Ασημίνα Βέγγου: Πρόκειται για τη σύζυγο του Θανάση Βέγγου, την οποία ο γνωστός ηθοποιός υπεραγαπούσε. Η κα Βέγγου μιλά για πρώτη φορά για τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο Έλληνας ηθοποιός, με τους τοκογλύφους, οι οποίοι επιχείρησαν να πάρουν την περιουσία του.
Ασημίνα Βέγγου: «Είχε παλέψει να σταθεί όρθιος»
«Ο Θανάσης ήταν τρομερά ευαίσθητος άνθρωπος. Είχε πονέσει πολύ στη ζωή του. Πέρασε πολλές πίκρες και ταλαιπωρίες για να γίνει αυτό που έγινε. Είχε παλέψει πολλές φορές για να σταθεί όρθιος. Δεν ήταν του χαρακτήρα του να πηγαίνει σε εκδηλώσεις που θα του κάνουν το τραπέζι. Πάντα ήθελε να πληρώνει ο ίδιος. Έτσι ένιωθε. Ωστόσο δύο φορές που μίλησε δημόσια άρχισε τα κλάματα. Και στο σπίτι έτσι του έβγαινε όταν θυμόταν κάποιες στιγμές που τον είχαν στιγματίσει».
Ασημίνα Βέγγου: «Περάσαμε πολλές πίκρες»
«Με τον Θανάση μου, περάσαμε πολλές πίκρες εκείνα τα χρόνια. Ο Θανάσης έφαγε πολύ κυνήγι. Δούλεψε όμως σκληρά, πάλεψε, αγωνίστηκε και δεν κατάφεραν οι τοκογλύφοι να μας πάρουν το σπίτι και το θέατρο. Από το πρωί έως το βράδυ οι τοκογλύφοι περίμεναν να μας πάρουν τα πάντα. Και αν δεν δούλευε τόσο πολύ, θα είχαμε μείνει στον άσο».
Ασημίνα Βέγγου: «Ευτυχισμένος για όσα κατάφερε»
«Ποτέ δεν απέκτησε χρήματα. Το μόνο που καταφέραμε ήταν να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους προκειμένου να μην μας πάρουν όλα τα υπάρχοντα. Αυτό ήταν το μεγάλο του κατόρθωμα και ήταν ευτυχισμένος για όσα κατάφερε».
Ασημίνα Βέγγου: «Ήθελε να αφήσει παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές»
«Έφυγε εντελώς ξαφνικά μέσα σε ελάχιστες μέρες. Αυτό που ήθελε να ολοκληρώσει, ήταν δύο δουλειές που είχε κλείσει να κάνει και ήθελε να τις αφήσει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Ήταν κάτι πολύ καλό που όμως δεν κατάφερε να το φέρει εις πέρας. Τον πρόλαβε ο θάνατος».
Ασημίνα Βέγγου: «Μου λείπει πάρα πολύ…»
«Συγκίνηση και εκτίμηση στον άνθρωπο μου. Όμως νιώθω μόνη που δεν είναι στο πλευρό μου για να τις δούμε μαζί. Αλλά έχω τα παιδιά και τα εγγόνια μου και μου κρατάνε συντροφιά. Τις βλέπουμε μαζί όταν παίζονται», έχει πει χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας: «Είναι δυνατόν να μην μου λείπει; Πολύ, πάρα πολύ. Όμως παρηγορούμαι με τις φωτογραφίες που έχω μέσα στο σπίτι μας, με τις αναμνήσεις που μου έρχονται στο νου, με όσα βίωσα στο πλευρό του. Κάθε βράδυ του λέω καληνύχτα σα να είναι μαζί μου. Νιώθω ότι μας προσέχει. Και εμένα και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας».
