Συμπεριφορές γονέων – Συμβουλές: Πολλές φορές, οι συμπεριφορές των γονέων, δεν είναι σωστές. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα στα παιδιά. Τα συγκεκριμένα προβλήματα είναι ψυχολογικά. Ωστόσο, με μία σωστή συμπεριφορά, δεν θα μπορούσε να προκύψει το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Αναλυτικότερα:
1. Υπερβολικό άγχος, κατάθλιψη, έλλειψη ανεξαρτησίας: Οι συγκεκριμένοι γονείς παρακολουθούν και εξετάζουν πάντα τη ζωή του παιδιού τους.
2. Βλαβεροί εθισμοί και ακραία αθλήματα: Οι οι γονείς λένε πάντα στο παιδί ότι προκαλεί προβλήματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το παιδί μεγαλώνει και γίνεται ένας ενήλικας που υποσυνείδητα βρίσκει τρόπους να καταστρέψει τον εαυτό του.
3. Ανικανότητα να ηρεμήσει και να χαλαρώσει εντελώς: «Να είσαι σοβαρός! Μην κάνεις ανοησίες! Μην συμπεριφέρεσαι σαν μωρό!». Αυτές οι φράσεις θα δημιουργήσουν έναν υπερβολικά σοβαρό ενήλικα που δεν χαλαρώνει ποτέ.
4. Ιδιαίτερα χαμηλή αυτοπεποίθηση, επιθυμία να είναι σαν κάποιον άλλον: Οι γονείς που συγκρίνουν το παιδί τους με περισσότερο «επιτυχημένα» παιδιά, θα αποκτήσουν έναν αυτοκριτικό έφηβο και έπειτα έναν ενήλικα με σύμπλεγμα κατωτερότητας.
5. Ζητήματα προσωπικής ζωής: Οι συμβουλές για να μην εμπιστεύονται κανέναν, θα οδηγήσει τα παιδιά στο να αντιλαμβάνονται τον κόσμο ως ένα εχθρικό μέρος που έχει παγίδες παντού.
6. Αναζήτηση ενός συντρόφου – γονιού: «Είσαι πολύ μικρός για αυτό!» Με αυτό τον τρόπο, οι ίδιοι δημιουργείτε ένα παιδί-ενήλικα. Πιθανότατα θα παραμείνει «πολύ μικρός» για πάντα.
7. Καταπίεση των ταλέντων, έλλειψη πρωτοβουλιών, καταστροφική ψυχαγωγία: Με τους γονείς να χρησιμοποιούν φράσεις του τύπου «Μην είσαι έξυπνος μαζί μου» ή «Σταμάτα την ονειροπόληση», τα παιδιά θα πνίξουν ως ενήλικες τις φιλοδοξίες τους στο αλκοόλ και τη «διασκέδαση».
8. Εσωστρέφεια, καταπίεση συναισθημάτων: Η έλλειψη συναισθημάτων και ευαισθησίας από τους γονείς, δεν μπορεί να αγνοηθεί από το υποσυνείδητο του παιδιού. Αυτά τα καταπιεσμένα συναισθήματα μπορούν να μετατραπούν σε ψυχοσωματικά ζητήματα.
9. Κατάθλιψη, αίσθημα ενοχής: «Εμείς αρνηθήκαμε τα πάντα για να έχετε μια ανώτερη εκπαίδευση!» Το αίσθημα της αναξιόπιστης ενοχής κατακλύζει ένα παιδί.
10. Έλλειψη εμπιστοσύνης, ανευθυνότητα, ανωριμότητα: Υπάρχει ένας ειδικός τύπος υπερπροστατευτικού παρανοϊκού γονέα, που δεν αφήνει το παιδί του να κάνει τίποτα. Έτσι, το παιδί δεν μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες.