Ο Γιόζεφ Βάντσικ γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1963 στο Ταρνόφσκιε Γκόρι της νότιας Πολωνίας, μια ορεινή πόλη κοντά στο Κατοβίτσε. Η σωματοδομή του τον έσπρωξε από μικρό στα σπορ και στην θέση του τερματοφύλακα στο ποδόσφαιρο.
Της: Έπη Τρίμη
Άρχισε από την Ακαδημία της Ρουχ Χορζόφ και έφτασε μέχρι την πρώτη ομάδα (56 συμ.), για να πάρει μεταγραφή στην Γκόρνικ Ζάμπρζε το 1985. Ο ίδιος είχε πει για την καριέρα του: “Η καριέρα μου πήγε καλά. Αρχικά Ρουχ Χορζόφ και μετά στη Γκόρνικ που ήταν η ομάδα της καρδιάς μου. Μετά ήρθα στον Παναθηναϊκό όπου ήταν τα φανταστικά μου χρόνια. Μετά έκανα λάθος που επέλεξα τον Απόλλωνα, ενώ είχα προτάσεις απο τον ΠΑΟΚ, τον Ηρακλή και στη συνέχεια μου έκανε πρόταση και ο Ιωνικός”.
Εκεί αγωνίστηκε για μια εξαετία (140 συμ.) και αφού κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα, πήρε τον δρόμο για την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1990.Με τα ‘πράσινα’ αγωνίστηκε κοντά μια δεκαετία και συγκεκριμένα μέχρι το 1999. Η καριέρα του με το ‘τριφύλλι’ στο στήθος ήταν άκρως επιτυχημένη και για τις δύο πλευρές, καθώς συνοδεύτηκε με τίτλους και προσωπικές διακρίσεις. Ο ίδιος είχε πει: “Όταν ήρθα στην Ελλάδα υπήρχε διάστημα που έγραφαν ότι τελείωσαν τα ψωμιά μου, όμως εκείνη την περίοδο είχα στον Παναθηναϊκό έναν προπονητή που ήταν πραγματικός κύριος. Με φώναξε ο κ. Όσιμ και μου είπε είσαι ο καλύτερος τερματοφύλακας και θα συνεχίσεις να παίζεις. Με βοήθησε να αποκτήσω ψυχολογία”.
Ο υψηλόσωμος γκολκίπερ (197 εκ.) πραγματοποίησε 324 εμφανίσεις με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, στέφθηκε πρωταθλητής σε τρεις περιπτώσεις (1991, 1995, 1996), Κυπελλούχος σε άλλες τέσσερις (1991, 1993, 1994, 1995), ενώ στο παλμαρέ του έχει και δύο Super Cup Ελλάδας (1993, 1994).”Τον Παναθηναϊκό τον έχω στη καρδιά, δεν έχω κόκκινο αίμα, έχω… πράσινο. Αυτό είναι θέμα της διοίκησης. Είμαι πικραμένος, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Κάποια στιγμή υπήρχε η προοπτική να δουλέψω στον Παναθηναϊκό, όμως ένας υπάλληλος μου ζήτησε… βιογραφικό και σηκώθηκα και έφυγα”.
Το ‘Βουνό’, όπως τον αποκαλούσαν στη χώρα μας, αγωνίστηκε 52 φορές με την εθνική Πολωνίας (κράτησε ανέπαφη την εστία του σε 23 παιχνίδια, σπάζοντας το ρεκόρ του Γιαν Τομασέφσκι), ενώ από τη στιγμή που ολοκληρώθηκε η συνεργασία του με τον Παναθηναϊκό φόρεσε τη φανέλα δύο ακόμη ελληνικών ομάδων. Του Απόλλωνα Σμύρνης και του Αθηναϊκού.
Το τελευταίο του παιχνίδι με την φανέλα του Παναθηναϊκού, δεν ήταν στις 19 Απριλίου του 1999 στο 5-1 με αντίπαλο τον Εθνικό (ο Αντώνης Νικοπολίδης ήταν ο γκολκίπερ των ‘πρασίνων’), όπως πολλοί πιστεύουν. Αλλά αυτό με την Καβάλα εκτός έδρας, ένα μήνα πριν. Για τον Νικοπολίδη είχε πει: “Νομίζω ότι δίπλα μου έμαθε κάτι. Μίλαγα με τον Αντώνη, κάποια στιγμή νόμιζε ότι ήταν αδικημένος. Τόσα χρόνια που δεν αγωνιζόταν είχε υπομονή και δούλεψε”.
Στο στάδιο ‘Ανθή Καραγιάννη’ γράφτηκε ο επίλογος για τη σχέση του ‘Βουνού’ με τον Παναθηναϊκό, σε ένα ματς που οι ‘πράσινοι’ ηττήθηκαν με σκορ 2-1 και ένας συμπατριώτης του Γιόσεφ Βάντσικ, ο Λέτσεκ Πις, είναι ο άνθρωπος που τον νίκησε για τελευταία φορά στη θητεία του στο ‘τριφύλλι’ και μάλιστα δις.
Μια με εκτέλεση φάουλ στο 19′ και άλλη μια, με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι στο 34′ Ακολούθησαν 30 παιχνίδια με την φανέλα του Απόλλωνα Σμύρνης και άλλα 8 με αυτή του Αθηναϊκού, τη σεζόν 2000 – 2001.
Στις 19 Νοεμβρίου του 2000 ο Πολωνός γκολκίπερ αγωνίστηκε στην εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Άρη, στο 90λεπτο που έμελλε να βάλει τίτλους τέλους στην καριέρα του.
Το ημίχρονο ολοκληρώθηκε δίχως τέρματα, όμως ήταν ο Θωμάς Κυπαρίσσης που έδωσε προβάδισμα στους γηπεδούχους στο 49′. Το 1-0 για τον Άρη έμενε μέχρι τις καθυστερήσεις, όταν ο Γιώργος Κολτσίδας (382 συμ. – 9 γκολ) σκόραρε για το 2-0 και κάπως έτσι έγινε ο τελευταίος άνθρωπος που νίκησε το “Βουνό” στο χορτάρι! Ο Γιόζεφ Βάντσικ έκτοτε δεν αγωνίστηκε ξανά. Έβγαλε την σεζόν στον Αθηναϊκό, αλλά δίχως να καταγράψει άλλη επίσημη συμμετοχή. Σε 10 παιχνίδια έμεινε στον πάγκο και σε άλλα 13 ήταν εκτός αποστολής.
Έτσι, ήταν μάλλον φυσιολογικό για τον Γιώργο Κολτσίδα να μην συνειδητοποιήσει ποτέ πως ήταν ο παίκτης που σκόραρε για τελευταία φορά απέναντι στον Πολωνό γκολκίπερ. Εξ ου και η έκπληξη του όταν το πληροφορήσαμε σχετικά:
” Σοβαρά μιλάς; Απίστευτο. Δεν το γνώριζα, αλήθεια. Πότε δεν το συνδύασα στο μυαλό μου. Τώρα το μαθαίνω κι εγώ (γέλια)! Δεν το είχα συνειδητοποιήσει ποτέ. Για να είμαι ειλικρινής, αν και δεν έχω βάλει και πολλά γκολ στην καριέρα μου, δυσκολεύομαι να το θυμηθώ. Ομολογώ πως εκπλήσσομαι, αλλά είναι πραγματικά τρομερό πως ήμουν εγώ ο τελευταίος ποδοσφαιριστής που νίκησε έναν τόσο σπουδαίο τερματοφύλακα”, απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο Γιώργος Κολτσίδας μετά την τηλεφωνική συνομιλία μας.
Σήμερα ο 48χρονος παλαίμαχος στόπερ, που αγωνίστηκε για 15 (!) συνολικά χρόνια με τη φανέλα του Άρη (ξεκίνησε από τα Τρίκαλα και έπαιξε για μια σεζόν, 1996 – 1997, δανεικός στην ΑΕΛ), υπηρετεί την ομάδα της Θεσσαλονίκης από το πόστο του team manager. Και τώρα ξέρει πως έχει ένα ακόμη παράσημο στην καριέρα του, ως ο ποδοσφαιριστής που σκόραρε για τελευταία φορά απέναντι στον Γιόζεφ Βάντσικ.