“Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου” είναι το μακελειό σε μια αποθήκη του Βόρειου Σικάγου, το πρωί της 14ης Φεβρουαρίου 1929, όταν άντρες του Αλ Καπόνε γάζωσαν πισώπλατα με αυτόματα όπλα τους άντρες του γκάνγκστερ Μπαγκς Μοράν.
Την ημέρα που υμνείται ο έρωτας, διάλεξε ο διαβόητος γκάνκγστερ, Αλ Καπόνε, να λύσει τις διαφορές του με τον Μπαγκς Μοράν, τον πιο ισχυρό ανταγωνιστή του στο Σικάγο.
Οι άντρες του Καπόνε ήταν μεταμφιεσμένοι σε αστυνομικούς, ενώ στην ευρύτερη περιοχή υπήρχαν δεκάδες τσιλιαδόροι της μαφιόζικης συμμορίας. Ο Αλ Καπόνε βρισκόταν αρκετά χιλιόμετρα μακριά, προκειμένου να μην εμπλακεί το όνομά του στην υπόθεση.
Ο Μπαγκς Μοράν ήταν ηγέτης της αντίπαλης οργάνωσης ιρλανδογερμανών που διακινούσε αλκοόλ την εποχή της ποτοαπαγόρευσης στο βόρειο τμήμα του Σικάγου, ενώ ο Καπόνε είχε υπό τον έλεγχό του το νότιο τμήμα.
Η αντιπαλότητα των δύο συμμοριών ήταν μεγάλη αλλά κορυφώθηκε όταν ο Μοράν σκότωσε δύο άντρες του Καπόνε. Ο διαβόητος γκάνγκστερ έδωσε εντολή στο πρωτοπαλίκαρό του, Βιτσέντζο Τζιμπάλντι, γνωστό με το ψευδώνυμο “Το πολυβόλο”, να εξοντώσει την αντίπαλη συμμορία.
Τους έκλεισε ραντεβού “θανάτου” σε μια αποθήκη στο βόρειο Σικάγο για να τους παραδώσουν δήθεν ένα φορτίο ακριβού ουίσκι. Επτά άντρες του Μοράν περίμεναν το φορτίο εκείνο το πρωινό. Οι εκτελεστές του Καπόνε, έφτασαν στο σημείο με περιπολικά, ντυμένοι αστυνομικοί. Μόλις είδαν έναν άντρα που έμοιαζε στον Μοράν τους επιτέθηκαν. Τους αιφνιδίασαν και τους ζήτησαν να γυρίσουν με την πλάτη στον τοίχο. Στη συνέχεια τους πυροβόλησαν και τράπηκαν σε φυγή.
Οι εκπρόσωποι του νόμου βρήκαν στον τόπο του μακελειού έξι πτώματα πισώπλατα χτυπημένα και έναν βαριά τραυματία. Όταν τον ρώτησαν ποιος τον πυροβόλησε, αυτός ψέλλισε «κανείς» και άφησε την τελευταία του πνοή. Από τους επτά νεκρούς, πέντε ήταν μέλη της συμμορίας του Μοράν, ένας συνεργαζόμενος μικροκακοποιός κι ένας άσχετος με την ιστορία, ένας μηχανικός που είχε κληθεί για να επισκευάσει ένα αυτοκίνητο της συμμορίας και βρέθηκε κατά λάθος στο μοιραίο ραντεβού.
Σύμφωνα με την αστυνομία έριξαν περισσότερες από 200 σφαίρες! Τελικά, ανάμεσα στους άντρες δεν βρισκόταν ο Μοράν. Ο μεγάλος αντίπαλος του Καπόνε σώθηκε από καθαρή τύχη, επειδή πήγε καθυστερημένα στο ραντεβού και όταν είδε τους τρεις «αστυνομικούς» φρόντισε να εξαφανιστεί.
Η “σφαγή” στο Σικάγο ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. To έγκλημα σόκαρε τους Αμερικανούς που ζητούσαν επιτακτικά τη σύλληψη των δραστών. Παρόλο που ήταν γνωστό ότι δράστες ήταν τα πρωτοπαλίκαρα του Αλ Καπόνε δεν προχώρησαν σε συλλήψεις, καθώς δεν υπήρχαν στοιχεία.
Το θέμα ξέφυγε από τα στενά όρια του Σικάγου και έγινε παναμερικανική υπόθεση. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ανέλαβε δράση με το FBI και το IRS (Εφορία). Με μεθοδικό τρόπο, οι δύο υπηρεσίες ξεσκέπασαν τη δράση του Αλ Καπόνε, που συνελήφθη δύο χρόνια αργότερα για φοροδιαφυγή. Η βασιλεία του στο χώρο του οργανωμένου εγκλήματος είχε τελειώσει.
Ο Καπόνε βρισκόταν στη Φλόριντα προκειμένου να έχει άλλοθι και οι εκτελεστές δεν ήταν γνωστοί στο Σικάγο. Βέβαια, δεν το κατάφερε καθώς μετά από αυτή την επίθεση μπήκε στο στόχαστρο των αστυνομικών, που είχαν εντολή να δώσουν ένα τέλος στη δράση των μαφιόζων.
Πλέον, τον ακολουθούσαν σε κάθε του βήμα και άρχισαν να αναζητούν στοιχεία για να τον συλλάβουν. Από την άλλη, η συμμορία του Μπαγκς Μοράν διαλύθηκε και ο άλλοτε ηγέτης της μαφίας μετατράπηκε σε ληστή τραπεζών που έκλεβε μικροποσά για να επιβιώσει.
Μετεωρική ήταν και η πτώση του Μπαγκς Μοράν. Από πάμπλουτος γκάνγκστερ βρέθηκε να ληστεύει τράπεζες για τα προς το ζην. Ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του Αλ Καπόνε, ο Φρανκ Νίτι διαφέντευε το Σικάγο τη δεκαετία του ’30. Με την άνοδο του Ρούζβελτ στην εξουσία το 1933, η ποτοαπαγόρευση καταργήθηκε.
Ο τόπος του εγκλήματος (2122 Ν. Clark Street) έγινε τουριστική ατραξιόν μέχρι το 1967, που η αποθήκη κατεδαφίστηκε. Ο αιματοβαμμένος τοίχος της εκτέλεσης αποσυναρμολογήθηκε τούβλο – τούβλο και πουλήθηκε σε δημοπρασία στον καναδό επιχειρηματία Τζορτζ Πάτεϊ, ο οποίος τον ξανάχτισε μέσα στο μπαρ που διατηρούσε στο Βανκούβερ.
Στη μεγάλη οθόνη, το μακελειό αποτέλεσε τμήμα της δράσης στις ταινίες Μερικοί το προτιμούν καυτό του Μπίλι Γουάιλντερ (1959) και Σημαδεμένος (1932) και το κύριο θέμα της ταινίας του Ρότζερ Κόρμαν Νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου (1967).
Η «Σφαγή της Εορτής του Αγίου Βαλεντίνου» ενέπνευσε επίσης μουσικούς, όπως ο τραβαδούρος Τζέιμς Τέιλορ (Valentine’s Day) και ο ράπερ 50 Cent (The Massacre, άλμπουμ του 2005).
Σκηνή από την ταινία «Το Μακελειό του Αγίου Βαλεντίνου» (1967) σε σκηνοθεσία Ρότζερ Κόρμαν: