Στην κηδεία του πατέρα της, Γιάννη Φλωρινιώτη, η Άννα Φλορινιώτη με τον επικήδειό της, μέσα στην εκκλησιά «ράγισε» καρδιές.
«Λατρεμένε μου πατέρα,
Δεν είχα οργανώσει να μιλήσω… Είμαι πολύ περήφανη που σε είχα πατέρα. Δεν έχεις φύγει για μένα, κοιμάσαι… Όπως σε είχα προχθές αγκαλιά έτσι θα σε έχω κάθε βράδυ δίπλα μου. Και θέλω να πω κι ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλον τον κόσμο, για την αγάπη που δείξατε στον πατέρα μου. Είμαι πολύ συγκινημένη. Ξέρω ότι μας βλέπει αυτή τη στιγμή κι ότι επιτέλους νιώθει ότι εκτιμάνε την καλοσύνη του, την αγάπη του και το ταλέντο του. Γιατί ήταν ένας και μοναδικός ο Γιάννης Φλωρινιώτης…».
Η Άννα είχε μία πολύ τρυφερή σχέση με τον πατέρα της καθώς εκείνος υπήρξε το πρότυπό της. Τον ακολουθούσε σε κάθε του εμφάνιση και έμαθε από τον Γιάννη Φλωρινιώτη όλα τα μυστικά της δουλειάς.
Είχαν μία σχέση λατρείας μεταξύ τους και ο χαμός του στοίχισε ιδιαίτερα στην Άννα Φλωρινιώτη η οποία ήταν ένα ψυχολογικό ράκος σήμερα καθώς καλούταν να πει οριστικά αντίο στον άνθρωπο που την καθόρισε τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Λίγες ώρες μάλιστα πριν από την κηδεία είχε πει:
«Ποτέ δεν θα είμαι έτοιμη για αυτή την ημέρα. Από μικρό παιδί φοβόμουν αυτή τη στιγμή και δυστυχώς ήρθε. Εγώ από την μεριά μου πιστεύω ότι έκανα ότι μπορούσα για τον μπαμπά μου. Νιώθω ότι αν με βλέπει θα χαίρεται που θα φύγει όπως του αξίζει. Τον σκέφτομαι συνέχεια και ακόμα και το βράδυ πετάγομαι στον ύπνο μου ενώ σκέφτομαι στιγμές μας. Μια μέρα πριν φύγει από την ζωή ήμασταν στο νοσοκομείο και κάναμε πλάκα».