββα, Ζαχαρία Ρόχα και πολλούς άλλους».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Πόσο χρόνο διαρκούσε η μεταγλώττιση κάθε επεισοδίου;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Άλλες εποχές. Τότε γράφαμε στην ίντσα, ήτανε μαγνητοταινία μιας ίντσας. Μάλιστα το μηχάνημα ήταν έξω από το στούντιο γιατί έκανε θόρυβο και ήταν πάρα πολύ μεγάλο. Ήταν τρεις ώρες εγγραφής για ένα εικοσάλεπτο επεισόδιο. Κάναμε δύο πρόβες και μετά την εγγραφή, η οποία ήταν non stop και γράφαμε όλοι οι ηθοποιοί μαζί».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Σε περίπτωση που γινόταν ένα σαρδάμ ή κάποιο λάθος;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Ξαναέγραφες όλο το επεισόδιο από την αρχή! Γι’αυτό, την εποχή εκείνη, κυκλοφορούσε πολύ έντονα η φήμη ότι η μεταγλώττιση είναι ένα πολύ κλειστό επάγγελμα. Δούλευαν 20-25 άτομα. Όχι ότι δε σε δεχόντουσαν να μπεις, αλλά οι σκηνοθέτες επειδή ήθελαν να έχεις το στοιχείο της απόλυτης συγκέντρωσης, της ετοιμότητας, της εναλλαγής πολλών φωνών, τις οποίες μάλιστα, έπρεπε να τις θυμάσαι και να μπορείς να τις διατηρείς, ώστε να βγάλεις non stop το επεισόδιο σε real time χρόνο, 20 λεπτά η εγγραφή 20 λεπτά έγραφες και τέλος. Αν δεν είχες τα παραπάνω στοιχεία η καριέρα σου στον χώρο της μεταγλώττισης τελείωνε άδοξα».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Εσείς πώς μάθατε να κάνετε εναλλαγές στη φωνή σας;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Πέρα από το ότι από μικρός μου άρεσε και παρακολουθούσα τις περίεργες φωνές που κυκλοφορούσαν γύρω μου, δε θα ξεχάσω ποτέ ότι η πρώτη φωνή που μιμήθηκα, το λέω και στους μαθητές μου , όταν διδάσκω, ήταν ενός περιπτερά που είχε κάνει τραχειοστομία. Όταν επέστρεψε στο περίπτερο του, είχε αυτό το μηχανάκι που ακούγεται η φωνή περίεργα. Ήταν το πρώτο πράγμα που μιμήθηκα. Είπα από μέσα μου, ”Ο κύριος Νίκος έγινε ρομπότ!! Γι αυτό άλλαξε η φωνή του”. Από εκείνη την στιγμή άρχισα να πειράζω τους άλλους αλλάζοντας τη φωνή μου».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Μιμείστε και γυναικείες φωνές;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Όχι, γυναικείες ποτέ. Δεν είχα ποτέ τόσο ψηλές νότες ώστε να κάνω γυναικείες».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Σε πόσους ήρωες κινουμένων σχεδίων έχετε χαρίσει τη φωνή σας όλα αυτά τα χρόνια;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Πραγματικά δε θυμάμαι. Δεν θυμάμαι. Είναι πάρα πολλοί. Η μεταγλώττιση μου έδωσε το δικαίωμα της επιλογής. Ό, τι δεν μου άρεσε μπορούσα να το αρνηθώ χωρίς να έχω πρόβλημα επιβίωσης, γιατί είχα τη δική της στήριξη».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Πείτε μου μια υποχώρηση που δε θα κάνατε στη δουλειά σας;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Πάντα επέλεγα το τι θα κάνω. Ποτέ δεν μου άρεσε η αναγνωρισιμότητα υπό την έννοια του να περπατάω στον δρόμο και να με ρωτάνε τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο, αν θα με αγαπήσει η τάδε πρωταγωνίστρια ή δε θα με αγαπήσει. Μου αρέσει να κάνω τη δουλειά μου και να αναγνωρίζεται αυτή στο σύνολό της, αν την κάνω σωστά. Δεν με ενδιαφέρει να είμαι αναγνωρίσιμος ως άτομο. Αυτό μου το χάρισε η μεταγλώττιση, παρόλο που δεν περίμενα ποτέ πως θα αποκτήσει το όνομα μου μια τέτοια αναγνωρισιμότητα 30 χρόνια μετά».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Πείτε μου ποιον από τους χαρακτήρες, στους οποίους έχετε χαρίσει τη φωνή σας, έχετε «αγαπήσει» περισσότερο και ποια παιδική σειρά αντίστοιχα;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Η σειρά που έχω αγαπήσει λέγεται «Ντάκιουλα» (Duckula). Δεν έπαιζα κάποιο σημαντικό ρόλο, έπαιζα τον Ίγκορ, έναν υπηρέτη. Παίχτηκε πριν από 20 χρόνια αλλά την απέσυραν πολύ γρήγορα. Είχε πανέξυπνο χιούμορ. Πρωταγωνιστής ήταν ένας πάπιο-δράκουλας, ο οποίος ήταν vegetarian και αρνιόταν να πίνει αίμα. Εξαιρετική σειρά, απίστευτος σαρκασμός, απίστευτος σχολιασμός μέσα από έναν πάπιο. Νομίζω είναι η ωραιότερη σειρά που έχω κάνει. Από εκεί κι ύστερα είναι πάρα πολλές οι σειρές και είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια. Μερικοί ξεχωρίζουν τον «Captain planet» που είχα παίξει τον ομώνυμο ρόλο , άλλοι τον Laion-o από τους Thundercats και κάποιοι άλλοι θα πουν τον Γιοσέμιτι Σαμ ή τον Ταζ. Έχω κάνει και τον θείο του Ντόναλντ , τον επιστήμονα Λούντβιχ Φον Ντρέικ. Πρόσφατα έπαιξα και στην καινούργια ταινία των Στρουμφ, τον ρόλο του Δρακουμέλ».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Ποιος είναι ο μακροβιότερος ρόλος σας;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Ο Γουίνι το αρκουδάκι, στον οποίο δανείζω την φωνή μου εδώ και 20 χρόνια. Μετά τον Κώστα Δαρλάση που ήταν ο πρώτος Γουίνι στην Ελλάδα, ο επόμενος ήμουν εγώ».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Ποιον από τους υπόλοιπους ηθοποιούς φωνής που ασχολήθηκαν με τη μεταγλώττιση θαυμάζετε;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Τασος Κωστής, Αργύρης Παυλίδης, Κωνσταντίνος Τσάκωνας, Μανώλης Γιούργος, Ηλίας Ζερβός. Σπύρος Μπιμπίλας, Ελένη Δακορώνια, Θέμης Ψυχογιός, Γιάννης Παπαιωάννου, Ντίνος Σούτης. Υπάρχουν πάρα πολλοί. Είναι το βαρύ πυροβολικό , εγώ τους λέω τα top gun της μεταγλώττισης. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να συνταξιοδοτήθηκαν και να φύγανε αλλά είναι αυτοί που μεγάλωσαν πολλές γενιές, που μας δίδαξαν πώς γίνεται η σωστή και καλή μεταγλώττιση».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Ποιες είναι οι διαφορές της μεταγλώττισης που γίνεται σήμερα σε σχέση με το παρελθόν;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Το ίδιο πράγμα είναι. Διαφέρουν οι σχολές, οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες. . Έχουν αλλάξει οι εποχές. Έχει αλλάξει η τεχνολογία. Έχει χαθεί και η ποιότητα. Γι αυτό φταίμε πρώτοι από όλους εμείς οι ίδιοι που παράγουμε αυτό το προϊόν. Αμέσως μετά ευθύνονται τα στούντιο. Έχει γίνει πιο βιομηχανοποιημένη η δουλειά».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Θέλω να μου κάνετε ένα σχόλιο για τις καινούργιες σειρές κινουμένων σχεδίων συγκριτικά με εκείνες της δεκαετίας του 80.
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Επικρατεί περισσότερη βία απ ότι στις σειρές που ήμασταν εμείς. Το χιούμορ είναι πιο «φεύγα», δε θα το χαρακτήριζα έξυπνο. Οι σειρές που κάναμε εμείς ήταν πιο ευφυείς και με περισσότερο χιούμορ. Δυστυχώς το χιούμορ στις περισσότερες σειρές είναι αμερικανικό και ο νοων νοειτω. Εμένα δε μου πάει το αμερικανικό χιούμορ. Ως ιδιοσυγκρασία δε μου άρεσε ούτε παλιά ούτε τώρα. Είμαι πιο κοντά στο ευρωπαϊκό ή ακόμα καλύτερα στο ελληνικό χιούμορ».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Εσείς ποια παιδική σειρά παρακολουθούσατε μικρός;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Όταν ήμουν εγώ ήμουν μικρός είχαμε καραγκιόζη στην ΕΡΤ με τον Ευγένιο Σπαθάρη. Είχε τον «Κλούβιο και τη Σουβλίτσα» και το μόνο παιδικό που υπήρχε και θυμάμαι ήταν το «Μπολεκ και Λόλεκ». Αυτά μου άρεσαν. Εμείς δεν είχαμε και πολλές επιλογές στη δική μας γενιά. Τότε υπήρχε μόνο η ΕΡΤ με τα καλά της και τα κακά της. Θυμάμαι δυο από τις αγαπημένες μου ξένες σειρές εκείνης της εποχής, το «Galactica» και το «Χαμένοι στο διάστημα».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Εκτός από μεταγλωττίσεις κινουμένων σχεδίων έχετε ασχοληθεί με τη μεταγλώττιση σειρών από το εξωτερικό;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Έχω κάνει, όχι όμως βραζιλιάνικα ούτε σαπουνόπερες. Έχω σκηνοθετήσει σειρές και κάποια επεισόδια από τον «Υπαστυνόμο Ρεξ» , την «Άννα Μαρία», «Τον Πυρσό του πάθους», μια λατινοαμερικανική υπερπαραγωγή σχετικά με την επανάσταση της λατινικής Αμερικής, όπως επίσης τη σειρά “Doctor Who”, «Κάρολος ο ΙΙ», «Τέσσερα Τετρακόσια» και πολλές άλλες».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Το Open theater αποτελεί δική σας έμπνευση. Μιλήστε μου για αυτό το νέο σας βήμα.
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Φτιάχτηκε για να μπορώ να δουλέψω με τον τρόπο που θέλω εγώ. Κατά βάθος, είναι μια συνέχεια του Ανοιχτού Θεάτρου του Γιώργου Μηχαηλίδη, χωρίς προς θεού να θεωρώ εγώ ότι είμαι ο Γιώργος Μιχαηλίδης. Το open theater δημιουργήθηκε τον περασμένο Μάιο. Ο σκοπός του είναι να αναλαμβάνει πολιτιστικές δραστηριότητες, να μπορέσει να παράξει κοινωνικό έργο. Κάνουμε θεατρικά εργαστήρια. Ξεκινήσαμε με τα «Ερωτικά ζευγάρια του Σαίξπηρ», ένα εργαστήριο το οποίο διήρκησε 6 μήνες και βρισκόμαστε στη φάση που θα οδηγήσει σε μια παράσταση τον Μάιο όταν και θα συμπληρώνουμε τον πρώτο χρόνο ύπαρξής μας. Παράλληλα από το καλοκαίρι η μια από τις δυο αίθουσες έχει μετατραπεί σε στούντιο υψηλών προδιαγραφών. Αγοράστηκαν πολύ ακριβά μηχανήματα, ώστε να μπορούμε να υποστηρίξουμε δουλειές υψηλών απαιτήσεων. Έτσι γεννήθηκε το open studio post».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Πραγματοποιείτε και σεμινάρια μεταγλώττισης;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Το εργαστήριο ξεκίνησε με δύο τμήματα, των δέκα μαθητών αυστηρά. Σκοπός είναι η πρακτική εκπαίδευση σε πραγματικές συνθήκες εγγραφής. Κάτι που έως τώρα ήταν δύσκολο να μπορέσουν να βιώσουν ηθοποιοί οι οποίοι ήθελαν να ενταχθούν στους κόλπους της μεταγλώττισης».