Το εκκλησάκι των Αγίων Σαράντα που βρισκόταν πάνω στη Λεωφόρο Κηφισίας, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μεταφέρθηκε επειδή εμπόδιζε την ομαλή κυκλοφορία.
Πιο συγκεκριμένα, πριν από 22 χρόνια (7 Μαρτίου 1991), πάρθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο μια ιστορική απόφαση, η οποία υλοποιήθηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά , κι ίσως τελευταία, στην Ελλάδα.
Η απόφαση αυτή αφορούσε το τολμηρό έργο της μεταφοράς του βυζαντινού ναίσκου των Αγίων Σαράντα στην Κηφισιά, το οποίο μάλιστα χρονολογείται από το 1562, από την Λεωφόρο Κηφισίας στην σημερινή του θέση, στην οδό Ζηρίνη έξω απο τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου.
Την εποχή εκείνη η κατασκευή και διαπλάτυνση της Λεωφόρου Κηφισίας σε εκείνο το σημείο ήταν κάτι παραπάνω από επιτακτική, καθώς ο δρόμος στένευε επικίνδυνα, με αποτέλεσμα μόλις ένα αυτοκίνητο να μπορεί να περάσει, καθώς οι δύο λωρίδες κυκλοφορίας γίνονταν μια, στο ρεύμα που οδηγούσε από το Ζηρίνειο προς την Πλατεία Πλατάνου.
Το μοναδικό αυτό βυζαντινό μνημείο, ήταν μέρος της ζωντανής ιστορίας της Κηφισιάς και δυστυχώς οι λύσεις που είχαν προταθεί τότε ήταν από μηδαμινές έως ελάχιστες, με την τεχνική εταιρία που είχε αναλάβει το έργο της διαπλάτυνσης του δρόμου να προβλέπει ακόμα και την κατεδάφιση του.
Στο άκουσμα αυτού του ενδεχόμενου, υπήρξε θύελλα αντιδράσεων και διαμαρτυριών από τον Δήμο Κηφισιάς, των συλλόγων, αλλά και των κατοίκων της πόλης, που με κύριο αίτημα τους ζητούσαν ο Ναός να μεταφερθεί στον Άγιο Δημήτριο.
Μετά από μεγάλο αγώνα, ο Δήμος και οι δημότες της Κηφισιάς δικαιώθηκαν κι έτσι το Υπουργείο Πολιτισμού κηρύσσει το Ναό διατηρητέο, χρηματοδοτώντας παράλληλα το έργο της μεταφοράς του, εμπνευστής της οποίας ήταν ο γνωστός αρχιτέκτων Δημήτρης Κορρές, κάτοικος Μελισσίων.
Έτσι λοιπόν έπειτα από εκατοντάδες ώρες συζητήσεων και μελέτης από τους μηχανικούς της Ελληνικής Τεχνοδομικής, της εταιρίας που θα αναλάμβανε το κολοσσιαίο για τα δεδομένα της εποχής έργο, ορίστηκε η διαδικασία με την οποία θα γινόταν η μεταφορά των Αγ.Σαράντα, με τρόπο τέτοιο που δεν είχε γίνει ποτέ ξανά, καθώς το κτήριο θα έπρεπε αρχικά να ανασηκωθεί (μαζί με τα θεμέλια), να τοποθετηθεί πάνω σε ειδική πλατφόρμα κι εν συνεχεία να κυλήσει πάνω σε ράγες με σκοπό να μεταφερθεί 150 μέτρα πιο πέρα, απέναντι ακριβώς από τον ναό του Αγίου Δημητρίου Κηφισιάς.