Ο Έλληνας αγνοούμενος Γιάννης Λιουδάκης έχει εξαφανιστεί από τον Μάιο του 2013, όταν πέταξε από τον Καναδά στο Μαζατλάν για διακοπές με την μητέρα του, η οποία αναζητάει απελπισμένα μέχρι σήμερα μια «απόδειξη ζωής» που δυστυχώς δεν έρχεται.
Ένα απελπισμένο μήνυμα, με ένα στίγμα GPS, που έδειχνε ότι βρισκόταν σε μια απόσταση μερικών δεκάδων μέτρων, δίπλα από τον αυτοκινητόδρομο που οδηγεί από το Μαζατλάν, της επαρχίας Σιναλόα του Μεξικού, στο Κουλιακάν είναι η μόνη απόδειξη ότι ήταν ζωντανός και κινδύνευε, που πρόλαβε να στείλει στις 31 Μαΐου του 2013, ο Γιάννης Λιουδάκης στην μητέρα του κ. Αδαμαντία Μιχαλοπούλου-Λιουδάκη.
Από εκείνη την ημέρα, ο Έλληνας ομογενής, που ζούσε μόνιμα στον Καναδά, εξαφανίστηκε χωρίς να δώσει ποτέ ξανά σημεία ζωής, σε μια χώρα όπου οι απαγωγές για ληστεία ή λύτρα έχουν γίνει μια «βιομηχανία».
Έλληνας αγνοούμενος: Η απελπισμένη μητέρα
Η μητέρα του εκείνη τη μαύρη μέρα, προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του επανειλημμένως, όμως ο Γιάννης της δεν απάντησε ποτέ. Πέρασαν πέντε χρόνια και εξακολουθεί να βιώνει ένα βασανιστικό δράμα, χωρίς τέλος, καθώς δεν γνωρίζει τι έχει συμβεί στον γιο της, στον οποίο εξακολουθεί να απευθύνεται μέσα από τη προσωπική της σελίδα στο Facebook.
Επίσης, εκεί πολύ συχνά ξεσπάει με σκληρά σχόλια, όπως όταν έμαθε για την απαγωγή και την απελευθέρωση του Άλαν Πουλίδο, που παίζει στον Ολυμπιακό, μέσα σε μια μόλις ημέρα, από τις ειδικές δυνάμεις του Ναυτικού και την αστυνομία.
Αφού πρώτα εκφράζει την χαρά της για την διάσωσή του, στη συνέχεια ασκεί έντονη κριτική στις αρχές ασφαλείας της χώρας, υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων: «Πόσο ωραία λειτούργησε το σύστημα σε αυτή την περίπτωση. Ζήτω!! Τι ειρωνεία τελικά. Το σύστημα λειτουργεί μόνο για κάποιους ανθρώπους. Οι δικοί μας άνθρωποι που εξαφανίστηκαν στο Μεξικό είναι μόνο ένας αριθμός στις στατιστικές. Κανείς δεν νοιάζεται γι’΄αυτούς εκτός από τις οικογένειές τους».
Μέσα από τα λόγια της, η αλήθεια είναι πως σε μια χώρα όπου οι απαγωγές και οι εξαφανίσεις ατόμων ξεπερνούν τις έξι χιλιάδες περιπτώσεις ετησίως, ενώ η αστυνομία της χαρακτηρίζεται μια από τις πλέον διεφθαρμένες στον κόσμο, η κατάληξη στην εξαφάνιση-απαγωγή του παιδιού της της φάνταζε από την αρχή προδιαγεγραμμένη.
Έλληνας αγνοούμενος: Ταξίδι χωρίς επιστροφή
Στα γραφεία της Municipale Policia του Μαζατλάν, ανάμεσα σε δεκάδες άλλους φακέλους, βρίσκεται καταχωνιασμένος και αυτός που αφορά την εξαφάνιση του Γιάννη Λιουδάκη, αφού κανείς πλέον από τους αστυνομικούς του τμήματος δεν ασχολείται με το τι απέγινε ο 40χρονος τότε ομογενής από τον Καναδά, που ταξίδεψε σε μια από τις πιο τουριστικές πόλεις του Μεξικού, προκειμένου να κάνει σύντομες διακοπές.
Το Μαζατλάν παρόλο που ανήκει στην επαρχία της Σιναλόα, στην οποία εδρεύει ένα από τα πιο σκληρά καρτέλ ναρκωτικών του Μεξικού, δεν είχε απασχολήσει ποτέ τα διεθνή ΜΜΕ, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2014.
Ήταν Παρασκευή βράδυ, 21 του μήνα, όταν σε μια παράτολμη επιχείρηση των ειδικών δυνάμεων του ναυτικού και της αστυνομίας συνελήφθη ο αρχηγός του καρτέλ της Σιναλόα Χοακίν «Ελ Τσάπο» Γκουσμάν, που κρυβόταν σε ξενοδοχείο της πόλης.
Έλληνας αγνοούμενος: Η τελευταία φορά που τον είδαν
Σύμφωνα με τους ειδήμονες, ο πόλεμος των ναρκωτικών μπορεί να φτάσει παντού, ακόμη και σε αυτό το ειδυλλιακό τουριστικό θέρετρο, όπου ο επισκέπτης νοιώθει ότι ο χρόνος σταματάει. Πιθανότατα έτσι να ένοιωσε και ο Γιάννης Λιουδάκης, το μεσημέρι της 23ης Μαϊου του 2013, όταν το αεροπλάνο της West Jet Airline, τροχοδρόμησε στο διεθνές αεροδρόμιο «General Rafael Buelna» του Μαζατλάν.
Η μητέρα του και οι φίλοι του τον θυμούνται να φεύγει φορώντας ένα γκρι παντελόνι και ένα t-shirt με το λογότυπο Jack Jones, στο διεθνές αεροδρόμιο «Pearson» του Τορόντο. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που τον είδαν ζωντανό. Ο ομογενής με το αθλητικό κορμί, έκανε check in στο ξενοδοχείο Crown Plaza και για τις επόμενες επτά ημέρες απολάμβανε τον ήλιο και την θάλασσα. Επικοινωνούσε τακτικά με την μητέρα του και τους φίλους του, έδειχνε ότι πέρναγε πολύ καλά στο γνωστό θέρετρο του Μεξικού και τίποτε δεν προμήνυε την εφιαλτική συνέχεια, που οδήγησε στην εξαφάνισή του.
Στις 31 Μαΐου, ο Γιάννης κάνει check out από το ξενοδοχείο του και λίγο αργότερα οι δικοί του λαμβάνουν ένα μήνυμα απόγνωσης με το στίγμα GPS στο οποίο βρισκόταν εκείνη την στιγμή. Προσπάθησαν να επικοινωνήσουν μαζί του, αλλά μάταια. Εκείνο το μοιραίο πρωί, τα ίχνη του Γιάννη Λιουδάκη θα χαθούν για πάντα.
Έλληνας αγνοούμενος: Οι έρευνες και τα ερωτηματικά
Πέντε χρόνια μετά την εξαφάνισή του, η μητέρα του κάνει πολύ συχνά αναρτήσεις στην προσωπική σελίδα του Γιάννη στο Facebook, για να τις δει ο γιος της. Οι δύο τελευταίες τον δείχνουν φαντάρο στην Ελλάδα που λάτρευε, παρά το γεγονός ότι έμενε μόνιμα στο Τορόντο του Καναδά. Οι λεζάντες που συνοδεύουν όλες σχεδόν τις αναρτήσεις της κ. Αδαμαντίας Μιχαλοπούλου -Λιουδάκη αποτυπώνουν ξεκάθαρα το δράμα που βιώνει μετά την απαγωγή του γιου της στο Μεξικό.
Το Σάββατο της Ανάστασης τον Απρίλιο του 2016-πόσταρε μια φωτογραφία με το γιορτινό τραπέζι γράφοντας: «Για να σου θυμίσω το σπίτι μας. Τίποτε δεν είναι ίδιο χωρίς εσένα. Μακάρι να μπορούσα να ακούσω την φωνή σου, να δω το πρόσωπό σου και να νιώσω το άγγιγμα σου, έστω για μια φορά».
Από πληροφορίες του περιβάλλοντος της οικογένειας, ελάχιστες ώρες μετά την εξαφάνιση του γιου της, η κ. Μιχαλοπούλου-Λιουδάκη μαζί με τον σύζυγό της ταξίδεψε στο Μεξικό, προκειμένου να πιέσει όσο μπορούσε την αστυνομία και τις Αρχές γενικότερα για να βρεθεί ο Γιάννης.
Έγιναν έρευνες στο σημείο που είχε δώσει το στίγμα του GPS με το μήνυμα που έστειλε από το κινητό του, αναρτήθηκαν πόστερ και φυσικά η οικογένεια έδινε αμοιβή για οποιαδήποτε πληροφορία που θα συνέβαλλε στην ανεύρεση του Γιάννη Λιουδάκη. Τα σενάρια που εξετάστηκαν για το τι μπορεί να συνέβη στον νεαρό Έλληνα, ήταν το ένα χειρότερο από το άλλο, ενώ πολλά είναι και τα αναπάντητα ερωτηματικά.
Έλληνας αγνοούμενος: Τι γύρευε στο σημείο δίπλα στον αυτοκινητόδρομο
Το ερώτημα που δεν έχει ακόμη απαντηθεί είναι τι γύρευε ο Γιάννης Λιουδάκης στο σημείο δίπλα στον αυτοκινητόδρομο. Μήπως βρέθηκε στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή και «έπεσε» πάνω σε κάτι που δεν έπρεπε να δει; Αυτό που δεν εξακριβώθηκε ποτέ και κάνει την μητέρα του να ελπίζει ακόμη, είναι ότι δεν έχει βρεθεί κανένα προσωπικό αντικείμενό του, έστω και αν αυτό δεν σημαίνει κατ’ ουσίαν τίποτε.
Σε μια χώρα σαν το Μεξικό, είναι πολύ εύκολο να «εξαφανιστεί» κάποιος, όπως ακριβώς συνέβη με τον γιο της, τον οποίο ακόμη αναζητάει.
Για την απεγνωσμένη μητέρα «το Μεξικό είναι μια επίγεια κόλαση, στην οποία ούτε η Ιντερπόλ ανακατεύεται. Έχουν βέβαια τον φάκελό του, αλλά δεν ψάχνουν και ιδιαίτερα, απλά όταν βρουν κάποιον διασταυρώνουν τις πληροφορίες που έχουν».
Έλληνας αγνοούμενος: Τα σενάρια της εξαφάνισης
Ο Γιάννης μπορεί να απήχθη αρχικά από κάποιους που σκόπευαν να ζητήσουν λύτρα, αλλά άλλαξαν γνώμη και προτίμησαν μια άλλη λύση. Να του πάρουν ότι είχε πάνω του και να τον σκοτώσουν, φροντίζοντας να μην βρεθεί ποτέ τίποτε από αυτόν. Με τις μεθόδους «εξαφάνισης» που γνωρίζουν ληστές και απαγωγείς, μπορεί-αν είναι νεκρός-να μην βρεθεί ποτέ τίποτε από αυτόν.
Το σενάριο της απαγωγής δεν στέκει, γιατί αφενός ο νεαρός ομογενής ήταν ένας νεαρός από μια αστική οικογένεια -η μητέρα του κατάγεται από το Βέλο Κορινθίας- και αφετέρου σε απαγωγές με σκοπό τα λύτρα, υπάρχει αργά η γρήγορα επαφή των απαγωγέων με την οικογένεια του θύματος, κάτι που στην περίπτωση του Γιάννη, δεν συνέβη ποτέ.
Από τις 31 Μαΐου του 2013 που εξαφανίστηκε, η οικογένειά του ελπίζει ότι ο δικός τους άνθρωπος είναι ζωντανός. Ο Γιάννης Λιουδάκης δεν είχε -φαινομενικά τουλάχιστον- κανέναν λόγο να εξαφανιστεί, γιατί αν ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο, δεν θα έλεγε στους δικούς του ανθρώπους ότι θα είναι στο Μαζατλάν, ούτε θα επικοινωνούσε καθημερινά μαζί τους.
Τέλος, το πιο φρικιαστικό σενάριο έχει να κάνει με την εμπορία ανθρώπινων οργάνων, η οποία είναι έντονη σε αυτή την χώρα, όπου επίσημα πέντε άνθρωποι τουλάχιστον «εξαφανίζονται» καθημερινά σε διάφορες επαρχίες της χώρας. Σε μια από αυτές, «εξαφανίστηκε» ο Γιάννης Λιουδάκης.
