Ένα πρωινό του Σαββάτου, στις 16 Μαρτίου 1991, η 15χρονη Αφροαμερικανή Λατάσα Χάρλινς μπαίνει σε μία κάβα στο νοτιοανατολικό Λος Άντζελες, ώστε να αγοράσει ένα χυμό πορτοκαλιού.
Η ιδιοκτήτρια του καταστήματος από την Κορέα, η 51χρονη Σόον Για Ντου, που εκείνη τη μέρα δούλευε στο πόστο του άντρα της, βλέπει να ξεπροβάλλει από το σακίδιο της έφηβης το μπουκάλι και υποθέτει ότι το έχει κλέψει, καθώς δεν βλέπει ποτέ ότι το κορίτσι κρατάει χρήματα στο χέρι της για να το πληρώσει.
Ακολουθούν ξύλο και βρισιές με την ιδιοκτήτρια του καταστήματος ν’ αποκαλεί την Λατάσα «σκρόφα» και τη 15χρονη να γυρνάει την πλάτη της να φύγει, όταν η Για Ντου βγάζει ένα όπλο και την πυροβολεί.
Η άτυχη 15χρονη σκοτώνεται ακαριαία και σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί ήδη στο Λος Άντζελες, λόγω της δολοφονίας του αυτοκινητιστή Ρόντνεϊ Κινγκ από τέσσερις αστυνομικούς, μετατρέπεται σε μια κόλαση.
Η Λατάσα δεν είχε μία γαλήνια οικογενειακή ζωή. Γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1975, στο Ιλινόις των ΗΠΑ και είχε δύο αδέλφια μικρότερα. Οι γονείς της ήταν ο Σιλβέστερ Άκοφ και η Κρίσταλ Χάρλινς. Η οικογένεια μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όταν η Λατάσα ήταν έξι χρονών, ώστε ο μπαμπά της να εργαστεί σε ένα χυτήριο χάλυβα και η μαμά της σε μία τοπική ταβέρνα ως σερβιτόρα.
Ο Σιλβέστερ Άκοφ δεν ήταν πρότυπο πατέρα, αφού συνήθιζε να χτυπά όλα τα μέλη της οικογένειας, ήταν αλκοολικός και έκανε χρήση κοκαΐνης, όπως και η μητέρα του κοριτσιού. Πήραν διαζύγιο το 1983 και δύο χρόνια αργότερα η Κρίσταλ δολοφονήθηκε έξω από ένα κλαμπ στο Λος Άντζελες από την τότε σύντροφο του πρώην άντρα της.
Η Λατάσα δεν ήταν επιθυμητή από το ζευγάρι, με συνέπεια να ζει με τη γιαγιά της. «Όταν μετακομίζεις περιμένεις τα πράγματα στη ζωή σου να γίνουν καλύτερα. Έχεις όνειρα» είπε χαρακτηριστικά η γιαγιά της Ρουθ Χάρλινς. Όμως το κορίτσι δεν μπορούσε να αποδεχτεί τη δολοφονία της μητέρας της και όποτε περνούσε έξω από ένα νεκροταφείο κοντά στο σπίτι της δάκρυζε. «Νομίζω ότι της θύμιζε τη μαμά της, ακόμα και αν δεν ήταν θαμμένη εκεί» ανέφερε η γιαγιά.
Η δολοφονία της Λατάσα έγινε όταν το Λος Άντζελες φλέγεται ήδη, καθώς στις 13 Μαρτίου 1991 τέσσερις αστυνομικοί σταματούν τον αυτοκινητιστή Ρόντνεϊ Κινγκ, μετά από καταδίωξη, για υπερβολική ταχύτητα, τον ακινητοποιούν και τον χτυπούν για αρκετή ώρα με ρόπαλα, ενώ βρίσκεται στο έδαφος. Οι εικόνες από το βίντεο αυτόπτη μάρτυρα κάνουν το γύρο του κόσμου και συγκλονίζουν.
Οι αστυνομικοί δικάζονται για χρήση υπερβολικής βίας και ο Κινγκ παραδέχεται ότι προσπάθησε να διαφύγει, διότι κυκλοφορούσε με αναστολή και φοβόταν τη σύλληψη. Τελικά οι αστυνομικοί κρίνονται και η απόφαση δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου οργή στους δρόμους του Λος Άντζελες.
Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα ενώ οι κάτοικοι των γκέτο βιώνουν μια τραγική καθημερινότητα, με συγκρούσεις ένοπλων συμμοριών, ανεξέλεγκτη αστυνομική βία και ανεργία που μαστίζει τους νεαρούς μετανάστες.
Επικρατεί κόλαση, με αποτέλεσμα χιλιάδες άτομα να διαδηλώνουν στους δρόμους κατά της αστυνομικής βίας και για έξι μέρες η πόλη να παραδίδεται στις φλόγες και τις λεηλασίες. Τα Σώματα Ασφαλείας δεν μπορούν να επιβάλλουν την τάξη. Ο απολογισμός είναι τραγικός, καθώς 63 άτομα χάνουν τη ζωή τους, 2.383 άτομα τραυματίζονται, γίνονται 12.000 συλλήψεις και οι υλικές ζημιές ξεπερνούν το ένα δισεκατομμύριο δολάρια.
Στη δίκη για τη δολοφονία της 15χρονης η ιδιοκτήτρια της κάβας υποστηρίζει ότι την πυροβόλησε γιατί κινδύνευε η ζωή της. Όμως τα όσα λέει έρχονται σε αντίθεση με όσα υποστηρίζουν οι αυτόπτες μάρτυρες και όσα έδειξαν οι κάμερες ασφαλείας του καταστήματος. Στο βίντεο φαίνεται το κορίτσι να γυρίζει την πλάτη της για να φύγει, ενώ η νοτιοκορεάτισσα βγάζει το πιστόλι και την εκτελεί εν ψυχρώ.
Οι ένορκοι κρίνουν την Σόον Για Ντου ένοχη για ανθρωποκτονία από πρόθεση και προτείνουν 16 χρόνια φυλάκισης. Όμως η δικαστής Τζόις Κάρλιν την καταδικάζει τελικά σε πέντε χρόνια κάθειρξης με αναστολή, 400 ώρες κοινωνικής εργασίας και πρόστιμο 500 δολάρια.
Η δικαστής αναγνώρισε ελαφρυντικά στην περίπτωση της Για Ντου. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε: «Αντέδρασε λάθος; Απολύτως. Ήταν όμως η αντίδραση κατανοητή; Νομίζω ήταν […] Δεν είναι καιρός για εκδίκηση. Και όποια απόφαση και αν πάρει το δικαστήριο η Για Ντου θα τιμωρείται κάθε μέρα για την υπόλοιπη ζωή της».
Η απόφαση επιδείνωσε ακόμη περισσότερο το σκηνικό των αναταραχών αλλά και των υφιστάμενων εντάσεων μεταξύ αφροαμερικών και ασιατών εμπόρων στο νοτιοανατολικό Λος Άντζελες. Πολλοί ερμήνευσαν τις εντάσεις ως καταλύτες για τις αναταραχές στο Λος Άντζελες.
Σύμφωνα με υπολογισμούς του γραφείου του δημάρχου, κατά την περίοδο των επεισοδίων, το 65% των επιχειρήσεων που είχαν βανδαλιστεί ανήκαν σε Κορεάτες. Η κάβα της Για Ντου έκλεισε εκείνη την ταραγμένη περίοδο και δεν άνοιξε ξανά, ενώ το άτυχο κορίτσι είναι θαμμένο δίπλα στη μητέρα της.