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Τι προσόντα πρέπει να έχει ένας καλός ηθοποιός φωνής;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Το βασικό προσόν που πρέπει να έχει κάποιος είναι να είναι «υποκριτής». Να μπορεί να κατανοεί ,να χρησιμοποιεί, να εκμεταλλεύεται και να ανακαλεί όλα του τα συναισθήματα σε δέκατα του δευτερολέπτου, γιατί η μεταγλώττιση σου τα ζητάει να τα κάνεις αυτά μέσα από μια παράλογη διαδικασία. Θέλει μια τρελά, μια συνεχή ανάκληση συναισθημάτων που να εκφράζονται μόνο με τη φωνή σου, γιατί δεν παίζει ούτε το πρόσωπο, ούτε το σώμα σου».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Έχετε κάνει τηλεόραση, κινηματογράφο και θέατρο, όμως ο χώρος στον οποίο έχετε αφιερωθεί τα τελευταία χρόνια είναι ο τελευταίος. Ποια είναι η αγαπημένη σας παράσταση ως ηθοποιός και ποια ως σκηνοθέτης;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Από όσες έχω παίξει ως ηθοποιός είναι ο «Άμλετ» του Σαίξπηρ όπου ενσάρκωσα τον ρόλο του Λαέρτη, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Μιχαηλίδη. Η αγαπημένη μου παράσταση είναι ο «Δράκουλας, μια συμφωνία στην κόλαση» του Ιάκωβου Δρόσου που είχα σκηνοθετήσει στο studio Ιλίσια».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Βλέποντας ότι έχετε κάνει και παιδικές παραστάσεις, ποιο θεωρείται πως είναι το πιο δύσκολο κοινό, τα παιδιά η οι ενήλικες;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Είναι τα παιδιά. Για 3 χρόνια ξεκίνησα το «αγροτικό» μου, όταν αποφάσισα ότι θέλω να σκηνοθετήσω, σε ένα πρότυπο σχολείο στα Βριλήσσια. Δεν έκανα θεατρικό παιχνίδι, ανεβάσαμε σε τρία χρόνια 3 παραστάσεις με παιδιά του δημοτικού. Εκεί έμαθα πως αν κατορθώσεις να πείσεις παιδιά από τη γ’ δημοτικού μέχρι την έκτη να κάνουν αυτό που τους ζητάς, τότε πολύ πιο εύκολα θα μπορείς να το κάνεις αυτό σε επαγγελματίες».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Ποια η σχέση σας με τα social media;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Είμαι από τους παλιούς κομπιουτεραδες στην Ελλάδα. Δε ξοδεύω σε τίποτα άλλο παρά μόνο στα αγαπημένα μου gadget που είναι τα κομπιούτερ. Έχω facebook, instagram τα πάντα. Απλούστατα συμμετέχω συνειδητά. Για μένα είναι δουλειά δεν είναι προσωπικές στιγμές. Δεν επιτρέπω τα social media να μπουν και να αντικαταστήσουν τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους επ’ουδενί και επειδή βλέπω τι επέρχεται, βάζω ακόμη περισσότερες ασφαλιστικές δικλίδες».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Παρακολουθείτε τηλεόραση;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Δε βλέπω τίποτα ελληνικό εδώ και παρά πολλά χρόνια. Δεν με ενδιαφέρει τι έχουν τα ελληνικά κανάλια, εκτός αν έχει ποδοσφαιρικό αγώνα η μπάσκετ. Δεν είμαι μακριά από τις τηλεοπτικές σειρές, απλά με ενδιαφέρει περισσότερο ό,τι βγαίνει στο εξωτερικό».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Ποια είναι η αγαπημένη σας ξένη τηλεοπτική σειρά;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Παρακολουθώ παρά πολλές. Πέρα από την προπέρσινη το «Young Pope» του Σορεντίνο, που θεωρώ ότι είναι ένας πολύ μεγάλος σκηνοθέτης, παρακολουθώ ανελλιπώς το «Gomorra» που είναι βασισμένο σε ένα γνωστό βιβλίο που έγραψε ένας ιταλός δημοσιογράφος και ξετίναξε τη ναπολιτάνικη μαφία, το «Peaky Blinders», το «Black Mirror». Βλέπω τουλάχιστον 30 σειρές. Γενικά είναι πολύ καλό για τη δουλειά μου γιατί βλέπω σε τι επίπεδο έχουν φτάσει στο εξωτερικό».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Θα σας ενδιάφερε να κάνετε μια σειρά τέτοιου επιπέδου στην Ελλάδα;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Εννοείται, ένας από τους στόχους μου είναι αυτός και θα το κυνηγήσω».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Γιατί στην Ελλάδα δεν μεταγλωττίζονται πολλά προγράμματα;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Γιατί είμαστε ξενομανείς. Πιστεύουμε ότι με τη μεταγλώττιση χάνουμε το παίξιμο του ηθοποιού. Ωστόσο αυτό δεν ισχύει. Έχουμε συγκλονιστικούς ηθοποιούς, που αν κάνεις πολύ σωστή επιλογή της φωνής, δε χρειάζεται να ακούσεις τον original ηθοποιό. Με τον υπότιτλο χάνεις την έννοια της 7ης τέχνης, δηλαδή την εικόνα. Όταν διαβάζεις τον υπότιτλο έχεις χάσει πολλά καρέ από την εικόνα. Αν κάποιος ξέρει αγγλικά μπορεί να το δει στην original γλώσσα, όμως γιατί να στερούμε από κάποιους άλλους τη δυνατότητα να το δουν στα ελληνικά; Θα ήμασταν μια άλλη, διαφορετική χώρα πολιτισμικά».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Πείτε μου πώς έχετε βιώσει την κρίση και πώς έχει επηρεάσει το επάγγελμα σας;
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Δεν νομίζω ότι έχει επηρεαστεί το θέατρο από την κρίση. Η τέχνη έχει βγάλει τα μάτια της μόνη της πολύ πριν από την κρίση. Αν ήταν σε υγιή περίοδο θα μπορούσε αυτή τη στιγμή πραγματικά να σκίζει. Γιατί θα είχε ακριβώς αυτόν τον παιδευτικό ρόλο που οφείλει να έχει απέναντι στο κοινό και να ξυπνάει συνειδήσεις. Και το λέω απόλυτα συνειδητά και ας με κατηγορήσουν. Εμείς αυτή τη στιγμή είμαστε οι πρώτοι συμβιβασμένοι. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε επανάσταση. Η τέχνη παλιά ξεσήκωνε τον κόσμο. Το πρόλαβα από τους γονείς μου. Εμείς εδώ και οχτώ χρόνια κοιμίζουμε συνειδήσεις. Είναι δυνατόν να έχουμε 1.000 πρεμιέρες σε μια πόλη τεσσάρων εκατομμυρίων που το θεατρικό κοινό είναι 100.000; Πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις και να σταματήσουμε να παράγουμε σαν κρεατομηχανή ηθοποιούς, τραγουδιστές, μάγειρες. Στην Ελλάδα έχουμε μπλέξει τα πάντα με αποτέλεσμα να είμαστε ένα κακέκτυπο του δυτικού κόσμου σε αυτό το κομμάτι. Είμαστε ένας εξαιρετικός λαός, με φοβερή ικανότητα και προσαρμοστικότητα, αλλά δυστυχώς αυτοί που τον διδάσκουν, του μαθαίνουν ό,τι πιο αρνητικό υπάρχει. Ξεκινώντας από τους ακαδημαϊκούς, περνώντας στους επιστήμονες και φτάνοντας στους πολιτικούς μας».
Ερώτηση δημοσιογράφου: Ένα τελευταίο σχόλιο για την πολιτική
Ακίνδυνος Γκίκας – Απάντηση: «Πλήρης κατάπτωση ιδεολογιών. Υποτίθεται ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έφτιαξαν τη δημοκρατία για να μπορούν να εκφράζονται όλες οι τάσεις και οι τάξεις. Επιλέγονταν άνθρωποι που μπορούσαν να εκφραστούν. Όταν στο ελληνικό κοινοβούλιο ακούς ελληνικά που δεν μπορείς να τα κατανοήσεις, εκεί σταματάω. Δεν μπορώ να ακούσω κάποιον να αγορεύει στην ελληνική βουλή και να μην καταλαβαίνω τι λέει. Έχω μια γλώσσα, η γλώσσα μου δηλώνει τρόπο σκέψης. Αλλιώς σκέφτονται οι Αγγλοσάξονες με τη γλώσσα τους, αλλιώς σκέφτομαι εγώ ως Έλληνας με τη δική μου γλώσσα. Δε θέλω να γίνω αγγλοσάξονας, θέλω να παραμείνω Έλληνας. Και δεν έχει καμία έννοια λαϊκισμού και εθνικισμού αυτό που λέω. Έχει την έννοια του ότι είμαι Έλληνας, αγαπώ τον λαό μου, τη γλώσσα μου και το περιβόλι που γεννήθηκα».
